Doorgaan naar hoofdcontent

Groenlandse gast op Kaap Hoorn

Kleine Burgemeester, niet helemaal optimaal maar zeker herkenbaar
Al dagen gonst het door de lucht: een Groenlander gesignaleerd bij Kaap Hoorn! En dat terwijl het ijs gesmolten is, zeehonden zich vermaken in het zwembad van Lenie 't Hart en karibous ver te zoeken zijn. Het is dan ook geen Inuit die afgezakt is naar warmer oorden maar een Kleine Burgemeester!

Overleg tussen Kleine Burgemeester en Zilvermeeuw
 Blogger André Boven schreef er al over. Samen met een Pontische en een Geelpootmeeuw wist hij ook deze bijzondere soort uit arctische gebieden voor zijn lenzen te krijgen. Vandaag zit hij eigenlijk te ver weg voor een mooie foto maar is wel duidelijk herkenbaar aan de witte vleugelpunten en de zwarte vlek aan de punt van de gele snavel. Onze tweejarige vogel heeft het kennelijk goed naar z'n zin tussen wat grotere Zilvermeeuwen en even grote Stormmeeuwen. Gewoon achter de nieuwe vriendjes aanvliegen en het voer ligt voor het oproepen. En elke avond poetsen en veilig slapen op een paal bij het Hoornse Meer. Geen poolvos in de buurt.

Kaap Hoorn en het Hoornse Meer, Groningen
Op Waarneming.nl is te zien dat er dit jaar grote aantallen Kleine Burgemeesters in Nederland terecht gekomen zijn. En dat terwijl de literatuur opgeeft dat deze soort zeldzamer is dan zijn grotere broer uit Scandinavië en Siberië. Wat opvalt is dat het bijna overal jonge vogels zijn die meestal alleen en soms met twee tegelijk ergens neergestreken zijn.

Stormmeeuw

Het leven is vermoeiend als je jong bent
Naast de Kleine Burgemeester is er nog veel meer te zien bij Kaap Hoorn. Stormmeeuwen, Kapmeeuwen, Zilvermeeuwen en Kleine Manteleeuwen die zorgen voor een wit of bruin gevleugelde kop op de palenrijen. Verschillende stormmeeuwen zijn geringd, met een witte kleurring zijn duidelijk Hollanders die door Frank Majoor gevolgd worden. Soms zit er ook een rode uit Duitsland tussen. Luidruchtige of juist slome Scholeksters zorgen voor het nodige kabaal. Futen en Kuifeendjes zijn al vol op bezig met het voorjaar.
Scholekster
Groenland en Kaap Hoorn, twee uitersten van het Amerikaanse continent ontmoeten elkaar bij Groningen.

Reacties

  1. Mooi beschreven! Heel wat te zien daar in Groningen :-). Groeten, marion

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Knap dat je het verschil ziet tussen al die meeuwen, mooi en leerzaam blogje.
    groet
    Loes

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hoi Kees,
    Als bewoner van de droge zandgrond was voor mij een meeuw een meeuw. Pas sinds kort weet ik dat er verschillende soorten zijn en nu komen er nog een aantal bij. Ik vind ze erg lastig uit elkaar te houden, dan hebben ze nog een zomer- en winterkleed en de juvenielen zien er nog niet hetzelfde uit als de volwassen exemplaren. Maar ik vind het erg leuk om zo'n blog te lezen.
    Groeten, Gonnie

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Moi Kees,
    Je weet het mooi te brengen, de meeuwenwereld op Kaap Hoorn.
    Ik had zelfs het genoegen er 3 verschillende Kleine Burgemeester aan te treffen, resp 1e 2e en 3e wintervogels. Vanavond (13-3)streken er weer twee Kleine Burgemeesters neer op de steiger. Eerst wassen in het meer en dan eindeloos poetsen tot in de schemering.
    Stad Groningen maar ook provincie Groningen is wel heel uniek dit jaar met zijn Kleine Burgemeesters. Ook in Hoogezand zit al wekenlang een Kleine Burgemeester in de buurt van het Politiebureau. En gisteren werd gewoon een Kleine Burgemeester gemeld in Onnerpolder tussen de Stormmeeuwen in het weiland. Waarom ze Burgemeester heten ben ik even kwijt, maar ze komen wel uit Groenland inderdaad, Artische Canada en over winteren o.m. op IJsland, de Lofoten. Door een zware Noordwesterstorm zijn er veel onze kant uitgewaaid en dit gebeurt heel zelden.
    Guidomeeuw

