Doorgaan naar hoofdcontent

Opvallend en verborgen voorjaar in Groningen

Streephyacint 






















Voorjaar in het zuiden van de stad Groningen. Heggenmussen zingen, reigers doen hun uiterste best om hun balans te bewaren op topzware nesten en de stinzenplanten schieten uit de grond. Terwijl de krokussen in het Sterrenbos bijna uitgebloeid zijn popelen Daslook en Holwortel om hun bloemen zonwaarts te richten. Hoveniers hebben zich uitgeleefd op geometrische perkjes met Streephyacinten maar de wit-blauwe overdaad valt een beetje uit de toon bij de andere, wat meer bescheiden, bolgewassen.

Voor de goede kijker is er echter nog veel meer te zien. Het verborgen voorjaar in Groningen is werkelijk overal te vinden. In het Sterrenbos staan bijvoorbeeld Hazelaars met wel heel bijzondere knoppen. Bijna hoogzwanger lijken ze te barsten van energie maar uitlopen zullen ze nooit meer. Ze zijn aangetast door de Hazelaarrondknopmijt. Tientallen leven er in een knop, keurig opgesloten en veilig zuigend aan het frisse lentegroen. Even doorsnijden en ze zijn als kleine, oranje bolletjes tussen de knopschubben te vinden.

Gal van Hazelaarrondknopmijt
Gal van Hazelaarrondknopmijt

Paddenstoelen in de lente. voor velen een wat bijzondere combinatie. Maar nu de vorst vertrokken is en de temperaturen weer wat oplopen is het tijd voor allerlei voorjaarszwammen. Zwarte Trilzwam bijvoorbeeld, klein, aangedrukt op een gevallen stam maar toch bijzonder fraai gevormd.
Zwarte Trilzwam

Op de Begraafplaats Essen is een bladvlo bezig geweest met de Buxus. Geen vrolijk lichtgroen uitlopende takjes maar opvallend misvormde en wat lepelvormige bladeren. Even verder begint het Krulmos met het vormen van sporenkapseltjes. Profiteren van een beetje regen en dan rustig doorgroeien totdat de sporen rijp zijn.
Buxus bladvlo

Krulmos

Ook grotere beestjes worden nu weer actief. In taxus bomen op het Volkstuincomplex scharrelt een bont gekleurde Jeneverbeswants rond. Onze Duitse buren noemen het net één centimeter grote beestje "Bundrock", een passende benaming voor zijn bonte uiterlijk. Vanaf augustus tot aan begin juni leven de volwassen wantsjes, rustend in de winter en nu in maart weer actief.
Jeneverbeswants

Opvallend en verborgen voorjaar in Groningen, altijd verrassend.




Reacties

  1. Het lijkt wel alsof de stadstuinen iets voor lopen op de natuurgebieden die ik regelmatig bezoek. Vooral die Jeneverbeswants lijkt me erg vroeg te zijn.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Het is er ook vaak wat warmer, mijn wantsje zat dan ook heerlijk in de zon te bakken.

      Verwijderen
  2. Hoi Kees,
    Sorry, maar ik werd juist niet vrolijk van je blog. De hazelaar die aangetast is door de mijt, de zwarte trilzwam oogt ook niet appetijtelijk, de bladvlo die de buxus misvormt en een wants in opmars.
    Ach misschien moet ik het niet uit ons oogpunt bekijken of dat van de planten, maar uit het oogpunt van die beestjes.
    Fijne zondag, Gonnie

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Voor mij is het heerlijk dat er weer veel valt te ontdekken in de natuur.

      Verwijderen
  3. Hoi, Kees,
    De Nederlandse naam streephyacinth kende ik nog niet. Weer wat geleerd dus.
    Groet, Ubel.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Als ik jouw blogs lees en bekijk dan besef ik iedere keer weer
    hoe weinig ik eigenlijk nog maar weet van de natuur...
    Boeiende zaken allemaal weer, ik nu onder andere van je geleerd dat
    gallen dus ook door mijten kunnen ontstaan.
    Een leerzame blog met mooie foto's, bedankt voor al je informatie!
    Natuurkieker Coby

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Weer een leerzame blog, Kees, hoewel er veel triests in staat dit keer. Bizar, die zwarte zwam, nog nooit gezien! Je hebt er echt oog voor!
    Groeten, marion

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Wat een interessant blog weer Kees, en wat zonde van die hazelaarsknoppen. Nooit geweten dat die ook nog vol met mijten kunnen zitten. Wat ik ook bijzonder vond was het feit dat de wantsen nu alweer actief worden!

