Doorgaan naar hoofdcontent

Versierde bomen in Onnen


Groot Dooierkorstmos
December, feestmaand. Straten worden versierd, kerstbomen komen in huis en verlichte rendieren duiken op in het groen. Voor de natuur lijkt het allemaal wat minder uitbundig te worden. Vogels trekken weg, een laatste Herfstleeuwentand bloeit dapper door maar verder is er niet veel kleur. Maar niets is minder waar: juist nu valt het op dat sommige bomen zich uitbundig tooien met geel, grijs of zelfs roze. Loop eens mee langs de Onnerweg vanuit Haren naar het dorp Onnen, even over het spoor begint het kleurig spektakel al.

Citroenkorst
Geel
Meest opvallend is het Groot Dooierkorstmos. Knalgeel, bladvormig en met verspreide donkergele schijfjes. Net als bij alle korstmossen een commune van een schimmel en een wiertje, zonder elkaar kunnen en willen ze niet. De schijfjes zijn apothecia, schoteltjes waarin sporen gevormd worden. Deze soort is in de laatste jaren steeds algemener geworden dankzij ammoniak uit drijfmest.

Minder snel herkenbaar als een korstmos zijn lichtgele, wat stoffige strepen op een aantal boomvoeten. Citroenkorst. Geen mooie structuur maar toch een volledig organisme, levend van wat de lucht brengt.

Grijs
Melig takkorstmos
Een paar eikenbomen doen het wel erg uitbundig. Grote, grijze plukken lijken op hun stam geplakt, grover dan engelenhaar maar hetzelfde vrolijke accent. Bij het Trompettakkorstmos zijn de grote, schotelvormige
Trompettakkorstmos

apothecia goed herkenbaar. Als kleine, platte kerstballen lijken ze er op geprikt. Groter en afhangend is het Melig Takkorstmos, kleine grijze struikjes die bijna altijd in gezelschap van de trompetter groeien. Toen Nederland nog bedekt werd onder een laag kolenrook waren beide bijna verdwenen maar nu zijn weer helemaal terug.

Schildkorstmos
Schildkorstmossen zijn wat minder algemeen. Grote ronde plakkaten met allemaal, ronde en bladvormige lobben.

Rond Kroeskorstmos
Veel kleiner en fijner is het Kroesmos. Plat en bescheiden tegen de schors gebruikt maar als kantwerk voorzien van randjes, uitstulpingen en franje. Maar het kan nog kleiner, diep weggedoken in de schors kleurt het Vliegestrontjeskorstmos sommige bomen prachtig witgrijs. Grote, wat ovale patronen met overal zwarte puntjes als vliegenstrontjes. Elk stipje is een mini-sporenmachientje waarmee het korstmosje voortdurend zijn nakomelingen de lucht in stuurt.
Vliegenstrontjeskorstmos
Roze
Voor sommige kortsmossen lijkt één kleur niet genoeg. Het grijze Fijn Kroesmos lijkt zich te versieren met roze   toefjes. Wat stoffig en niet echt goed vastgeplakt maar toch er echt op groeiend. Helaas is dit geen vrije wil. het is een parasiet die het werk door anderen laat doen. Zijn wetenschappelijke naam is Illosporiopsis christiansenii, ook een korstmosje en altijd op Kroesmos parasiterend.
Illosporiopsis christiansenii op Fijn Kroesmos

Geel, grijs en roze versiering, zeker in deze, kale, decembermaand een opvallend verschijnsel aan bomen langs de weg.

Reacties

  1. Dag Kees, interessant al die verschillende korstmossen.Groot dooierkorstmos was me wel bekend, de rest zijn onbekende soorten voor me. Ik heb wel in de gaten dat ik nog heel wat kan leren op je weblog, Leuk!
    Natuurkieker Coby

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hallo Kees,
    Leuk dat je je hebt aangemeld als volger van mijn blog.
    Wat een verschillende soorten korstmossen zijn er, de gele dooier korstmossoort kende ik al wel, de andere niet. Hoewel er hier in de omgeving van Eindhoven veel voorkomen. Er wordt gezegd door de vervuiling rondom het vliegveld. Kan dat?
    Jammer dat je zo weinig reacties krijgt. Als je bij andere bloggers reageert, gaat dat vanzelf lopen. Je berichten zijn de moeite waard, toch leuk als anderen dan je blog lezen en evt. reageren.
    Groeten, Gonnie

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Halo Kees,

    heel apart die roze toefjes en die heb ik zelf ook nog niet eerder gezien. Ook leuk dat je er zoveel info bijzet, want daar kan ik alleen maar van leren.