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Oranje boomalg

Oranje boomalg, Trentepohlia aurea Een jaar natuurpresentaties in 150 woorden - dag 120 Een boom als leefgemeenschap. Alles is er te vinden, van producent tot consument. Haarwortels, knoppen en bladeren,  elk stukje boom wordt begraasd. Maar kijk eens naar een vierkante centimeter schors. Dan blijkt dat er veel meer plantaardige producenten zijn dan alleen de eik of een vleugelnoot. Eén van de meest bizarre plantjes die op schors groeit is de oranje boomalg. Stampvol worteltjeskleurstof (caroteen) lijkt deze groenalg zijn familie vergeten. Maar haal het oranje er uit en er blijft een draadvormig groen wiertje over. Op o.a. eik vindt het een ideaal biotoop om te groeien. Vergroeid met buitenste schors doet het zijn eerste best om zijn eigen kostje bij elkaar te scharrelen door fotosynthese. Luchtvervuiling had hem bijna de das omgedaan maar net op tijd werd het iets beter in ons overvolle landje. Ook een nauw verwante soort, de Portugese rode alg, breidt zich sterk uit. Niet alle

Alpenvlinders

Tschiertschen, Joch alp Bijna twee uur in de middag, de zon staat hoog aan de hemel. Even op de rug, de ogen dicht, de neus vol bloemengeuren, luisterend naar het klingelen van koeienbellen lager op de helling. Het leven is goed op de alpenweiden boven Tschiertschen. Inner Urden, Mattjischhorn, Jochalp, Ochsenalp, nu zijn het alleen nog maar vakantie herinneringen. Koninginnepage Als de ogen weer open gaan is de lucht vol gefladder. Alles beweegt, kleuren flitsen langs het zwerk. Verdwazing lijkt toe te slaan maar na even knipperen met de ogen kom je weer terug op de berg. Het zijn tientallen, nee honderden vlinders die bezig zijn met hun dagelijkse werkzaamheden. Fladderend van bloem naar bloem voor een slok nectar. Of alleen maar denken aan de verdediging van hun territorium en tegelijkertijd de dames overtuigen van hun uitzonderlijke capaciteiten. Zoals die mooie Koninginnepage die steeds maar weer op het pad ging zitten. Gele Luzernevlinder Zuidelijke luzern

Bloedzuigers, onbekend en bijzonder

Gewone bloedzuiger (Haemopis sanguisuga) met Groene Kikker (Orvelte) Bloedzuigers, alleen het woord al jaagt velen de stuipen op het lijf. Beelden van grote glibberige monsters die met honderden komen opzetten om het laatste druppeltje levensbloed op te zuigen. Voldoende reden om eens naast een boerensloot te gaan zitten en op zoek te gaan naar deze spannende creaturen. Een paar halen met een net zijn vaak al voldoende om enkele te verschalken. Gezoomde clepsine (Hemiclepsis marginata), Kardinge Wat dan vooral opvalt is dat ze wel glibberig zijn maar helemaal niet groot. Enkele centimeters, daar houdt het meestal wel mee op. Dan maar eens proberen of ze nu echt geïnteresseerd zijn in mijn bloed. Even een vinger er voor houden en ze grijpen zich met hun zuigschijf aan mond en achterlijf al snel vast. Maar in plaats van schrapen om door het vel te komen gaan ze alleen maar aan de wandel, terug naar het water.veel van onze Nederlandse bloedzuigers zijn vooral op zoek naar slak