Doorgaan naar hoofdcontent

Tijgerjong in Haren

Gele Tijger, rups
Op donderdagmiddag 1 september werd op de Remmingaweg in Haren een tijgerjong aangetroffen. Verscholen onder een struik, diep weggedoken in haar pels en een beetje verontwaardigd dat ze gestoord werd op deze eerste dag van de meteorologische herfst. Stil liet ze zich benaderen door de heer Koot, haar ouders hadden haar al eerder in de steek gelaten en ze wist niet hoe het nu verder zou gaan als eenzaam Tijgertje in deze groene parel.


Kop Gele tijger
Dichterbij gekomen bleek het niet om een Tijger uit een circus of het Noorderdierenpark te gaan. Het was een rups van de Gele Tijger, een Beervlinder. Als volwassen vlinder vaak gezien in de tuinen van de Remmingaweg maar nu is gebleken dat de tuinen voldoende voedsel bieden voor hun kroost. Een genereus aangeboden blad van een Hosta werd in dank aanvaard maar op haar menu staan allerlei soorten wilde en gekweekte planten. Niet als Koolwitjes of Kooluilen in grote getale aanwezig en een spoor van ontbladering achterlaten maar als eenzaam rupsje hier en daar een hapje nemend.

Gele Tijger






Beren zijn nachtvlinders. De bekendste beer is de rood-zwarte Sint-Jacobsvlinder met haar zebrarupsjes op Jacobskruiskruid. Als rups zijn ze gemakkelijk te herkennen aan hun haren die als wijd uitstaande penselen in bosjes ingeplant staan. Met de haren beschermen ze zich tegen vraat maar meer kunnen ze er niet mee. Ze raken niet los en irriteren ook niet. Het tijgerwelpje van de Remmingaweg zal zich deze maand verstoppen in de grond voor een verpopping. In mei volgend jaar vliegt ze uit en komt ze misschien weer eens af op een lamp of een raam. 

Reacties

  1. Wij hebben er ook een in de tuin. Bedankt voor het plaatsen van dit leuke bericht! Dankzij u weten we welke vlinders we kunnen verwachten in mei.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Oranje boomalg

Oranje boomalg, Trentepohlia aurea Een jaar natuurpresentaties in 150 woorden - dag 120 Een boom als leefgemeenschap. Alles is er te vinden, van producent tot consument. Haarwortels, knoppen en bladeren,  elk stukje boom wordt begraasd. Maar kijk eens naar een vierkante centimeter schors. Dan blijkt dat er veel meer plantaardige producenten zijn dan alleen de eik of een vleugelnoot. Eén van de meest bizarre plantjes die op schors groeit is de oranje boomalg. Stampvol worteltjeskleurstof (caroteen) lijkt deze groenalg zijn familie vergeten. Maar haal het oranje er uit en er blijft een draadvormig groen wiertje over. Op o.a. eik vindt het een ideaal biotoop om te groeien. Vergroeid met buitenste schors doet het zijn eerste best om zijn eigen kostje bij elkaar te scharrelen door fotosynthese. Luchtvervuiling had hem bijna de das omgedaan maar net op tijd werd het iets beter in ons overvolle landje. Ook een nauw verwante soort, de Portugese rode alg, breidt zich sterk uit. Niet alle

Alpenvlinders

Tschiertschen, Joch alp Bijna twee uur in de middag, de zon staat hoog aan de hemel. Even op de rug, de ogen dicht, de neus vol bloemengeuren, luisterend naar het klingelen van koeienbellen lager op de helling. Het leven is goed op de alpenweiden boven Tschiertschen. Inner Urden, Mattjischhorn, Jochalp, Ochsenalp, nu zijn het alleen nog maar vakantie herinneringen. Koninginnepage Als de ogen weer open gaan is de lucht vol gefladder. Alles beweegt, kleuren flitsen langs het zwerk. Verdwazing lijkt toe te slaan maar na even knipperen met de ogen kom je weer terug op de berg. Het zijn tientallen, nee honderden vlinders die bezig zijn met hun dagelijkse werkzaamheden. Fladderend van bloem naar bloem voor een slok nectar. Of alleen maar denken aan de verdediging van hun territorium en tegelijkertijd de dames overtuigen van hun uitzonderlijke capaciteiten. Zoals die mooie Koninginnepage die steeds maar weer op het pad ging zitten. Gele Luzernevlinder Zuidelijke luzern

Bloedzuigers, onbekend en bijzonder

Gewone bloedzuiger (Haemopis sanguisuga) met Groene Kikker (Orvelte) Bloedzuigers, alleen het woord al jaagt velen de stuipen op het lijf. Beelden van grote glibberige monsters die met honderden komen opzetten om het laatste druppeltje levensbloed op te zuigen. Voldoende reden om eens naast een boerensloot te gaan zitten en op zoek te gaan naar deze spannende creaturen. Een paar halen met een net zijn vaak al voldoende om enkele te verschalken. Gezoomde clepsine (Hemiclepsis marginata), Kardinge Wat dan vooral opvalt is dat ze wel glibberig zijn maar helemaal niet groot. Enkele centimeters, daar houdt het meestal wel mee op. Dan maar eens proberen of ze nu echt geïnteresseerd zijn in mijn bloed. Even een vinger er voor houden en ze grijpen zich met hun zuigschijf aan mond en achterlijf al snel vast. Maar in plaats van schrapen om door het vel te komen gaan ze alleen maar aan de wandel, terug naar het water.veel van onze Nederlandse bloedzuigers zijn vooral op zoek naar slak