Doorgaan naar hoofdcontent

Muizenissen in het Annerveense moeras

Annerveensche Moeras
Bijna mei en het voelt aan als half maart. Toch is het echt voorjaar in het Annerveensche Moeras. Grutto's roepen, Kieviten buitelen en Wulpen vliegen heen en weer. Een laatste Groenpootruiter stapt wat verloren rond terwijl de Kleine Plevier alweer denkt aan broeden op het strandje.









Annerveensche Moeras, Grutto en Kleine Plevier

Laag bij de grond zijn het vooral muizenissen die om aandacht vragen. Letterlijk elk stukje kale, open getrapte veengrond is begroeid met Muizenstaart. Onze meest bizarre boterbloem met een minieme bloem die vooral bestaat uit een parmantig opgericht vruchtbeginsel met wel 100 stampers. Een paar draadvormige blaadjes zorgen voor de noodzakelijke fotosynthese. Alles bij elkaar niet meer dan vijf centimeter hoog!

Muizenstaart, vegetatie

Muizenstaart

Muizenstaart, bloem

Tussen deze Muizenstaarten staat een nog kleiner plantje: Bronkruid. Feitelijk onze enige inheemse Postelein. Beide Winterposteleinen zijn exoten maar wel veel groter. Het bloempje van Bronkruid gaat nooit helemaal open en is ongeveer drie millimeter in doorsnede. Vochtige, wat verslempte bodems zijn favoriet.

Bronkruid

Terwijl de mens zich met enig gesteun weer op zijn normale niveau begeeft wordt de aandacht getrokken door zwart gewemel rond het Fluitenkruid. Voor Rouwvliegen is het nu hoogseizoen. Overal zijn de zwarte, dicht behaarde vliegen te zien. Soms zittend maar vaak in slow motion dansend, stil, zonder muziek en toch altijd in de maat. Ingetogen blij dat ze hun slikkige bestaan als larf verlaten hebben. De mannen hebben doorschijnende vleugels, de dames donkere. Ze worden ook wel Maartse vliegen genoemd omdat ze rond de naamdag van St. Marcus, ook wel Martius genoemd, (25 april) verschijnen.

Fluitenkruid met Rouwvliegen

Rouwvlieg, man

Het Annerveensche Moeras is te vinden bij Spijkerboor in het oerstroomdal van wat eens een machtige gletsjerrivier was, de Hunze. Recht getrokken in de vorige eeuw maar nu op enkele plaatsen weer kronkelend door een groot moeras. Bever en IJsvogel zijn weer teruggekeerd en de Muizenstaarten komen er voor dankzij het rondstappende jongvee.

Reacties

  1. Weer een leerzame blog Kees.
    Weet nu van het bestaan van Muizenstaarten
    en Bronkruid.
    Natuurkieker Coby

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hoi Kees
    we zijn mooi te oud om te leren.
    mooie foto van die vlieg.
    groetjes Herman,

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Nieuwe plantjes voor mij, leuk om er kennis mee te maken.Mooie exemplaren.
    Ook van de vlieg had ik nog nooit gehoord. Ik zie nu wel zwarte vliegen met iets langs eraan (een lange snuit?) rondvliegen. Zijn dat dezelfde?
    Groeten, Gonnie

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Beste Gonnie, die Maartse vliegen zie je nu overal waar maar vochtige bos- of veengrond voor hun eieren aanwezig is. Er zijn diverse soorten in Nederland die veel op elkaar lijken, kenmerkend is de wat slome jo-jo vlucht, op en neer en met afhangend achterlijf.

      Verwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Oranje boomalg

Oranje boomalg, Trentepohlia aurea Een jaar natuurpresentaties in 150 woorden - dag 120 Een boom als leefgemeenschap. Alles is er te vinden, van producent tot consument. Haarwortels, knoppen en bladeren,  elk stukje boom wordt begraasd. Maar kijk eens naar een vierkante centimeter schors. Dan blijkt dat er veel meer plantaardige producenten zijn dan alleen de eik of een vleugelnoot. Eén van de meest bizarre plantjes die op schors groeit is de oranje boomalg. Stampvol worteltjeskleurstof (caroteen) lijkt deze groenalg zijn familie vergeten. Maar haal het oranje er uit en er blijft een draadvormig groen wiertje over. Op o.a. eik vindt het een ideaal biotoop om te groeien. Vergroeid met buitenste schors doet het zijn eerste best om zijn eigen kostje bij elkaar te scharrelen door fotosynthese. Luchtvervuiling had hem bijna de das omgedaan maar net op tijd werd het iets beter in ons overvolle landje. Ook een nauw verwante soort, de Portugese rode alg, breidt zich sterk uit. Niet alle

Alpenvlinders

Tschiertschen, Joch alp Bijna twee uur in de middag, de zon staat hoog aan de hemel. Even op de rug, de ogen dicht, de neus vol bloemengeuren, luisterend naar het klingelen van koeienbellen lager op de helling. Het leven is goed op de alpenweiden boven Tschiertschen. Inner Urden, Mattjischhorn, Jochalp, Ochsenalp, nu zijn het alleen nog maar vakantie herinneringen. Koninginnepage Als de ogen weer open gaan is de lucht vol gefladder. Alles beweegt, kleuren flitsen langs het zwerk. Verdwazing lijkt toe te slaan maar na even knipperen met de ogen kom je weer terug op de berg. Het zijn tientallen, nee honderden vlinders die bezig zijn met hun dagelijkse werkzaamheden. Fladderend van bloem naar bloem voor een slok nectar. Of alleen maar denken aan de verdediging van hun territorium en tegelijkertijd de dames overtuigen van hun uitzonderlijke capaciteiten. Zoals die mooie Koninginnepage die steeds maar weer op het pad ging zitten. Gele Luzernevlinder Zuidelijke luzern

Bloedzuigers, onbekend en bijzonder

Gewone bloedzuiger (Haemopis sanguisuga) met Groene Kikker (Orvelte) Bloedzuigers, alleen het woord al jaagt velen de stuipen op het lijf. Beelden van grote glibberige monsters die met honderden komen opzetten om het laatste druppeltje levensbloed op te zuigen. Voldoende reden om eens naast een boerensloot te gaan zitten en op zoek te gaan naar deze spannende creaturen. Een paar halen met een net zijn vaak al voldoende om enkele te verschalken. Gezoomde clepsine (Hemiclepsis marginata), Kardinge Wat dan vooral opvalt is dat ze wel glibberig zijn maar helemaal niet groot. Enkele centimeters, daar houdt het meestal wel mee op. Dan maar eens proberen of ze nu echt geïnteresseerd zijn in mijn bloed. Even een vinger er voor houden en ze grijpen zich met hun zuigschijf aan mond en achterlijf al snel vast. Maar in plaats van schrapen om door het vel te komen gaan ze alleen maar aan de wandel, terug naar het water.veel van onze Nederlandse bloedzuigers zijn vooral op zoek naar slak