Tijgerspinnen

Tijgerspin

Sinds 1980 komen in Nederland Tijgerspinnen voor. Geen harige monsters die jagen op muizen en jonge vogels maar geel-zwarte  spinnen uit het Middelandse Zeegebied. Decennia lang hebben zij er over gedaan om hun leefgebied uit te breiden naar het noorden. Dertig jaar na 1980 zijn ze redelijk algemeen geworden.

Vrouwtjes worden van kaak tot achterlijfspunt ongeveer 15 millimeter lang maar lijken door de enorme poten veel groter. Mannen moeten het doen met 5 millimeter maar zijn toch nog voldoende imponerend voor de dames.

Tijgerspinnen worden vanwege hun opvallende tekening ook wel Wespspinnen genoemd. Hun webben zijn fors en worden zo opgehangen in het gras dat er geen ontkomen meer aan is voor passerende sprinkhanen, kevers of libellen. Waar het witte laddertje midden in het web voor dient is niet duidelijk. Een platform voor de wachtende spin? Extra versteviging van het weefsel? In ieder geval maakt het de webben van Tijgerspinnen onmiskenbaar.

Tijgerspin, nest

Voor jonge spinnen wordt een comfortabele villa gebouwd. Urnvormig, zo groot als een tennisbal en voorzien van een stevige buitenwand. Zolang de eieren rijpen of de jongen thuis zijn is er rond de klok bewaking door het vrouwtje. Voeding krijgen ze niet en als de meegegeven reservevoorraad op is moeten ze er op uit om zelf hun prooi te vangen.

Tijgerspinnen zijn inmiddels geheel ingeburgerd in de Nederlandse fauna. Voor sprinkhanen een extra bedreiging, voor ons een verrijking van een natuurwandeling door hei en graslanden.