Doorgaan naar hoofdcontent

Nachtvlinders in de salade - Namibië 2 april 2011


De avondschemering hult de heuvels geleidelijk in het duister. Op een gezellige groep na is het stil geworden op Monteiro. Maar dan stijgt er een gebrom op uit een beker waar guave sap in gezeten heeft. De eerste nachtvlinder meldt zich! En dan volgen er meer. Een geplette banaan verdwijnt onder vlindervleugels. En dan wordt de salade ontdekt. Tomatensap wordt opgelebberd en zelfs de zure slasaus blijkt aan te slaan.
Vandaag zijn we in Namibië aangekomen voor een rondreis van vier weken. Na een vlotte vlucht, met uiteindelijk geen vertraging ondanks de omweg om Libië, kwam de eerste uitdaging. Geld pinnen op het internationale vliegveld van Windhoek blijkt alleen te kunnen met Visa. Voor ons minder van belang omdat we opgehaald werden door een busje voor de transfer naar het depot van Bobo Campers (http://www.bobocampers.com/ ). Dit verhuurbedrijf was onlangs verhuisd vanuit Windhoek naar een “plaas” dichterbij het vliegveld. Een bordje Airport Lodge beloofde veel maar door de vele regen was het pad er naar toe veranderd in een grote modderpoel. Al hobbelend kwamen we uiteindelijk bij een fraaie boerderij met op de binnenplaats een camper! De Nederlands sprekende eigenaresse van de Windhoek vestiging wist ons te vertellen, met enige understatement, dat er hard gewerkt werd aan de nieuwe vestignig.. De boerderij bleek geleend en alleen te dienen voor de zakelijke afhandeling van huurcampers. Na een perfecte instructie van alle technische snufjes van onze Discoverer camper werden we op pad gestuurd. Met slechts twee navigatie foutjes bereikten we Windhoek voor de benodigde diesel. Niet eerder was het ons gebeurd dat we een gehuurde auto of camper meekregen met slechts een bodempje brandstof. Met twee gevulde tanks en een ditmaal wel succesvolle poging om de eerste Namibische bankbiljetten in (en uit) de portemonnee te krijgen werd koers gezet naar de Spar. Met zeven zakken boodschappen, en Duits brood, konden we eindelijk op zoek gaan naar wat wel verdiende rust.
Monteiro, Windhoek





Tien kilometer na de laatste rotonde zuidelijk van Windhoek ligt Monteiro.Tegen een decor van groene heuvels is deze boerderij vijf jaar geleden omgebouwd tot camping. Niet geplaagd door stadslawaai hoopten wij hier te kunnen omschakelen van Nederlandse hectiek naar Namibische rust. Op de, wat lawaaiige, groep na waren we alleen. In goed gezelschap van o.a. Mahali wever, Witkeel- en Gele kanaries en Roodschouderglansspreeuwen wisten we dat we weer terug waren in Afrika.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Oranje boomalg

Oranje boomalg, Trentepohlia aurea Een jaar natuurpresentaties in 150 woorden - dag 120 Een boom als leefgemeenschap. Alles is er te vinden, van producent tot consument. Haarwortels, knoppen en bladeren,  elk stukje boom wordt begraasd. Maar kijk eens naar een vierkante centimeter schors. Dan blijkt dat er veel meer plantaardige producenten zijn dan alleen de eik of een vleugelnoot. Eén van de meest bizarre plantjes die op schors groeit is de oranje boomalg. Stampvol worteltjeskleurstof (caroteen) lijkt deze groenalg zijn familie vergeten. Maar haal het oranje er uit en er blijft een draadvormig groen wiertje over. Op o.a. eik vindt het een ideaal biotoop om te groeien. Vergroeid met buitenste schors doet het zijn eerste best om zijn eigen kostje bij elkaar te scharrelen door fotosynthese. Luchtvervuiling had hem bijna de das omgedaan maar net op tijd werd het iets beter in ons overvolle landje. Ook een nauw verwante soort, de Portugese rode alg, breidt zich sterk uit. Niet alle

Alpenvlinders

Tschiertschen, Joch alp Bijna twee uur in de middag, de zon staat hoog aan de hemel. Even op de rug, de ogen dicht, de neus vol bloemengeuren, luisterend naar het klingelen van koeienbellen lager op de helling. Het leven is goed op de alpenweiden boven Tschiertschen. Inner Urden, Mattjischhorn, Jochalp, Ochsenalp, nu zijn het alleen nog maar vakantie herinneringen. Koninginnepage Als de ogen weer open gaan is de lucht vol gefladder. Alles beweegt, kleuren flitsen langs het zwerk. Verdwazing lijkt toe te slaan maar na even knipperen met de ogen kom je weer terug op de berg. Het zijn tientallen, nee honderden vlinders die bezig zijn met hun dagelijkse werkzaamheden. Fladderend van bloem naar bloem voor een slok nectar. Of alleen maar denken aan de verdediging van hun territorium en tegelijkertijd de dames overtuigen van hun uitzonderlijke capaciteiten. Zoals die mooie Koninginnepage die steeds maar weer op het pad ging zitten. Gele Luzernevlinder Zuidelijke luzern

Bloedzuigers, onbekend en bijzonder

Gewone bloedzuiger (Haemopis sanguisuga) met Groene Kikker (Orvelte) Bloedzuigers, alleen het woord al jaagt velen de stuipen op het lijf. Beelden van grote glibberige monsters die met honderden komen opzetten om het laatste druppeltje levensbloed op te zuigen. Voldoende reden om eens naast een boerensloot te gaan zitten en op zoek te gaan naar deze spannende creaturen. Een paar halen met een net zijn vaak al voldoende om enkele te verschalken. Gezoomde clepsine (Hemiclepsis marginata), Kardinge Wat dan vooral opvalt is dat ze wel glibberig zijn maar helemaal niet groot. Enkele centimeters, daar houdt het meestal wel mee op. Dan maar eens proberen of ze nu echt geïnteresseerd zijn in mijn bloed. Even een vinger er voor houden en ze grijpen zich met hun zuigschijf aan mond en achterlijf al snel vast. Maar in plaats van schrapen om door het vel te komen gaan ze alleen maar aan de wandel, terug naar het water.veel van onze Nederlandse bloedzuigers zijn vooral op zoek naar slak