Doorgaan naar hoofdcontent

Groningen aan zee

Groningen aan zee
De waterwolf knaagt aan het laatste bastion van de Hondsrug. Rimpels op het water worden golven, opgezweept door de naderende overwinning jagen ze verder. Groen wordt grijsblauw.
Broekenwering, Peizermaden
De zuidoostelijke woontorens van Groningen zijn al in zicht. Nog even en ook de Martinitoren is bereikt. Verontrustende beelden vanaf een grote afstand. Dichterbij gekomen blijkt dat het menselijk vernuft de waterwolf redelijk kan temmen. Niet langer wordt de Stad een eiland met een paar eenzame vingers die vermanend de wolken op afstand proberen te houden. De Peizermaden zijn weer wat ze honderd jaar geleden waren. Een veenmoeras als een accolade om de Stad gebogen. Beelden van lang geleden komen terug, elzen spiegelend in het water, wachtend op de zomer en drogere tijden. Drents water wat bevrijd van zijn harnas mag gaan waar het wil.

Drentsche Aa, Glimmen
Ook aan de zuid- en westkant van de Stad rukt het water op. Het Drentsche diep is weer honderden meters breed zoals het ook was na de laatste ijstijd. Bij Glimmen komt de derde stroom uit 't Olde Land de Groningse provincie binnen. Nog geen maand geleden was de Drentsche Aa een bezadigd beekje, nu is het een aanzwellende rivier die de verdroogde moerassen nieuw leven geeft.
Zonlicht over het verdronken land
Groningen aan zee, een visioen van lang geleden wat nu voor even werkelijkheid is geworden.

Reacties

  1. Mooi beeldverhaal Kees.
    Prachtig verwoord en verbeeld wat er momenteel gaande is in de natuur in het noorden.
    Natuurkieker Coby

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hallo Kees,
    Zo zie je maar dat je op verschillende manieren naar de wateroverlast kunt kijken. Je hebt er in elk geval een goed verhaal en mooie foto's van gemaakt. Vooral de laatste vind ik erg fraai.
    groeten, Gonnie

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Mooi weergegeven Kees, prachtig om te zien dit natuurgeweld, het kritieke hoogtepunt is gelukkig weer voorbij...
    Groet
    Loes

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Hoi Kees,

    Van mij mag het best een tijdje zo blijven, maar het water is al weer bijna weg!

    Groeten,
    Robert

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Oranje boomalg

Oranje boomalg, Trentepohlia aurea Een jaar natuurpresentaties in 150 woorden - dag 120 Een boom als leefgemeenschap. Alles is er te vinden, van producent tot consument. Haarwortels, knoppen en bladeren,  elk stukje boom wordt begraasd. Maar kijk eens naar een vierkante centimeter schors. Dan blijkt dat er veel meer plantaardige producenten zijn dan alleen de eik of een vleugelnoot. Eén van de meest bizarre plantjes die op schors groeit is de oranje boomalg. Stampvol worteltjeskleurstof (caroteen) lijkt deze groenalg zijn familie vergeten. Maar haal het oranje er uit en er blijft een draadvormig groen wiertje over. Op o.a. eik vindt het een ideaal biotoop om te groeien. Vergroeid met buitenste schors doet het zijn eerste best om zijn eigen kostje bij elkaar te scharrelen door fotosynthese. Luchtvervuiling had hem bijna de das omgedaan maar net op tijd werd het iets beter in ons overvolle landje. Ook een nauw verwante soort, de Portugese rode alg, breidt zich sterk uit. Niet alle

Alpenvlinders

Tschiertschen, Joch alp Bijna twee uur in de middag, de zon staat hoog aan de hemel. Even op de rug, de ogen dicht, de neus vol bloemengeuren, luisterend naar het klingelen van koeienbellen lager op de helling. Het leven is goed op de alpenweiden boven Tschiertschen. Inner Urden, Mattjischhorn, Jochalp, Ochsenalp, nu zijn het alleen nog maar vakantie herinneringen. Koninginnepage Als de ogen weer open gaan is de lucht vol gefladder. Alles beweegt, kleuren flitsen langs het zwerk. Verdwazing lijkt toe te slaan maar na even knipperen met de ogen kom je weer terug op de berg. Het zijn tientallen, nee honderden vlinders die bezig zijn met hun dagelijkse werkzaamheden. Fladderend van bloem naar bloem voor een slok nectar. Of alleen maar denken aan de verdediging van hun territorium en tegelijkertijd de dames overtuigen van hun uitzonderlijke capaciteiten. Zoals die mooie Koninginnepage die steeds maar weer op het pad ging zitten. Gele Luzernevlinder Zuidelijke luzern

Bloedzuigers, onbekend en bijzonder

Gewone bloedzuiger (Haemopis sanguisuga) met Groene Kikker (Orvelte) Bloedzuigers, alleen het woord al jaagt velen de stuipen op het lijf. Beelden van grote glibberige monsters die met honderden komen opzetten om het laatste druppeltje levensbloed op te zuigen. Voldoende reden om eens naast een boerensloot te gaan zitten en op zoek te gaan naar deze spannende creaturen. Een paar halen met een net zijn vaak al voldoende om enkele te verschalken. Gezoomde clepsine (Hemiclepsis marginata), Kardinge Wat dan vooral opvalt is dat ze wel glibberig zijn maar helemaal niet groot. Enkele centimeters, daar houdt het meestal wel mee op. Dan maar eens proberen of ze nu echt geïnteresseerd zijn in mijn bloed. Even een vinger er voor houden en ze grijpen zich met hun zuigschijf aan mond en achterlijf al snel vast. Maar in plaats van schrapen om door het vel te komen gaan ze alleen maar aan de wandel, terug naar het water.veel van onze Nederlandse bloedzuigers zijn vooral op zoek naar slak