|
Hunebed Havelte |
In zomerbont gekleed loopt een groep mannen achter elkaar langs een smal pad richting de rand van kleine akkers. Machtige eikenbomen geven aan waar het gebied van hun dorp eindigt. Een grote hoop stenen is hun doel. Gister zijn de laatsten naar deze plek gesleept. Vandaag is het de grote dag om een begin te maken met de kring van het tweede monument voor hun voorouders.
Vijfduizend jaar later staat weer een groep mannen naast deze stenen. Gekleed in grof katoen kijken ze over de wijdse vlakte. Brede open banen herinneren aan de dwaasheid van de afgelopen jaren. Het monument van de "Hunnen" is achteloos terzijde geworpen voor de aanleg van een spookvliegveld. Honderden bommen zijn hier gevallen zonder ooit een vliegtuig te raken. Het is hun taak om deze herinnering aan de oorlog uit te wissen. Het hunebed weer in oude glorie te herstellen zodat voor eens en altijd gezien wordt waar onze historie begon.
Ruim zestig jaar later spelen kinderen op en rond het hunebed. Een deel van de eikenbomen zijn weer aangeplant maar de grote, stille heide uit de vorige eeuwen mag blijven bestaan. Zandpaden maken het gebied toegankelijk. Direct valt op dat het zelfs de Duitse bezetter niet gelukt is al het reliëf in het gebied uit te wissen. De Havelterberg is overeind gebleven als herinnering aan tijden ver voor het Trechterbekervolk hier het eerste "Havelte" opgetrokken had. Als een opgerold tafelkleed van leem en stenen voor het landijs uitgeduwd en hier slordig achter gelaten.
|
Havelter heide |
Vogelstemmen klinken overal. Roodborsttapuit, Boompieper, Kneu en een enkele Geelgors zijn nadrukkelijk aanwezig. Twee Koekoeken roepen om het hardst en vliegen als duikbommenwerpers achter elkaar. Is het een gevecht of balts"? In ieder geval gaat het er heftig aan toe.
|
Muizenoor, Havelte |
Laag bij de grond lijkt het gebied nog in rust. De hei is nog in winterkleur, de brem bloeit maar grote delen van hun takken zijn dood gevroren. Het oog wordt echter getrokken door het zachte citroengeel van Muizenoortje. Op een open plek in de hei is het stuifzand tot rust gekomen en heeft zich een miniatuur boeket gevormd. Als reuzen zakken wij door de knieën om in alle rust van deze bloemenweelde te genieten. Blauwe Vleugeltjesbloem, gele klaverbloempjes en roze Vogelpootjes vormen zachte pasteltinten in het grijsgroen van Tandjesgras, Schapengras en Borstelgas. Wilt u ook eens genieten van deze Havelter bloemenpracht? Klik dan
hier. Nog geen vijftien centimeter hoog vormt dit Havelter boeket een kleurig stilleven in een oud landschap.
Reacties
Een reactie posten