Doorgaan naar hoofdcontent

Narcissus in het Lauwersmeer

Bijna hemelsblauw, rimpelloos staart het wateroppervlak van het Lauwersmeer naar een wolkenloze hemel. Verward, verstard na het gevecht tegen weer en wind. Rietpluimen genieten als Narcissus van hun eigen spiegelbeeld, zonder beweging, elk aartje in tweevoud aanwezig.

Brilduiker, man
Het lijkt wel alsof de gehele natuur deze rust eerbiedigt. Alleen ver weg klinkt getrompetter van Kleine Zwanen. Dichtbij glijden woerd en eend zwijgend over het water, denkend aan een komend nest? En dan even een kleine rimpeling, een gouden oog in een groene kop duikt boven water. Iets verder, een tweede maar dan goud in een bruine omlijsting. De Goldeneyes zijn er weer! Brilduikers, te gast in het Lauwersmeer en genietend van een pure stekelbaars. Even een kromming van de nek en het wateroppervlak opent zich om het mooie eendje te verzwelgen. Na een eeuwigheid herhaalt zich deze actie maar dan omgekeerd. Zonder het water in beroering te brengen plopt het eendje weer boven water. Een beetje dikker of is dat maar een vertekening in de telescoop?

Nog geen honderd meter verder lijkt de bijzondere zondagsrust na dagen storm ook gevoeld te worden door een Slechtvalk. Rustig zittend aan de oever van een plasje kijkt de mooie roofvogel verwonderd naar zich zelf. Pas na enige aandrang worden vleugels gespreid om enkele meters verder weer devoot gevouwen te worden. Iets verder staat een Grote Zilverreiger, voorzichtig bewegend, af en toen een hap, maar wat er naar binnen gaat blijft onduidelijk.

Vogelkijkhut Ezumakeeg
Cladonia sp. Vogelkijkhut Jaap Deensgat, Lauwersmeer
Zelfs de vogelkijkhutten zijn verlaten. Luiken wijd open, hongerig wachtend op telelenzen en telescopen. Er is echter veel meer te zien dan alleen vogels. Hout en riet is door het vele vocht begroeid geraakt met honderden korstmossen, welig gedijend maar onopgemerkt door de vele vogelaars die hier op andere dagen passeren.

Haven Lauwersoog
Grote Zaagbek, man

Steenlopers, even aanleggen en dan weer weg






Alleen de haven blijkt in trek bij mensen. Vishandelaren doen goede zaken en tientallen wandelaars genieten op het havenhoofd, net als de rietpluimen, van hun eigen spiegelbeeld. 














Kokmeeuwtjes komen al op kleur, Grote Zaagbekken met hun vrolijk rode snavels jagen rustig op visjes en een enkele meneer Eidereend geniet van vrouwelijk gezelschap.  












Steenlopers trekken zich nergens wat van aan, af en toe vliegen ze luid kibbelend op om dan vervolgens weer aan te leggen bij de volgende stijger.
Narcissus in het Lauwersmeer komt maar zelden langs. Meestal hebben de elementen vrij spel en maken dit unieke natuurgebied tot een steeds weer verrassend gebied.
Lauwersmeer



Reacties

  1. Wat een dichter schuilt er in je. Prachtige bespiegeling van de weerspiegeling.
    Wat is bekermos toch fotogeniek.
    groeten, Gonnie

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Een mooie sfeervolle blog van het Lauwersmeergebied>
    Wat jouw blogs zo leuk maakt, is dat je net even wat andere
    accenten legt en het oog richt op zaken waar de gemiddelde
    natuurgenieter zo aan voorbij zou lopen.
    Daarbij krijg je door jouw schrijfstijl het gevoel er
    zelf ook bij aanwezig te zijn.
    Mooie foto's en een mooi verhaal van een uniek natuurgebied.
    Een kleine opmerking: volgens mij is de Zaagbek een mannetje Grote Zaagbek...
    Natuurkieker Coby

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wauw... hele mooie foto's... Met als Favoriet: De vogelkijkhut en de haven Lawersoog!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Een zeer fraai blogbericht, mede door de prachtige tekst.
    De eerste foto van het riet in het water, superplaat!
    Groetjes
    Loes

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Hoi Kees,

    Ik meen in de eerste rietfoto het riet te herkennen; het moet niet gekker worden. Heb daar volgens mij onlangs ook een opname van gemaakt bij erg fraai zonlicht. Dit riet staat in het water langs de weg naar de Ezumakeeg Sylkjahut, net als je naar rechts bent gegaan. Grappig. Ben hier dus nog onlangs geweest en je moet het er treffen.

