Doorgaan naar hoofdcontent

Zomer en winter in het Lauwersmeer

Zoutkamper Ril, Lauwersmeer
Een zacht maarts zonnetje strijkt over het koude rietland van het Lauwersmeer, Verheugd spreiden de eerste bloemen van Klein Hoefblad zich wijd open. In de luwte loopt de temperatuur op naar een zomers gevoel. Onverwacht verduistert de kim, een dichte zeemist strekt zijn klamme vingers uit naar een groep Groningse vogelaars. Klappertandend blijkt dat zomer en winter elkaar vandaag ontmoeten.








Vandaag is het niet alleen een ontmoeting van seizoenen. Wintergasten en zomergasten mengen zich door elkaar alsof ze nooit anders gedaan hebben. Enorme groepen overwinterende brand- en rotganzen maken nog een laatste pitstop alvorens afscheid te nemen van de lage landen. Af en toe vliegen enkele net aangekomen Kluten en Wulpen mee, niet goed wetend of ze hier zullen gaan broeden of toch maar doortrekken langs de kust. Honderden grutto's lijken bijna blij rond te stappen in het ondiepe water van de Ezumakeeg. Uitgehongerd storten ze zich op een voorjaarsmaal van slijkgarnaaltjes.

Brandganzen
 Op de Waddendijk zitten tussen de grazende Zwartbuikrotganzen twee bijzondere vogels. Het zijn Witbuikrotganzen uit Spitsbergen of Groenland die zich aangesloten hebben bij hun Russische verwanten. Nog een maand en dan moeten ze beslissen of ze beginnen aan hun lange zeereis terug naar hun broedgebieden of dat ze zich aansluiten bij de landrotten van de Siberische toendra.

Witbuik en Zwartbuikrotgans samen grazend
Zwartbuikrotgans

Zwartbuikrotgans
Baardmannetjes lijken zich geen raad te weten met alle drukte in het rietland. Mogelijk meer dan tien fladderen van links naar rechts en weer terug bij het Roodkeelpieperplasje tegenover het Jaap Deensgat en laten zich nauwelijks fotograferen. Onderweg ontmoeten ze overal zingende Rietgorzen. Vrouwtjes en mannetjes proberen elkaar af te troeven wie het hardst kan roepen. Blauwborstjes zijn net aangekomen maar weten nu al dat ze toch niet op kunnen tegen het verbale geweld van de Rietgorzen. Nog even en dan zijn ook de Rietzangers en de Kleine Karekieten weer terug.

Rietgors, vrouwtje

Zomer en winter in het Lauwersmeer is ook een ontmoeting tussen de aankomende Zomertaling en de vertrekkende Wintertaling. Keurig gescheiden door een vogelkijkhut en ruim honderd meter open water wordt duidelijk gemaakt dat ze niet bij elkaar horen. Het wat volkse gedrag van de Wintertaling steekt  schril af tegen de gedistingeerde etiquette van de Zomertaling. Geen grote groepen die luidruchtig roepend over het water zwerven maar gewoon zes eendjes samen grondelend, af en toe even buigend naar elkaar en vervolgens weer genietend van een delicaat hapje.

Zomertaling

Wintertaling

Nationaal Park Lauwersmeer is zomer en winter niet alleen een bijzondere attractie voor vogels en vogelaars. Na de afsluiting van de Lauwerszee op 25 mei 1969 hebben wind en water, planten en dieren maar ook mensen met elkaar een uniek natuurgebied gecreëerd. KNNV Groningen heeft er vandaag opnieuw een topdag beleeft.

(meer over het Lauwersmeer? Zie "Lauwersmeer, grazige weiden onder en boven water" (12 maart 2011); "Drukke vogeldag rond het Lauwersmeer"(26 maart 2011); "Lauwersmeer, natuurschoon in augustus" (28 augustus 2011) en "Narcissus in het Lauwersmeer" (15 januari 2012).


