Doorgaan naar hoofdcontent

Zeer zeldzame Walstropijlstaarten in Groningen en Nederland

Walstropijlstaart (foto Willem Kolvoort)
Terwijl de thermometer met moeite naar de twintig graden kruipt, en de regen met bakken tegelijk naar beneden blijft komen, wordt ons land bezocht door zuidelijke gasten. Geen economische vluchtelingen uit Griekenland maar bont gekleurde fladderaars. Zoals bijna elk jaar zoemen ook nu weer kolibrievlinders door Harense tuintjes. Zeer bijzonder is echter de Walstropijlstaart. Voor het eerst werd deze fraaie vlinder gemeld op 7 mei uit Hoogezand (zie de website van de Vlinderwerkgroep KNNV Groningen / KNNV Oost-Groningen). daarna kwamen enkele meldingen uit Noord-Brabant, Noord- en Zuid-Holland. Maar vooral de Provincie Groningen blijkt in trek, Winneweer, Lauwersmeer en op 1 augustus zelfs de Papiermolen in de stad Groningen. Willem Kolvoort, illustrator, beeldend kunstenaar en vlinderaar, maakte daar de bijgeplaatste foto.

Walstropijlstaarten zijn in heel Nederland zeer zeldzaam maar in sommige jaren worden grotere aantallen gemeld (zoals in 1969 en 2003). De vlinder overwintert als pop en is niet in staat onze natte winters te overleven. Wat de massale trek naar het, nu natte, noorden veroorzaakt is onbekend. Bij de eerste waarnemingen in mei kan nog gedacht worden aan de extreem warme aprilmaand. De rups die op 2 juli in het Noord-Hollands Duinreservaat gevonden werd zal zeker afstammen van deze groep vlinders. Dat er nu echter nog steeds (nieuwe) vlinders gemeld worden is toch onverwacht. De wind is overwegend westelijk en vanaf juli bereiken de temperaturen slechts zelden zomerse waarden.

Wilgenroosje
Walstropijlstaarten leven als rups niet alleen van Walstro maar ook van Wilgenroosje. Het zijn nachtvlinders die vanaf de schemering op de wieken gaan. Ondanks hun grootte (spanwijdte iets meer dan 8 centimeter) leven ze krap twaalf  maanden. Eind april kruipen de vlinders uit de pophuid, paren en leggen eitjes. Na enkele weken zit hun taak er op en neemt de volgende generatie het over. De rupsen groeien in de zomer uit, verpoppen in de herfst en overwinteren tot het hun beurt is om op de vleugels te gaan. Of ze dan opnieuw Nederland, en zelfs Groningen, bereiken blijft onzeker.

Reacties

  1. Dank voor het mooi verborgen antwoord op mijn vraag over de kolibrievlinder.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Waltroppijlstaartrups aangetroffen te De Cocksdorp duinen Texel en d,g.g aan C. Maas te Den Burg
    Gr. H.Leyen

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Oranje boomalg

Oranje boomalg, Trentepohlia aurea Een jaar natuurpresentaties in 150 woorden - dag 120 Een boom als leefgemeenschap. Alles is er te vinden, van producent tot consument. Haarwortels, knoppen en bladeren,  elk stukje boom wordt begraasd. Maar kijk eens naar een vierkante centimeter schors. Dan blijkt dat er veel meer plantaardige producenten zijn dan alleen de eik of een vleugelnoot. Eén van de meest bizarre plantjes die op schors groeit is de oranje boomalg. Stampvol worteltjeskleurstof (caroteen) lijkt deze groenalg zijn familie vergeten. Maar haal het oranje er uit en er blijft een draadvormig groen wiertje over. Op o.a. eik vindt het een ideaal biotoop om te groeien. Vergroeid met buitenste schors doet het zijn eerste best om zijn eigen kostje bij elkaar te scharrelen door fotosynthese. Luchtvervuiling had hem bijna de das omgedaan maar net op tijd werd het iets beter in ons overvolle landje. Ook een nauw verwante soort, de Portugese rode alg, breidt zich sterk uit. Niet alle

Alpenvlinders

Tschiertschen, Joch alp Bijna twee uur in de middag, de zon staat hoog aan de hemel. Even op de rug, de ogen dicht, de neus vol bloemengeuren, luisterend naar het klingelen van koeienbellen lager op de helling. Het leven is goed op de alpenweiden boven Tschiertschen. Inner Urden, Mattjischhorn, Jochalp, Ochsenalp, nu zijn het alleen nog maar vakantie herinneringen. Koninginnepage Als de ogen weer open gaan is de lucht vol gefladder. Alles beweegt, kleuren flitsen langs het zwerk. Verdwazing lijkt toe te slaan maar na even knipperen met de ogen kom je weer terug op de berg. Het zijn tientallen, nee honderden vlinders die bezig zijn met hun dagelijkse werkzaamheden. Fladderend van bloem naar bloem voor een slok nectar. Of alleen maar denken aan de verdediging van hun territorium en tegelijkertijd de dames overtuigen van hun uitzonderlijke capaciteiten. Zoals die mooie Koninginnepage die steeds maar weer op het pad ging zitten. Gele Luzernevlinder Zuidelijke luzern

Bloedzuigers, onbekend en bijzonder

Gewone bloedzuiger (Haemopis sanguisuga) met Groene Kikker (Orvelte) Bloedzuigers, alleen het woord al jaagt velen de stuipen op het lijf. Beelden van grote glibberige monsters die met honderden komen opzetten om het laatste druppeltje levensbloed op te zuigen. Voldoende reden om eens naast een boerensloot te gaan zitten en op zoek te gaan naar deze spannende creaturen. Een paar halen met een net zijn vaak al voldoende om enkele te verschalken. Gezoomde clepsine (Hemiclepsis marginata), Kardinge Wat dan vooral opvalt is dat ze wel glibberig zijn maar helemaal niet groot. Enkele centimeters, daar houdt het meestal wel mee op. Dan maar eens proberen of ze nu echt geïnteresseerd zijn in mijn bloed. Even een vinger er voor houden en ze grijpen zich met hun zuigschijf aan mond en achterlijf al snel vast. Maar in plaats van schrapen om door het vel te komen gaan ze alleen maar aan de wandel, terug naar het water.veel van onze Nederlandse bloedzuigers zijn vooral op zoek naar slak