Doorgaan naar hoofdcontent

Fleurig voorjaar 1

Winterakoniet
Maart, de dagen worden langer maar het weer weet nog niet goed wat de bedoeling is. Van winter tot herfst op één dag, alles is mogelijk. Voor ons  Harense tuintje maakt dat echter niet uit, de grote bloeitijd gaat beginnen. Wie er nu bij kan zijn krijgt ook de eerste belangstelling van nog wat verstijfde hommels en bijen.

Kievitsbloem, een Nederlands bolgewasje, IJssel uiterwaarden
Bosgeelster, wild in Noordlaren
Hoewel Nederland bekend is als grootste bloembollen exporteur van Nederland zijn wilde bolgewassen hier altijd  zeldzaam geweest. Een paar wilde uien, geelsterren en een enkele Kievitsbloem, meer hebben we niet.   In de zestiende en begin zeventiende eeuw ontstond echter grote belangstelling voor tulpen uit het Ottomaanse Rijk. Dit ging zo ver dat er ongekend grote bedragen geboden werden voor zeldzame soorten en varianten. Ook de stichter van de Groningse botanische tuin, Henricus Munting, was een bekend tulpenverzamelaar. Later werden collecties uitgebreid met sneeuwklokje, krokus en iris uit Mediterrane en alpiene streken. Uit Centraal Europa werden allerlei knolgewasjes door jonkers en jonkvrouwen naar Groningse, Friese en Hollandse buitenplaatsen meegebracht. Ver uit het zicht van de gewone man veranderde de landadel het Nederlandse, grauwe voorjaar in een fleurig bloementapijt. Ook nu nog herinneren oude buitenplaatsen aan deze tijd en noemen we de toen verzamelde plantjes nog steeds stinzenplanten.

Om het voorjaar alvast wat in te kleuren een eerste blog met veel fleur, deels nu al in bloei, deels vol verwachting ondergronds sluimerend om straks de vlag over te nemen.
Sneeuwklokje
Lenteklokje en Sneeuwklokje
Sneeuwklokje en Lenteklokje, twee witbloeiende bolgewasjes die wel op elkaar lijken maar geen directe familie van elkaar zijn. De eerste is wat fragiel, de anders fors met vlekken die niet groen maar bijna geel zijn. Terwijl de eerste veel bekender is weten we uit het Cruydtboeck van Dodoneus dat deze al in 1420 aangeplant werd in tuinen.

Vingerhelmbloem

Holwortel
"Vogeltje-op'n-krukje" worden deze bloemen wel genoemd. Holwortel, met een holle knol, en Vingerhelmbloem, met een massieve knol, zijn beide familie van de Klaproos en komen uit de Middeneuropese hellingbossen. Beide zijn zeer algemene stinzenplanten die overal in Groningen, Friesland en de Vechtstreek aangeplant zijn. Uitspitten om ze te onderscheiden is niet nodig, de Vingerhelmbloem heeft een gevingerd blaadje onder de bloemen, de Holwortel een niet ingesneden blad.
Krokus
Als er één plant tegen het maartse weer bestand is dan is het wel de Krokus. Ook in het gebergte komen ze al in bloei als de sneeuw amper gesmolten is. Feitelijk zetten ze alles op een laag pitje, beperken de verdamping en wachten tot de zon weer schijnt.
Gele Anemoon

Blauwe anemoon
Anemonen komen wat later in bloei. De Gele is een soort die tot in Zuid-Limburg wild voorkomt maar in het noorden van Nederland als stinzenplant aangeplant is. De Blauwe is een Mediterrane gast die pas laat doordrong tot de Nederlandse tuinen.

Fleurig voorjaar, een genot om nu een wandeling door de tuin te maken.




Reacties

  1. These are beautiful spring flowers!

    Thank you for sharing, Louise

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Magnificent photos!
    Spring has definitively arrived where you are!
    The Kievitsbloem are precious and stunning!
    Cheers, Kees!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. I wish it was spring already... we are still covered in snow in Quebec ! Beautiful pictures !

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Hallo Kees,
    Staan deze allemaal in jouw tuin?
    Geweldig. De kievitsbloem vind ik ook zo prachtig. Heel veel soorten ken ik niet eens zoals de holwortel, vingerhelmbloem en het lenteklokje.
    Genieten.
    groeten, Gonnie

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja; de buren noemen her de kleine Hortus; een beetje uit de hand gelopen verzamelen.

