Doorgaan naar hoofdcontent

Wallis, Val d'Hérens - deel 8 (slot), zomerkamp KNNV

Arolla, KNNV kamp 2011
Leden van de Vereniging voor Veldbiologie (KNNV) zwerven jaarlijks uit over geheel Europa. Reizen en kampen, georganiseerd door de vereniging, bieden unieke kansen om nieuwe gebieden te leren kennen, bijzondere planten en dieren te ontmoeten en vooral ook om gezamenlijk van de natuur te genieten.

Vast agenda onderdeel van de Algemene Kampcommissie (AKC) zijn twee bergkampen. Alpen en Pyreneeën zijn daarbij altijd grote publiekstrekkers. Vanuit Camping Arolla hebben ruim veertig leden de laatste week van juli en de eerste week van augustus besteed aan een verkenning van het Val d'Hèrens, het Lac de Dix en Vercorin (resp. ten westen en ten oosten van het Val d'Hèrens). Vogels kijken, vlinders bestuderen en planten determineren tijdens dagelijkse excursies. Of gewoon genieten van wandelen in de bergen tijdens een korte huttentocht. Vaste traditie is om elke avond rond de klok van acht bij elkaar te komen in of bij een grote gemeenschappelijke tent. Onder het genot van warme chocolademelk luisteren naar elkaars belevenissen en vooruit kijken naar wat komen gaat.
Wachten op de Rotskruiper

Het leuke van kamperen met de AKC is de grote vrijheid. Iedereen reist zelf naar de bestemming en ter plekke wordt zelf voor de slaapplaats en de maaltijden gezorgd. Kinderen zijn altijd welkom. Meelopend op excursies of meedoen met een speciaal voor hen georganiseerde pannekoekenmiddag. En de afsluitende, bonte, avond is voor oud en jong een afsluiting van alweer een geweldig kamp.

Ook eens mee met de AKC? Kijk eens op de site en zoek naar een interessante bestemming. Kennis van flora of fauna is niet nodig, lidmaatschap van de KNNV en interesse in de natuur uiteraard wel.

Excursie Arolla

Reacties

Populaire posts van deze blog

Oranje boomalg

Oranje boomalg, Trentepohlia aurea Een jaar natuurpresentaties in 150 woorden - dag 120 Een boom als leefgemeenschap. Alles is er te vinden, van producent tot consument. Haarwortels, knoppen en bladeren,  elk stukje boom wordt begraasd. Maar kijk eens naar een vierkante centimeter schors. Dan blijkt dat er veel meer plantaardige producenten zijn dan alleen de eik of een vleugelnoot. Eén van de meest bizarre plantjes die op schors groeit is de oranje boomalg. Stampvol worteltjeskleurstof (caroteen) lijkt deze groenalg zijn familie vergeten. Maar haal het oranje er uit en er blijft een draadvormig groen wiertje over. Op o.a. eik vindt het een ideaal biotoop om te groeien. Vergroeid met buitenste schors doet het zijn eerste best om zijn eigen kostje bij elkaar te scharrelen door fotosynthese. Luchtvervuiling had hem bijna de das omgedaan maar net op tijd werd het iets beter in ons overvolle landje. Ook een nauw verwante soort, de Portugese rode alg, breidt zich sterk uit. Niet alle

Alpenvlinders

Tschiertschen, Joch alp Bijna twee uur in de middag, de zon staat hoog aan de hemel. Even op de rug, de ogen dicht, de neus vol bloemengeuren, luisterend naar het klingelen van koeienbellen lager op de helling. Het leven is goed op de alpenweiden boven Tschiertschen. Inner Urden, Mattjischhorn, Jochalp, Ochsenalp, nu zijn het alleen nog maar vakantie herinneringen. Koninginnepage Als de ogen weer open gaan is de lucht vol gefladder. Alles beweegt, kleuren flitsen langs het zwerk. Verdwazing lijkt toe te slaan maar na even knipperen met de ogen kom je weer terug op de berg. Het zijn tientallen, nee honderden vlinders die bezig zijn met hun dagelijkse werkzaamheden. Fladderend van bloem naar bloem voor een slok nectar. Of alleen maar denken aan de verdediging van hun territorium en tegelijkertijd de dames overtuigen van hun uitzonderlijke capaciteiten. Zoals die mooie Koninginnepage die steeds maar weer op het pad ging zitten. Gele Luzernevlinder Zuidelijke luzern

Bloedzuigers, onbekend en bijzonder

Gewone bloedzuiger (Haemopis sanguisuga) met Groene Kikker (Orvelte) Bloedzuigers, alleen het woord al jaagt velen de stuipen op het lijf. Beelden van grote glibberige monsters die met honderden komen opzetten om het laatste druppeltje levensbloed op te zuigen. Voldoende reden om eens naast een boerensloot te gaan zitten en op zoek te gaan naar deze spannende creaturen. Een paar halen met een net zijn vaak al voldoende om enkele te verschalken. Gezoomde clepsine (Hemiclepsis marginata), Kardinge Wat dan vooral opvalt is dat ze wel glibberig zijn maar helemaal niet groot. Enkele centimeters, daar houdt het meestal wel mee op. Dan maar eens proberen of ze nu echt geïnteresseerd zijn in mijn bloed. Even een vinger er voor houden en ze grijpen zich met hun zuigschijf aan mond en achterlijf al snel vast. Maar in plaats van schrapen om door het vel te komen gaan ze alleen maar aan de wandel, terug naar het water.veel van onze Nederlandse bloedzuigers zijn vooral op zoek naar slak