Hitte bij hete bronnen – Namibië 9 april 2011

Ai Aïs, landschap

Omsloten door scherpe bergpieken ligt het dal van Ai Ais te zinderen in de ochtendhitte. De minerale bronnen van dit gebied waren al honderden jaren geleden bekend bij het Nama volk maar worden nu vooral gebruikt door rondbuikige en vooral bleke toeristen. Om er voor te zorgen dat ze vooral bleek blijven wordt het water van 60 graden afgekoeld naar een aangename omgevingstemperatuur van rond de 35 graden. Dit alles zorgt er voor dat de droge woestijnhitte veranderd in een bijna verstikkende sauna. En in dit Kurort bewegen zich traag twee wat minder bleke vogelaars. De telelens gericht op Bleekvleugelpreeuwen op de stoffige boulevard en een Slangenhalsvogel in de Fish River.

Bleekvleugelspreeuw

Trichocaulon

Krekel

Vanaf de Fish River Canyon tot aan Ai Ais is het ruim 70 kilometer wasbord rijden.
Soms wat vlakker maar meestal stuiterend van richel naar richel. Deels over een plateau met uitzicht op de canyon en deels door diep uitgeschuurde maar lage bergpassen. Naarmate de weg zuidelijker komt verandert de dorre vegetatie in een vetplanten paradijs. Hoge zuil Euphorbia's, lage stekelige Trichocaulons en een verscheidenheid aan struikvormige Mesembryantemaceae en Crassulaceae. Ondanks goed zoeken lukt het niet om levende steentjes te vinden. Een kleine poel levert op de heenweg Namaqua zandhoenders op. Prachtig demonstrerend dat broedzorg in deze woestijn verder gaat dan voedsel en bescherming. Met opgezette borstveren stappen ze het water in en wachten dan totdat ze zwaar van het opgezogen water zijn. Laag vliegend en “kielewijn” roepend vliegen ze vervolgens weg naar hun verborgen jongen.

Namaqua zandhoender