Doorgaan naar hoofdcontent

Zeldzame ontmoeting in Haren

Schorshorentje, Balea perversa, een zeldzaam slakje uit Haren
 
Clausilia sp., een familielid van Schorshorentje, Strangenberg, Vogezen
 Gebogen staat een bruin gejaste en   grijsharige man  voor een laag bakstenen zuiltje. Voor hem een
  langneuzige camera op stalen benen, starend gericht  op een stilleven van   korstmossen. Voor passanten  een  wat  zonderling figuur maar ze zijn wel wat  gewend  in een dorp met tientallen   biologen. Plots komt er  beweging in de man, zijn dikke brillenglazen bewegen  wat naar boven en staren naar een bewegend stofje.  Een klein, bruin sparrennaaldje glijdt langzaam zijn  beeld in. Met hulp van alle optiek verandert het naaldje  in een fijn gestileerd slakje. Nog geen 5 mm lang maar  toch met acht steeds kleiner wordende etages.  Eenmaal  in beeld steekt het bruin, glanzende huis af bij  de zwarte steen. Terwijl de temperatuur maar net boven  het vriespunt uitkomt glijdt het vochtige slakkenlijfje
 behoedzaam over de koude steen.

 Thuis gekomen blijkt het een Schorshorentje met de  mooie naam Balea perversa. Pervers is hier gebruikt in  de letterlijk zin: verkeerd. En dat heeft weer te maken  met het feit dat dit bijzondere schelpdiertje in een links
 gewonden huis leeft. Dit is een kenmerk van alle leden  van zijn familie (Clausilidae) maar komt verder bij de
 Nederlandse slakken niet voor. Haar Nederlandse naam  is Schorshorentje, een verwijzing naar één van zijn  geliefde biotopen. Dat naast schors ook oude muren  interessant zijn blijkt uit bestudering van de Elseviers  Slakkengids.

 Nog leuker aan deze waarneming is dat de soort  volgens de website van de Stichting Anemoon niet  eerder in het noorden gevonden is. Oudere bronnen  (de  landslakkengids van de KNNV uit 1970) geven op dat er mogelijk vondsten van deze soort in Groningen gedaan zijn maar deze staan niet op de verspreidingskaart.

Zeldzame, en vooral onverwachte, ontmoetingen maken de natuur steeds weer boeiend.


Reacties

  1. Hallo Kees, wat heb je toch een opmerkzaam oog! Fijn om mee te genieten.
    Groeten, Marion

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Je beeldende beschrijving van hoe de vinder van deze fraaie vondst kwam
    me bekend voor...
    Maar wat een leuke vondst heeft je speuren opgeleverd!
    Ik begrijp dat je eigenlijk naar mosjes aan het kijken was, het is toch wel
    haast een wonder dat er dan zo'n miniem slakje je beeld in komt schuivelen.
    Prachtig,en zoals je zelf al zegt dit soort zeldzame cadeautjes vergroten
    alleen maar je belangstelling voor de natuur.
    Dank dat je deze bijzondere waarneming met ons deelt.
    Natuurkieker Coby

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Oranje boomalg

Oranje boomalg, Trentepohlia aurea Een jaar natuurpresentaties in 150 woorden - dag 120 Een boom als leefgemeenschap. Alles is er te vinden, van producent tot consument. Haarwortels, knoppen en bladeren,  elk stukje boom wordt begraasd. Maar kijk eens naar een vierkante centimeter schors. Dan blijkt dat er veel meer plantaardige producenten zijn dan alleen de eik of een vleugelnoot. Eén van de meest bizarre plantjes die op schors groeit is de oranje boomalg. Stampvol worteltjeskleurstof (caroteen) lijkt deze groenalg zijn familie vergeten. Maar haal het oranje er uit en er blijft een draadvormig groen wiertje over. Op o.a. eik vindt het een ideaal biotoop om te groeien. Vergroeid met buitenste schors doet het zijn eerste best om zijn eigen kostje bij elkaar te scharrelen door fotosynthese. Luchtvervuiling had hem bijna de das omgedaan maar net op tijd werd het iets beter in ons overvolle landje. Ook een nauw verwante soort, de Portugese rode alg, breidt zich sterk uit. Niet alle

Alpenvlinders

Tschiertschen, Joch alp Bijna twee uur in de middag, de zon staat hoog aan de hemel. Even op de rug, de ogen dicht, de neus vol bloemengeuren, luisterend naar het klingelen van koeienbellen lager op de helling. Het leven is goed op de alpenweiden boven Tschiertschen. Inner Urden, Mattjischhorn, Jochalp, Ochsenalp, nu zijn het alleen nog maar vakantie herinneringen. Koninginnepage Als de ogen weer open gaan is de lucht vol gefladder. Alles beweegt, kleuren flitsen langs het zwerk. Verdwazing lijkt toe te slaan maar na even knipperen met de ogen kom je weer terug op de berg. Het zijn tientallen, nee honderden vlinders die bezig zijn met hun dagelijkse werkzaamheden. Fladderend van bloem naar bloem voor een slok nectar. Of alleen maar denken aan de verdediging van hun territorium en tegelijkertijd de dames overtuigen van hun uitzonderlijke capaciteiten. Zoals die mooie Koninginnepage die steeds maar weer op het pad ging zitten. Gele Luzernevlinder Zuidelijke luzern

Bloedzuigers, onbekend en bijzonder

Gewone bloedzuiger (Haemopis sanguisuga) met Groene Kikker (Orvelte) Bloedzuigers, alleen het woord al jaagt velen de stuipen op het lijf. Beelden van grote glibberige monsters die met honderden komen opzetten om het laatste druppeltje levensbloed op te zuigen. Voldoende reden om eens naast een boerensloot te gaan zitten en op zoek te gaan naar deze spannende creaturen. Een paar halen met een net zijn vaak al voldoende om enkele te verschalken. Gezoomde clepsine (Hemiclepsis marginata), Kardinge Wat dan vooral opvalt is dat ze wel glibberig zijn maar helemaal niet groot. Enkele centimeters, daar houdt het meestal wel mee op. Dan maar eens proberen of ze nu echt geïnteresseerd zijn in mijn bloed. Even een vinger er voor houden en ze grijpen zich met hun zuigschijf aan mond en achterlijf al snel vast. Maar in plaats van schrapen om door het vel te komen gaan ze alleen maar aan de wandel, terug naar het water.veel van onze Nederlandse bloedzuigers zijn vooral op zoek naar slak