Doorgaan naar hoofdcontent

Zand en nog meer zand – Namibië 13 april 2011

Sesriem NWR, Namibië
 Scherp gekamd steken de Namibduinen ruim honderd meter omhoog. Op de graat een puffende vijftiger die zich bij meer dan 35 graden steeds hoger waagt. Het doel: landschapsfoto's maken van de Sossus vlei en de Death Vlei. Links de watervlakte van Sossus, breinzout en een overblijfsel van de regentijd. Rechts de witte zoutvlakte van Death Vlei. Geen leven lijkt hier mogelijk. Maar dan rent een langbenige kever over het glijdende zand, een hagedis verschijnt en verdwijnt in het zand. En in de pekel zwemmen Afrikaanse casarca's. Onvoorstelbaar!
Sesriem NWR, Namibié

Sesriem NWR, Death Vlei in de natte tijd

Tok-tokkie kever, Sesriem NWR, Namibië
De weg van Sesriem naar Sossusvlei is ruim 60 kilometer lang maar onderweg wordt je wel bezig gehouden. Springbokken, Gemsbokken, Struisvogels met jongen, vrijwel niemand heeft er oog voor. Alleen een overstekende Kameleon trekt de aandacht van een groep Duitsers en van ons. Ruim vuistgroot en fraai gevlekt. Waar de aandacht naar uit gaat zijn de steeds hoger oprijzende zandduinen en het eind van de asfaltweg. Daarna neemt de stoere man met zijn machine het over. De 4WD in de zwaarste tractie is nodig om het ruim een halve meter diepe en vooral mulle zand te bedwingen. Brullend bijt ons witte monster zich vast en weet elke keer weer de diepste sporen te overwinnen.

Namaqua kameleon, Sesriem NWR, Namibië
Palmrat, Sesriem Camping NWR, Namibië

Sesriem, kloof, Namibië


Na al deze opwinding kan er bij Sesriem geklauterd worden in een diepe kloof. Slechts 4,5 kilometer van het kamp wordt het toch door de meesten overgeslagen. Wat ze missen is een deels droge rivierbedding ingesnoerd door tientallen meters hoge conglomeraat wanden. Voor ons een uitstekende picknickplaats, voor de vele vogels een drinkplek in de droge Namib woestijn.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Oranje boomalg

Oranje boomalg, Trentepohlia aurea Een jaar natuurpresentaties in 150 woorden - dag 120 Een boom als leefgemeenschap. Alles is er te vinden, van producent tot consument. Haarwortels, knoppen en bladeren,  elk stukje boom wordt begraasd. Maar kijk eens naar een vierkante centimeter schors. Dan blijkt dat er veel meer plantaardige producenten zijn dan alleen de eik of een vleugelnoot. Eén van de meest bizarre plantjes die op schors groeit is de oranje boomalg. Stampvol worteltjeskleurstof (caroteen) lijkt deze groenalg zijn familie vergeten. Maar haal het oranje er uit en er blijft een draadvormig groen wiertje over. Op o.a. eik vindt het een ideaal biotoop om te groeien. Vergroeid met buitenste schors doet het zijn eerste best om zijn eigen kostje bij elkaar te scharrelen door fotosynthese. Luchtvervuiling had hem bijna de das omgedaan maar net op tijd werd het iets beter in ons overvolle landje. Ook een nauw verwante soort, de Portugese rode alg, breidt zich sterk uit. Niet alle

Alpenvlinders

Tschiertschen, Joch alp Bijna twee uur in de middag, de zon staat hoog aan de hemel. Even op de rug, de ogen dicht, de neus vol bloemengeuren, luisterend naar het klingelen van koeienbellen lager op de helling. Het leven is goed op de alpenweiden boven Tschiertschen. Inner Urden, Mattjischhorn, Jochalp, Ochsenalp, nu zijn het alleen nog maar vakantie herinneringen. Koninginnepage Als de ogen weer open gaan is de lucht vol gefladder. Alles beweegt, kleuren flitsen langs het zwerk. Verdwazing lijkt toe te slaan maar na even knipperen met de ogen kom je weer terug op de berg. Het zijn tientallen, nee honderden vlinders die bezig zijn met hun dagelijkse werkzaamheden. Fladderend van bloem naar bloem voor een slok nectar. Of alleen maar denken aan de verdediging van hun territorium en tegelijkertijd de dames overtuigen van hun uitzonderlijke capaciteiten. Zoals die mooie Koninginnepage die steeds maar weer op het pad ging zitten. Gele Luzernevlinder Zuidelijke luzern

Bloedzuigers, onbekend en bijzonder

Gewone bloedzuiger (Haemopis sanguisuga) met Groene Kikker (Orvelte) Bloedzuigers, alleen het woord al jaagt velen de stuipen op het lijf. Beelden van grote glibberige monsters die met honderden komen opzetten om het laatste druppeltje levensbloed op te zuigen. Voldoende reden om eens naast een boerensloot te gaan zitten en op zoek te gaan naar deze spannende creaturen. Een paar halen met een net zijn vaak al voldoende om enkele te verschalken. Gezoomde clepsine (Hemiclepsis marginata), Kardinge Wat dan vooral opvalt is dat ze wel glibberig zijn maar helemaal niet groot. Enkele centimeters, daar houdt het meestal wel mee op. Dan maar eens proberen of ze nu echt geïnteresseerd zijn in mijn bloed. Even een vinger er voor houden en ze grijpen zich met hun zuigschijf aan mond en achterlijf al snel vast. Maar in plaats van schrapen om door het vel te komen gaan ze alleen maar aan de wandel, terug naar het water.veel van onze Nederlandse bloedzuigers zijn vooral op zoek naar slak