      Verwijderen
  5. Hallo Kees,
    ik krijg meteen zin in het voorjaar als ik deze foto's zie erg mooi.
    groetjes Herman,

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Hoi Kees,

    heerlijk blog met zomerbloeiers en daar kan ik dan ook echt van genieten. ik had ook al krokussen en sneeuwklokjes geplaatst want het is gewoon de tijd daarvoor. Schitterende foto's in je blog en van mij mag de lente doorzetten.

    Groetjes, Helma

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Hoi, Kees,
    Ja je ziet het, je ruikt het. De natuur gaat bloeien en het het gras gaat groeien.
    De eerste dikke hommels en hongerige bijen doen al weer hun ronde.
    Groet, Ubel.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Hola kees, es maravilloso disfrutar de la gran variedad de especies que nos brinda la naturaleza y poderlo compartir con todo el mundo, un saludo

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Verrukkelijke voorjaarsserie!
    Foto 9 van de gele anemoontjes vind ik geweldig mooi!
    Groet
    Loes

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Heerlijk die explosie van kleuren en de eerste lentegeurtjes die je neusvleugeltjes beroeren :)

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Een prachtige en zoals altijd ook weer informatief blog met prachtige
    foto's. Ja zo krijg je wel heel veel zin in de lente en wat zijn er toch
    veel mooie soorten.
    Natuurkieker Coby

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Oranje boomalg

Oranje boomalg, Trentepohlia aurea Een jaar natuurpresentaties in 150 woorden - dag 120 Een boom als leefgemeenschap. Alles is er te vinden, van producent tot consument. Haarwortels, knoppen en bladeren,  elk stukje boom wordt begraasd. Maar kijk eens naar een vierkante centimeter schors. Dan blijkt dat er veel meer plantaardige producenten zijn dan alleen de eik of een vleugelnoot. Eén van de meest bizarre plantjes die op schors groeit is de oranje boomalg. Stampvol worteltjeskleurstof (caroteen) lijkt deze groenalg zijn familie vergeten. Maar haal het oranje er uit en er blijft een draadvormig groen wiertje over. Op o.a. eik vindt het een ideaal biotoop om te groeien. Vergroeid met buitenste schors doet het zijn eerste best om zijn eigen kostje bij elkaar te scharrelen door fotosynthese. Luchtvervuiling had hem bijna de das omgedaan maar net op tijd werd het iets beter in ons overvolle landje. Ook een nauw verwante soort, de Portugese rode alg, breidt zich sterk uit. Niet alle

Alpenvlinders

Tschiertschen, Joch alp Bijna twee uur in de middag, de zon staat hoog aan de hemel. Even op de rug, de ogen dicht, de neus vol bloemengeuren, luisterend naar het klingelen van koeienbellen lager op de helling. Het leven is goed op de alpenweiden boven Tschiertschen. Inner Urden, Mattjischhorn, Jochalp, Ochsenalp, nu zijn het alleen nog maar vakantie herinneringen. Koninginnepage Als de ogen weer open gaan is de lucht vol gefladder. Alles beweegt, kleuren flitsen langs het zwerk. Verdwazing lijkt toe te slaan maar na even knipperen met de ogen kom je weer terug op de berg. Het zijn tientallen, nee honderden vlinders die bezig zijn met hun dagelijkse werkzaamheden. Fladderend van bloem naar bloem voor een slok nectar. Of alleen maar denken aan de verdediging van hun territorium en tegelijkertijd de dames overtuigen van hun uitzonderlijke capaciteiten. Zoals die mooie Koninginnepage die steeds maar weer op het pad ging zitten. Gele Luzernevlinder Zuidelijke luzern

Bloedzuigers, onbekend en bijzonder

Gewone bloedzuiger (Haemopis sanguisuga) met Groene Kikker (Orvelte) Bloedzuigers, alleen het woord al jaagt velen de stuipen op het lijf. Beelden van grote glibberige monsters die met honderden komen opzetten om het laatste druppeltje levensbloed op te zuigen. Voldoende reden om eens naast een boerensloot te gaan zitten en op zoek te gaan naar deze spannende creaturen. Een paar halen met een net zijn vaak al voldoende om enkele te verschalken. Gezoomde clepsine (Hemiclepsis marginata), Kardinge Wat dan vooral opvalt is dat ze wel glibberig zijn maar helemaal niet groot. Enkele centimeters, daar houdt het meestal wel mee op. Dan maar eens proberen of ze nu echt geïnteresseerd zijn in mijn bloed. Even een vinger er voor houden en ze grijpen zich met hun zuigschijf aan mond en achterlijf al snel vast. Maar in plaats van schrapen om door het vel te komen gaan ze alleen maar aan de wandel, terug naar het water.veel van onze Nederlandse bloedzuigers zijn vooral op zoek naar slak