Doorgaan naar hoofdcontent

Levende en dode fossielen – Namibië 19 april 2011

Petrrified Forest, Khorixas, Namibië
Eens machtige boomstammen liggen nu stil en gebroken in het zand. Getroffen door een tsunami en vervolgens honderden kilometers meegesleurd naar het zuiden alvorens aan te spoelen. Alsof de natuur haar aanslag wilde vergeten werden ze bedekt met slib. Elke vierkante millimeter organisch materiaal werd vervolgens vervangen door silicium, ijzer en magnesium. Driehonderd miljoen jaar later bracht dezelfde natuur deze stille getuigen van de Carboonbossen weer boven de grond.
Petrified Forest, jaarringen in hout van 300 miljoen jaar geleden
 Brokstukken van dertig meter tot enkele centimeters liggen nu verspreid in een savannegebied van enkele honderden vierkante meters. Daarbij hebben ze gezelschap gekregen van een levend fossiel: Welwitschia mirabilis. Een naaldboom van ontzagwekkend lilliput formaat. Nauwelijks dertig centimeter hoog en naalden die meer op brede, leerachtige groene linten lijken. Met een brede penwortel kunnen ze net voldoende water opzuigen om het honderden jaren uit te kunnen houden. De bestuiving van deze, mogelijk Tertiaire, planten is uitbesteed aan wantsen.
Welwitschia mirabilis

Welwitschia mirabilis, vrouwelijke bloeiwijze met bestuivende wantsen
Om dit indrukwekkende natuurreservaat (toepasselijk Petrified Forest genoemd) te bereiken hebben we de C-weg van Khorixas richting Palmwag voor 50 kilometer gevolgd. In de droge tijd een aangename rit met niet alleen een prachtig landschap maar ook volop voorzien van deels knalblauwe Vorkstaartscharrelaars. Op dit moment was het echter een stevige beproeving van onze 4WD mogelijkheden. Twee rivieren met minstens 20 centimeter, stevig stromend water moesten doorkruist worden. Plassen als binnenzeeën met verraderlijk diepe gaten vormden vervolgens een nog grotere uitdaging. De beloning met levende en dode fossielen was echter groots.
Khorixas - Petrified Forest, ontmoeting onderweg

Reacties

Populaire posts van deze blog

Oranje boomalg

Oranje boomalg, Trentepohlia aurea Een jaar natuurpresentaties in 150 woorden - dag 120 Een boom als leefgemeenschap. Alles is er te vinden, van producent tot consument. Haarwortels, knoppen en bladeren,  elk stukje boom wordt begraasd. Maar kijk eens naar een vierkante centimeter schors. Dan blijkt dat er veel meer plantaardige producenten zijn dan alleen de eik of een vleugelnoot. Eén van de meest bizarre plantjes die op schors groeit is de oranje boomalg. Stampvol worteltjeskleurstof (caroteen) lijkt deze groenalg zijn familie vergeten. Maar haal het oranje er uit en er blijft een draadvormig groen wiertje over. Op o.a. eik vindt het een ideaal biotoop om te groeien. Vergroeid met buitenste schors doet het zijn eerste best om zijn eigen kostje bij elkaar te scharrelen door fotosynthese. Luchtvervuiling had hem bijna de das omgedaan maar net op tijd werd het iets beter in ons overvolle landje. Ook een nauw verwante soort, de Portugese rode alg, breidt zich sterk uit. Niet alle

Kraanvogels wereldwijd

 Nog even en dan klinkt het doordringende "Kruu, kruu" weer boven het oosten van Nederland. De Kraanvogels komen! Voor KNNV Drachten reden om er eens wat meer aandacht aan te geven. Niet alleen een bijna traditionele excursie naar de verzamelplaats van duizenden kranen op de velden rond het Duitse Diepholz maar ook een avond vol wetenswaardigheden over deze bijzondere vogels op 18 oktober 2012. Om deze presentatie voor te bereiden ben ik een weekend lang bezig geweest 12 van de 15 soorten kraanvogels te fotograferen. Helaas niet in hun eigen leefgebied, daarvoor zou een wereldreis langs het hart van Azië (8 soorten), Afrika (5 soorten), Australië, Europa en Noord-Amerika (elk 2 soorten) nodig geweest zijn. AquaZoo Fryslân (Leeuwarden) en het Vogelpark Walsrode(60 kilometer zuid van Bremen) boden echter de mogelijkheid om een portrettengalerij te maken van vogels die onder zo natuurlijk mogelijke omstandigheden gehouden worden. Jufferkraanvogel Europese kraaan

Rupsen, verborgen of gewapend

Psi-vlinder, Berkenheuvel September is de tijd dat veel rupsen zich opmaken voor de lange winter. Stevig dooreten, vervellen en dan verpoppen om zo roerloos te wachten op het nieuwe jaar. Sommigen leven zeer opvallend, anderen kiezen voor een strategie waar verstoppertje spelen het belangrijkste in het leven is. Drietand, Vennenbroek Opvallen betekent andere manieren gebruiken om vooral snaveltjes te weerhouden toe te happen. Kleuren die op wespen lijken helpen maar ook haarborstels zijn handig. De Drietand en de Psi-vlinder bijvoorbeeld. Als vlinder zijn het nauwelijks te onderscheiden grijs en zwart gekleurde uilvlinders. Maar als rups kiezen ze elk voor hun eigen, opvallende, uitdossing. Geel domineert bij de Psi-vlinder, oranje bij de Drietand. De laatste kiest ook voor verwarring door voor- en achterkant dezelfde kleur te geven. En allebei doen ze het met haren. Een zwarte, hoog uitstekende en wat slordig uitgevoerde kwast staat parmantig omhoog. Als een vogelsnavel z