Doorgaan naar hoofdcontent

“Camp Ombonde – Enter @ own risk” – Namibië 29 april 2011

Okahandja, Camp Ombonde
Onze natuurreis Namibië sluiten we af  in Camp Ombonde (Okahandja). Kameeldoringbomen omzomen de kronkelige zandweg en dan staan we voor de ingang. Enter @ own risk, dat belooft wat. Naast deze tekst staat ook nog “welcome at open sky”. Logisch voor een camping maar dit slaat op de douches en toiletten die geen dak hebben meegekregen. Verstopt achter rieten matten kun je enige privacy genieten en toch de geluiden van de omringende bush meekrijgen. Verder is het vooral een buitengewoon  comfortabele camping naast de luxe Okahandja lodge met een uitstekend restaurant. 
Monteiro tok, jong, Okahandja

Gekko, Okahandja
De geheel geëxplodeerde binnenband hebben we kunnen vervangen en de 4 WD Bobo camper is van buiten ontdaan van menig kilo zand, leem en klei. Terugblikkend hebben we een ander Namibië gezien dan verwacht. Door de extreme hoeveelheid regen van de afgelopen maanden was het land groener dan ooit. Beelden die je meekrijgt uit Nederland zijn vooral de droge duinen van Sossusvlei, de diepe Fish River  Canyon en de oneindige zoutvlakte van Etosha.  Het gevarieerde landschap, de rijke flora en fauna, zelfs van de gortdroge zandduinen in de Namib woestijn, en de buitengewoon vriendelijke bevolking maken het tot een perfecte bestemming voor een natuurreis. Minder gevarieerd dan de Kaap of het vroegere Transvaal maar verder zeker zo aantrekkelijk als reisdoel.
Okahandja,einde van de reis

Reacties

  1. Ha Kees, heb met veel plezier de verslagen van je Namibië-reis gelezen: goed geschreven, informatief, prettig leesbaar, leuke foto's. Zelf hebben we Namibië ook op onze lijstje staan, dus als het zover is, neem ik wel eens contact met je op voor wat praktische tips. Verder blijf ik je natuurblog natuurlijk met belangstelling volgen.
    Groeten, Reinier

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Het plan is om deze complete reis geheel georganiseerd aan te bieden als eerste optie van Hamba Kahle Individuele Natuurreizen. Een nieuw initiatief waarmee maatwerk voor elke reizende natuurliefhebber aangeboden wordt.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Oranje boomalg

Oranje boomalg, Trentepohlia aurea Een jaar natuurpresentaties in 150 woorden - dag 120 Een boom als leefgemeenschap. Alles is er te vinden, van producent tot consument. Haarwortels, knoppen en bladeren,  elk stukje boom wordt begraasd. Maar kijk eens naar een vierkante centimeter schors. Dan blijkt dat er veel meer plantaardige producenten zijn dan alleen de eik of een vleugelnoot. Eén van de meest bizarre plantjes die op schors groeit is de oranje boomalg. Stampvol worteltjeskleurstof (caroteen) lijkt deze groenalg zijn familie vergeten. Maar haal het oranje er uit en er blijft een draadvormig groen wiertje over. Op o.a. eik vindt het een ideaal biotoop om te groeien. Vergroeid met buitenste schors doet het zijn eerste best om zijn eigen kostje bij elkaar te scharrelen door fotosynthese. Luchtvervuiling had hem bijna de das omgedaan maar net op tijd werd het iets beter in ons overvolle landje. Ook een nauw verwante soort, de Portugese rode alg, breidt zich sterk uit. Niet alle

Alpenvlinders

Tschiertschen, Joch alp Bijna twee uur in de middag, de zon staat hoog aan de hemel. Even op de rug, de ogen dicht, de neus vol bloemengeuren, luisterend naar het klingelen van koeienbellen lager op de helling. Het leven is goed op de alpenweiden boven Tschiertschen. Inner Urden, Mattjischhorn, Jochalp, Ochsenalp, nu zijn het alleen nog maar vakantie herinneringen. Koninginnepage Als de ogen weer open gaan is de lucht vol gefladder. Alles beweegt, kleuren flitsen langs het zwerk. Verdwazing lijkt toe te slaan maar na even knipperen met de ogen kom je weer terug op de berg. Het zijn tientallen, nee honderden vlinders die bezig zijn met hun dagelijkse werkzaamheden. Fladderend van bloem naar bloem voor een slok nectar. Of alleen maar denken aan de verdediging van hun territorium en tegelijkertijd de dames overtuigen van hun uitzonderlijke capaciteiten. Zoals die mooie Koninginnepage die steeds maar weer op het pad ging zitten. Gele Luzernevlinder Zuidelijke luzern

Bloedzuigers, onbekend en bijzonder

Gewone bloedzuiger (Haemopis sanguisuga) met Groene Kikker (Orvelte) Bloedzuigers, alleen het woord al jaagt velen de stuipen op het lijf. Beelden van grote glibberige monsters die met honderden komen opzetten om het laatste druppeltje levensbloed op te zuigen. Voldoende reden om eens naast een boerensloot te gaan zitten en op zoek te gaan naar deze spannende creaturen. Een paar halen met een net zijn vaak al voldoende om enkele te verschalken. Gezoomde clepsine (Hemiclepsis marginata), Kardinge Wat dan vooral opvalt is dat ze wel glibberig zijn maar helemaal niet groot. Enkele centimeters, daar houdt het meestal wel mee op. Dan maar eens proberen of ze nu echt geïnteresseerd zijn in mijn bloed. Even een vinger er voor houden en ze grijpen zich met hun zuigschijf aan mond en achterlijf al snel vast. Maar in plaats van schrapen om door het vel te komen gaan ze alleen maar aan de wandel, terug naar het water.veel van onze Nederlandse bloedzuigers zijn vooral op zoek naar slak