Reacties

  1. Dag Kees,

    Mooi blog...fotoonderschrift moet zijn: Zoutkamper Ril, niet Zoutkamper Ee.
    Groninger hè..,

    Groet,
    Gerhard Kornelis

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ben hier nog nooit geweest, maar is zo te zien een fantastisch gebied, bedankt voor het laten zien!
    groet
    Loes

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wat een verscheidenheid aan vogels leeft daar. Een prachtig natuurgebied, ik ben er een keer geweest. Ben benieuwd of je de blauwborst nog voor de lens krijgt. En baardmannetjes? Geweldig.
    Knap dat jij al die eenden en ganzen herkent.
    Groeten, Gonnie

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ja, Kees, het was weer een schot in de roos. Stom dat ik mijn opgeladen accu thuis op de tafel had laten liggen. Gelukkig hebben jij en Stella er genoeg gemaakt en zie ik ze via jou blog nog even weer.
    Groet, Ubel.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Wow, dat lijkt me een mooi gebied, nog nooit geweest! Een mooie serie heb je ervan gemaakt, mooie tekst erbij ook!
    Groeten, Marion

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Mooi natuurgebied voor vogelaars. En wat leuk dat jullie een paar witbuiken tussen de groep zwartbuiken ontdekten.
    En ja dit is inderdaad een mooie overgangstijd met komende en vertrekkende vogels.
    Prachtig om zo met de seizoenen steeds weer een ander vogelmenu te krijgen.
    Mooie informatieve blog en compliment voor de fraaie foto's.
    Natuurkieker Coby

    BeantwoordenVerwijderen
  7. They are beautiful, so many too. Superb photos.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Nice ! And a beautiful collection of photos too.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Great pictures!
    You are lucky to get to see the migratory birds where you live!
    Well done!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Oranje boomalg

Oranje boomalg, Trentepohlia aurea Een jaar natuurpresentaties in 150 woorden - dag 120 Een boom als leefgemeenschap. Alles is er te vinden, van producent tot consument. Haarwortels, knoppen en bladeren,  elk stukje boom wordt begraasd. Maar kijk eens naar een vierkante centimeter schors. Dan blijkt dat er veel meer plantaardige producenten zijn dan alleen de eik of een vleugelnoot. Eén van de meest bizarre plantjes die op schors groeit is de oranje boomalg. Stampvol worteltjeskleurstof (caroteen) lijkt deze groenalg zijn familie vergeten. Maar haal het oranje er uit en er blijft een draadvormig groen wiertje over. Op o.a. eik vindt het een ideaal biotoop om te groeien. Vergroeid met buitenste schors doet het zijn eerste best om zijn eigen kostje bij elkaar te scharrelen door fotosynthese. Luchtvervuiling had hem bijna de das omgedaan maar net op tijd werd het iets beter in ons overvolle landje. Ook een nauw verwante soort, de Portugese rode alg, breidt zich sterk uit. Niet alle

Alpenvlinders

Tschiertschen, Joch alp Bijna twee uur in de middag, de zon staat hoog aan de hemel. Even op de rug, de ogen dicht, de neus vol bloemengeuren, luisterend naar het klingelen van koeienbellen lager op de helling. Het leven is goed op de alpenweiden boven Tschiertschen. Inner Urden, Mattjischhorn, Jochalp, Ochsenalp, nu zijn het alleen nog maar vakantie herinneringen. Koninginnepage Als de ogen weer open gaan is de lucht vol gefladder. Alles beweegt, kleuren flitsen langs het zwerk. Verdwazing lijkt toe te slaan maar na even knipperen met de ogen kom je weer terug op de berg. Het zijn tientallen, nee honderden vlinders die bezig zijn met hun dagelijkse werkzaamheden. Fladderend van bloem naar bloem voor een slok nectar. Of alleen maar denken aan de verdediging van hun territorium en tegelijkertijd de dames overtuigen van hun uitzonderlijke capaciteiten. Zoals die mooie Koninginnepage die steeds maar weer op het pad ging zitten. Gele Luzernevlinder Zuidelijke luzern

Bloedzuigers, onbekend en bijzonder

Gewone bloedzuiger (Haemopis sanguisuga) met Groene Kikker (Orvelte) Bloedzuigers, alleen het woord al jaagt velen de stuipen op het lijf. Beelden van grote glibberige monsters die met honderden komen opzetten om het laatste druppeltje levensbloed op te zuigen. Voldoende reden om eens naast een boerensloot te gaan zitten en op zoek te gaan naar deze spannende creaturen. Een paar halen met een net zijn vaak al voldoende om enkele te verschalken. Gezoomde clepsine (Hemiclepsis marginata), Kardinge Wat dan vooral opvalt is dat ze wel glibberig zijn maar helemaal niet groot. Enkele centimeters, daar houdt het meestal wel mee op. Dan maar eens proberen of ze nu echt geïnteresseerd zijn in mijn bloed. Even een vinger er voor houden en ze grijpen zich met hun zuigschijf aan mond en achterlijf al snel vast. Maar in plaats van schrapen om door het vel te komen gaan ze alleen maar aan de wandel, terug naar het water.veel van onze Nederlandse bloedzuigers zijn vooral op zoek naar slak