    Je hebt een verwijzing gemaakt las ik wel, maar ik heb ook gewoon een blogspot hoor. die gebruik ik zelfs meer dan mijn puntlog. Ik zal me gelijk. Het adres is dat waarmee ik nu bij je reageer.

    Groetjes, Helma

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Hoi Kees
    Bedankt voor je leuke reactie op mijn blog. Ik zie dat er bij jou nog veel te leren valt, dus ik meld me gelijk aan als volger! Interessante serie over het korstmos en reuze moeilijk om ze allemaal uit elkaar te houden!
    groetjes Albertine

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Hoi Kees,
    Bedankt voor mooie reactie op mijn blog, en dat je mijn ransuil zo mooi vind. Ik ben ook maar een amateur die hoopt mooie foto's te maken. Ik vind de foto's van jou ransuilen ook heel mooi.En ga nu gelijk ook beter op de bomen letten naar het zien van dit blog. Ik blijf je volgen, heb me gelijk maar aangemeld.

    Gr Cees

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Oranje boomalg

Oranje boomalg, Trentepohlia aurea Een jaar natuurpresentaties in 150 woorden - dag 120 Een boom als leefgemeenschap. Alles is er te vinden, van producent tot consument. Haarwortels, knoppen en bladeren,  elk stukje boom wordt begraasd. Maar kijk eens naar een vierkante centimeter schors. Dan blijkt dat er veel meer plantaardige producenten zijn dan alleen de eik of een vleugelnoot. Eén van de meest bizarre plantjes die op schors groeit is de oranje boomalg. Stampvol worteltjeskleurstof (caroteen) lijkt deze groenalg zijn familie vergeten. Maar haal het oranje er uit en er blijft een draadvormig groen wiertje over. Op o.a. eik vindt het een ideaal biotoop om te groeien. Vergroeid met buitenste schors doet het zijn eerste best om zijn eigen kostje bij elkaar te scharrelen door fotosynthese. Luchtvervuiling had hem bijna de das omgedaan maar net op tijd werd het iets beter in ons overvolle landje. Ook een nauw verwante soort, de Portugese rode alg, breidt zich sterk uit. Niet alle

Alpenvlinders

Tschiertschen, Joch alp Bijna twee uur in de middag, de zon staat hoog aan de hemel. Even op de rug, de ogen dicht, de neus vol bloemengeuren, luisterend naar het klingelen van koeienbellen lager op de helling. Het leven is goed op de alpenweiden boven Tschiertschen. Inner Urden, Mattjischhorn, Jochalp, Ochsenalp, nu zijn het alleen nog maar vakantie herinneringen. Koninginnepage Als de ogen weer open gaan is de lucht vol gefladder. Alles beweegt, kleuren flitsen langs het zwerk. Verdwazing lijkt toe te slaan maar na even knipperen met de ogen kom je weer terug op de berg. Het zijn tientallen, nee honderden vlinders die bezig zijn met hun dagelijkse werkzaamheden. Fladderend van bloem naar bloem voor een slok nectar. Of alleen maar denken aan de verdediging van hun territorium en tegelijkertijd de dames overtuigen van hun uitzonderlijke capaciteiten. Zoals die mooie Koninginnepage die steeds maar weer op het pad ging zitten. Gele Luzernevlinder Zuidelijke luzern

Bloedzuigers, onbekend en bijzonder

Gewone bloedzuiger (Haemopis sanguisuga) met Groene Kikker (Orvelte) Bloedzuigers, alleen het woord al jaagt velen de stuipen op het lijf. Beelden van grote glibberige monsters die met honderden komen opzetten om het laatste druppeltje levensbloed op te zuigen. Voldoende reden om eens naast een boerensloot te gaan zitten en op zoek te gaan naar deze spannende creaturen. Een paar halen met een net zijn vaak al voldoende om enkele te verschalken. Gezoomde clepsine (Hemiclepsis marginata), Kardinge Wat dan vooral opvalt is dat ze wel glibberig zijn maar helemaal niet groot. Enkele centimeters, daar houdt het meestal wel mee op. Dan maar eens proberen of ze nu echt geïnteresseerd zijn in mijn bloed. Even een vinger er voor houden en ze grijpen zich met hun zuigschijf aan mond en achterlijf al snel vast. Maar in plaats van schrapen om door het vel te komen gaan ze alleen maar aan de wandel, terug naar het water.veel van onze Nederlandse bloedzuigers zijn vooral op zoek naar slak