De avondschemering hult de heuvels geleidelijk in het duister. Op een gezellige groep na is het stil geworden op Monteiro. Maar dan stijgt er een gebrom op uit een beker waar guave sap in gezeten heeft. De eerste nachtvlinder meldt zich! En dan volgen er meer. Een geplette banaan verdwijnt onder vlindervleugels. En dan wordt de salade ontdekt. Tomatensap wordt opgelebberd en zelfs de zure slasaus blijkt aan te slaan.
Vandaag zijn we in Namibië aangekomen voor een rondreis van vier weken. Na een vlotte vlucht, met uiteindelijk geen vertraging ondanks de omweg om Libië, kwam de eerste uitdaging. Geld pinnen op het internationale vliegveld van Windhoek blijkt alleen te kunnen met Visa. Voor ons minder van belang omdat we opgehaald werden door een busje voor de transfer naar het depot van Bobo Campers (
http://www.bobocampers.com/ ). Dit verhuurbedrijf was onlangs verhuisd vanuit Windhoek naar een “plaas” dichterbij het vliegveld. Een bordje Airport Lodge beloofde veel maar door de vele regen was het pad er naar toe veranderd in een grote modderpoel. Al hobbelend kwamen we uiteindelijk bij een fraaie boerderij met op de binnenplaats een camper! De Nederlands sprekende eigenaresse van de Windhoek vestiging wist ons te vertellen, met enige understatement, dat er hard gewerkt werd aan de nieuwe vestignig.. De boerderij bleek geleend en alleen te dienen voor de zakelijke afhandeling van huurcampers. Na een perfecte instructie van alle technische snufjes van onze Discoverer camper werden we op pad gestuurd. Met slechts twee navigatie foutjes bereikten we Windhoek voor de benodigde diesel. Niet eerder was het ons gebeurd dat we een gehuurde auto of camper meekregen met slechts een bodempje brandstof. Met twee gevulde tanks en een ditmaal wel succesvolle poging om de eerste Namibische bankbiljetten in (en uit) de portemonnee te krijgen werd koers gezet naar de Spar. Met zeven zakken boodschappen, en Duits brood, konden we eindelijk op zoek gaan naar wat wel verdiende rust.
|
Monteiro, Windhoek
|
Tien kilometer na de laatste rotonde zuidelijk van Windhoek ligt Monteiro.Tegen een decor van groene heuvels is deze boerderij vijf jaar geleden omgebouwd tot camping. Niet geplaagd door stadslawaai hoopten wij hier te kunnen omschakelen van Nederlandse hectiek naar Namibische rust. Op de, wat lawaaiige, groep na waren we alleen. In goed gezelschap van o.a. Mahali wever, Witkeel- en Gele kanaries en Roodschouderglansspreeuwen wisten we dat we weer terug waren in Afrika.
Reacties
Een reactie posten