    Die zwarte trilzwam heb ik ook op de foto, maar nooit geplaatst. Ik wist niet wat eht was, maar nu wel. Heel leerzaam blog met prachtige foto's Kees.

    groetjes, Helma

    OT De blogs die hieronder staan oom met veel interesse doorgenomen.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Oranje boomalg

Oranje boomalg, Trentepohlia aurea Een jaar natuurpresentaties in 150 woorden - dag 120 Een boom als leefgemeenschap. Alles is er te vinden, van producent tot consument. Haarwortels, knoppen en bladeren,  elk stukje boom wordt begraasd. Maar kijk eens naar een vierkante centimeter schors. Dan blijkt dat er veel meer plantaardige producenten zijn dan alleen de eik of een vleugelnoot. Eén van de meest bizarre plantjes die op schors groeit is de oranje boomalg. Stampvol worteltjeskleurstof (caroteen) lijkt deze groenalg zijn familie vergeten. Maar haal het oranje er uit en er blijft een draadvormig groen wiertje over. Op o.a. eik vindt het een ideaal biotoop om te groeien. Vergroeid met buitenste schors doet het zijn eerste best om zijn eigen kostje bij elkaar te scharrelen door fotosynthese. Luchtvervuiling had hem bijna de das omgedaan maar net op tijd werd het iets beter in ons overvolle landje. Ook een nauw verwante soort, de Portugese rode alg, breidt zich sterk uit. Niet alle

Alpenvlinders

Tschiertschen, Joch alp Bijna twee uur in de middag, de zon staat hoog aan de hemel. Even op de rug, de ogen dicht, de neus vol bloemengeuren, luisterend naar het klingelen van koeienbellen lager op de helling. Het leven is goed op de alpenweiden boven Tschiertschen. Inner Urden, Mattjischhorn, Jochalp, Ochsenalp, nu zijn het alleen nog maar vakantie herinneringen. Koninginnepage Als de ogen weer open gaan is de lucht vol gefladder. Alles beweegt, kleuren flitsen langs het zwerk. Verdwazing lijkt toe te slaan maar na even knipperen met de ogen kom je weer terug op de berg. Het zijn tientallen, nee honderden vlinders die bezig zijn met hun dagelijkse werkzaamheden. Fladderend van bloem naar bloem voor een slok nectar. Of alleen maar denken aan de verdediging van hun territorium en tegelijkertijd de dames overtuigen van hun uitzonderlijke capaciteiten. Zoals die mooie Koninginnepage die steeds maar weer op het pad ging zitten. Gele Luzernevlinder Zuidelijke luzern

Bloedzuigers, onbekend en bijzonder

Gewone bloedzuiger (Haemopis sanguisuga) met Groene Kikker (Orvelte) Bloedzuigers, alleen het woord al jaagt velen de stuipen op het lijf. Beelden van grote glibberige monsters die met honderden komen opzetten om het laatste druppeltje levensbloed op te zuigen. Voldoende reden om eens naast een boerensloot te gaan zitten en op zoek te gaan naar deze spannende creaturen. Een paar halen met een net zijn vaak al voldoende om enkele te verschalken. Gezoomde clepsine (Hemiclepsis marginata), Kardinge Wat dan vooral opvalt is dat ze wel glibberig zijn maar helemaal niet groot. Enkele centimeters, daar houdt het meestal wel mee op. Dan maar eens proberen of ze nu echt geïnteresseerd zijn in mijn bloed. Even een vinger er voor houden en ze grijpen zich met hun zuigschijf aan mond en achterlijf al snel vast. Maar in plaats van schrapen om door het vel te komen gaan ze alleen maar aan de wandel, terug naar het water.veel van onze Nederlandse bloedzuigers zijn vooral op zoek naar slak