Doorgaan naar hoofdcontent

Hemelgeiten en tapuiten rond de Onnerpolder


Grutto
 Zondagochtend in de Onnerpolder. Een boer passeert met zijn tractor en even vliegen de Gele Kwikstaarten op om snel weer neer te strijken. Boven de stad Groningen hangt een bijna inktzwarte regenlucht maar het vliegtuigbaken en het gemaal blinken nog in de zon. Twee vogelaars maken gebruik van het uitzichtpunt op het dak van het gemaal en kijken uit over de Westerbroekstermadepolder. Een grasmus krast, de tureluur jodelt en de grutto blijft zijn eigen naam maar herhalen. En dan, als uit het niets, schiet een gevederde pijl de lucht in. Snavel recht naar voren gericht op de snel naderende wolken. Een vreemd mekkerend geluid verspreidt zich over de omgeving. De hemelgeit in actie! Harm Jansen schrijft op de website van Avifauna Groningen (http://bit.ly/kwMNPd) dat de Watersnip, zoals elk vogelboek deze geit noemt, hiervoor zijn staartpennen gebruikt. Uitgespreid en in trilling gebracht laat meneer zo aan de omgeving weten dat hier zijn territorium ligt.

Tapuit
Grutto's en Tureluurs zijn in dit deel van de polder nog in een redelijk, maar helaas ook hier afnemend,  aantal broedparen aanwezig. Dat ze jongen hebben wordt wel duidelijk uit hun reacties op zwarte kraaien en een donkerblauwe fotograaf. Scheldend en duikend moet toch wel even gezegd worden dat ze bereid zijn om tot het uiterste te gaan.

Terugfietsend langs hetzelfde pad wordt ik verrast door een  paartje Tapuiten. In Nederland vroeger overal rond hei en duin te vinden maar nu een zeldzaamheid. Door graafwerkzaamheden voor de waterberging zijn op allerlei plaatsen in de polder open plekken ontstaan die voor Tapuiten bijzonder aantrekkelijk zijn. Maar ook een zandhoop of een brede zandweg is jachtterein voor zijn geliefde prooi: grotere insecten. Het zal een uitdaging worden voor het Groninger Landschap, als beheerder van dit gebied, om deze Tapuiten, maar ook Paapjes, Gele kwikstaarten en Veldleeuwerikken blijvend nest- en voedselgelegenheid in de Onnerpolder te bieden.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Oranje boomalg

Oranje boomalg, Trentepohlia aurea Een jaar natuurpresentaties in 150 woorden - dag 120 Een boom als leefgemeenschap. Alles is er te vinden, van producent tot consument. Haarwortels, knoppen en bladeren,  elk stukje boom wordt begraasd. Maar kijk eens naar een vierkante centimeter schors. Dan blijkt dat er veel meer plantaardige producenten zijn dan alleen de eik of een vleugelnoot. Eén van de meest bizarre plantjes die op schors groeit is de oranje boomalg. Stampvol worteltjeskleurstof (caroteen) lijkt deze groenalg zijn familie vergeten. Maar haal het oranje er uit en er blijft een draadvormig groen wiertje over. Op o.a. eik vindt het een ideaal biotoop om te groeien. Vergroeid met buitenste schors doet het zijn eerste best om zijn eigen kostje bij elkaar te scharrelen door fotosynthese. Luchtvervuiling had hem bijna de das omgedaan maar net op tijd werd het iets beter in ons overvolle landje. Ook een nauw verwante soort, de Portugese rode alg, breidt zich sterk uit. Niet alle

Kraanvogels wereldwijd

 Nog even en dan klinkt het doordringende "Kruu, kruu" weer boven het oosten van Nederland. De Kraanvogels komen! Voor KNNV Drachten reden om er eens wat meer aandacht aan te geven. Niet alleen een bijna traditionele excursie naar de verzamelplaats van duizenden kranen op de velden rond het Duitse Diepholz maar ook een avond vol wetenswaardigheden over deze bijzondere vogels op 18 oktober 2012. Om deze presentatie voor te bereiden ben ik een weekend lang bezig geweest 12 van de 15 soorten kraanvogels te fotograferen. Helaas niet in hun eigen leefgebied, daarvoor zou een wereldreis langs het hart van Azië (8 soorten), Afrika (5 soorten), Australië, Europa en Noord-Amerika (elk 2 soorten) nodig geweest zijn. AquaZoo Fryslân (Leeuwarden) en het Vogelpark Walsrode(60 kilometer zuid van Bremen) boden echter de mogelijkheid om een portrettengalerij te maken van vogels die onder zo natuurlijk mogelijke omstandigheden gehouden worden. Jufferkraanvogel Europese kraaan

Rupsen, verborgen of gewapend

Psi-vlinder, Berkenheuvel September is de tijd dat veel rupsen zich opmaken voor de lange winter. Stevig dooreten, vervellen en dan verpoppen om zo roerloos te wachten op het nieuwe jaar. Sommigen leven zeer opvallend, anderen kiezen voor een strategie waar verstoppertje spelen het belangrijkste in het leven is. Drietand, Vennenbroek Opvallen betekent andere manieren gebruiken om vooral snaveltjes te weerhouden toe te happen. Kleuren die op wespen lijken helpen maar ook haarborstels zijn handig. De Drietand en de Psi-vlinder bijvoorbeeld. Als vlinder zijn het nauwelijks te onderscheiden grijs en zwart gekleurde uilvlinders. Maar als rups kiezen ze elk voor hun eigen, opvallende, uitdossing. Geel domineert bij de Psi-vlinder, oranje bij de Drietand. De laatste kiest ook voor verwarring door voor- en achterkant dezelfde kleur te geven. En allebei doen ze het met haren. Een zwarte, hoog uitstekende en wat slordig uitgevoerde kwast staat parmantig omhoog. Als een vogelsnavel z