    Goed gezien dat bekermos; ben er zelf inderdaad straal aan voorbij gelopen.

    Groeten,
    Robert

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Oranje boomalg

Oranje boomalg, Trentepohlia aurea Een jaar natuurpresentaties in 150 woorden - dag 120 Een boom als leefgemeenschap. Alles is er te vinden, van producent tot consument. Haarwortels, knoppen en bladeren,  elk stukje boom wordt begraasd. Maar kijk eens naar een vierkante centimeter schors. Dan blijkt dat er veel meer plantaardige producenten zijn dan alleen de eik of een vleugelnoot. Eén van de meest bizarre plantjes die op schors groeit is de oranje boomalg. Stampvol worteltjeskleurstof (caroteen) lijkt deze groenalg zijn familie vergeten. Maar haal het oranje er uit en er blijft een draadvormig groen wiertje over. Op o.a. eik vindt het een ideaal biotoop om te groeien. Vergroeid met buitenste schors doet het zijn eerste best om zijn eigen kostje bij elkaar te scharrelen door fotosynthese. Luchtvervuiling had hem bijna de das omgedaan maar net op tijd werd het iets beter in ons overvolle landje. Ook een nauw verwante soort, de Portugese rode alg, breidt zich sterk uit. Niet alle

Alpenvlinders

Tschiertschen, Joch alp Bijna twee uur in de middag, de zon staat hoog aan de hemel. Even op de rug, de ogen dicht, de neus vol bloemengeuren, luisterend naar het klingelen van koeienbellen lager op de helling. Het leven is goed op de alpenweiden boven Tschiertschen. Inner Urden, Mattjischhorn, Jochalp, Ochsenalp, nu zijn het alleen nog maar vakantie herinneringen. Koninginnepage Als de ogen weer open gaan is de lucht vol gefladder. Alles beweegt, kleuren flitsen langs het zwerk. Verdwazing lijkt toe te slaan maar na even knipperen met de ogen kom je weer terug op de berg. Het zijn tientallen, nee honderden vlinders die bezig zijn met hun dagelijkse werkzaamheden. Fladderend van bloem naar bloem voor een slok nectar. Of alleen maar denken aan de verdediging van hun territorium en tegelijkertijd de dames overtuigen van hun uitzonderlijke capaciteiten. Zoals die mooie Koninginnepage die steeds maar weer op het pad ging zitten. Gele Luzernevlinder Zuidelijke luzern

Bloedzuigers, onbekend en bijzonder

Gewone bloedzuiger (Haemopis sanguisuga) met Groene Kikker (Orvelte) Bloedzuigers, alleen het woord al jaagt velen de stuipen op het lijf. Beelden van grote glibberige monsters die met honderden komen opzetten om het laatste druppeltje levensbloed op te zuigen. Voldoende reden om eens naast een boerensloot te gaan zitten en op zoek te gaan naar deze spannende creaturen. Een paar halen met een net zijn vaak al voldoende om enkele te verschalken. Gezoomde clepsine (Hemiclepsis marginata), Kardinge Wat dan vooral opvalt is dat ze wel glibberig zijn maar helemaal niet groot. Enkele centimeters, daar houdt het meestal wel mee op. Dan maar eens proberen of ze nu echt geïnteresseerd zijn in mijn bloed. Even een vinger er voor houden en ze grijpen zich met hun zuigschijf aan mond en achterlijf al snel vast. Maar in plaats van schrapen om door het vel te komen gaan ze alleen maar aan de wandel, terug naar het water.veel van onze Nederlandse bloedzuigers zijn vooral op zoek naar slak