Doorgaan naar hoofdcontent

Ontmoetingen

Huisspin, man
Natuur is overal, keurig buiten de deur maar ook binnen zijn verassende ontmoetingen mogelijk. Zo ook twee avonden geleden, bijna dommelend voor de TV schoot een snelle flits door het blikveld. In de vijfde versnelling renden acht poten en een harig lijf door de kamer. Links af, in de schaduw van een salontafeltje, kwam het snelheidsmonster even tot rust. Helemaal wakker schoot ik uit m'n stoel, eerst naar de keuken voor passend vanggereedschap en vervolgens eerst een grote neus, dan twee brillenglazen met daarboven een dun bosje grijs haar onder tafel gestoken. Enorme kaken bewogen zich zenuwachtig terwijl de neus dichterbij kwam, acht ogen daarboven proberen wat te maken van dat vreemde gezicht. Bioloog en Huisspin ontmoeten elkaar in een wat bizar samenzijn.

Limonadewesp, koningin

Vosje, man
De volgende dag gaan de ontmoetingen verder. Eerst in de tuin, koningin Limonadewesp is wakker geworden en snoept van bessennectar voor de nodige energie. Kaken nog in rust maar straks volop bezig om houtpulp te malen voor het nieuwe huis. Even verder kijkt meneer Vosje uit mijn vorige blog mij strak aan. De witte druipsnor steekt mooi af tegen zijn zwarte gezicht.

Blauwe reiger
In de Oosterpolder staan reigers naar hun eigen spiegelbeeld te kijken. Zou het een verrassende ontmoeting zijn? Of proberen ze juist met hun schaduw visjes te lokken naar een laatste schuilplaats?

Fitis met rosse pootjes

Tjiftjaf met zwarte pootjes

Kneu met nestmateriaal

Fazant, opgewonden haan

In wilg en braamstruik is het druk. Ontmoetingen zijn hier duidelijk eenzijdig. Geen tijd voor sociale gebeurtenissen. Mevrouw Kneu sleept hooi naar de plaats waar over een paar weken haar jongen voor het eerst de zon zullen zien. Tjiftjaf en Fitis delen hun biotoop terwijl ze elkaar meestal maar weinig tegenkomen. Duidelijk is dat ze nog niet goed weten waar ze naar toe zullen gaan, nog een paar dagen en de tjif trekt zich weer terug in het droge bos. Ondertussen zijn ook de Fazanten druk bezig, hanen roepen of proberen door protserig vertoon een fijne ontmoeting met een hen uit te lokken.

Wolfsspin, man met bokshandschoenen

Levendbarende hagedis

De dag eindigt met een twee verrassende ontmoetingen in het grensgebied tussen de gemeenten Tynaarlo en Haren. Aan de zuidrand van het Noordlaarderbos ligt een voormalige schietbaan. Opgewonden geknal is vervangen door gelach van groene spechten. Elk afgevallen blad blijkt in bezit genomen te zijn door Wolfsspinnen met bokshandschoenen. De heren staan er mooi op, fraai getekend en elke handschoen fier vooruit gestoken. Niet wachtend op een ontmoeting met een camera maar op een willige dame die niet zonder handschoenen aangepakt kan worden. Een mooie Levendbarende Hagedis zit er naast en kijkt wat verwondert naar dit schouwspel. Als snack is een Wolfsspin misschien wel aardig maar veel zit er ook niet aan.

Verrassende ontmoetingen op een voorjaarsdag in Haren, gewoon kijken wat je tegenkomt.

Reacties

  1. Tegenaria domestica versus Homo sapiens ssp. biologicus. Mooi verhaal Kees! De mannetjesvos met druipsnor is ook erg mooi. Doet me er aan denken dat ik m'n snor nodig moet bijknippen.
    Groet, Ubel.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Mooie ontmoetingen, hoewel ik de spinnen liever vermijd. De hagedis is super en de fazant staat er hanig op. Heel leuk.
    Is dat het verschil tussen fitis en tjiftjaf, de kleur van de pootjes?
    Groeten, Gonnie

    BeantwoordenVerwijderen
  3. mooi die wesp,vosje en die levendbare hagedis..gaaf om te zien

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Nice pictures ! But I think I'll have nightmares with those spiders... Brrr...

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Leuk om te lezen, en fijn om zo mee een kijkje te mogen nemen. De spin doet me denken aan de vijver voor het Haagsmuseum. Daar drijft een hele grote.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Dat is een mooie en bonte verzameling ontmoetingen.
    Ja, als je maar goed kijkt, is overal wat te zien.
    Je beeldende en interessante verslag maakt deze blog
    weer tot een genoegen om te lezen.
    Prachtige foto's ook, waarbij het Vosje, de Fazant met
    de mooie beweging in de vleugels en de Levendbarende hagedis
    er voor mij extra uitspringen.
    NAtuurkieker Coby

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Ha die Kees je bent lekker aan het "spinnen" zie ik. Leuke macro's zeker weten. Hagedis och zaten ze hier maar! Veel mooier dan de salamanders en ze hebben zo'n mooie huid, vind ik.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Hoi Kees,

    Lekker informatieve serie! Toch eens een kijkje nemen in dat Noordlaarderbos!

    Gr. Robert

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Die prachtige huisspin die je zo liefdevol aankijkt met HAAR acht ogen is een beetje verdrietig omdat je haar voor een man uitmaakt … Ik zie geen verdikte pedipalpen en de mannen worden ook niet zo groot.

    Mvg., Tobias Baanders

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank, Tobias. Drie jaar later zie ik het nu ook.

      Verwijderen
    2. En ik kwam gisteren voor het eerst jouw blog tegen en heb er leuk rond gestruind! Mooi breed natuur scala. Dank daarvoor. Ik kom zeker hier terug.

      Verwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Oranje boomalg

Oranje boomalg, Trentepohlia aurea Een jaar natuurpresentaties in 150 woorden - dag 120 Een boom als leefgemeenschap. Alles is er te vinden, van producent tot consument. Haarwortels, knoppen en bladeren,  elk stukje boom wordt begraasd. Maar kijk eens naar een vierkante centimeter schors. Dan blijkt dat er veel meer plantaardige producenten zijn dan alleen de eik of een vleugelnoot. Eén van de meest bizarre plantjes die op schors groeit is de oranje boomalg. Stampvol worteltjeskleurstof (caroteen) lijkt deze groenalg zijn familie vergeten. Maar haal het oranje er uit en er blijft een draadvormig groen wiertje over. Op o.a. eik vindt het een ideaal biotoop om te groeien. Vergroeid met buitenste schors doet het zijn eerste best om zijn eigen kostje bij elkaar te scharrelen door fotosynthese. Luchtvervuiling had hem bijna de das omgedaan maar net op tijd werd het iets beter in ons overvolle landje. Ook een nauw verwante soort, de Portugese rode alg, breidt zich sterk uit. Niet alle

Alpenvlinders

Tschiertschen, Joch alp Bijna twee uur in de middag, de zon staat hoog aan de hemel. Even op de rug, de ogen dicht, de neus vol bloemengeuren, luisterend naar het klingelen van koeienbellen lager op de helling. Het leven is goed op de alpenweiden boven Tschiertschen. Inner Urden, Mattjischhorn, Jochalp, Ochsenalp, nu zijn het alleen nog maar vakantie herinneringen. Koninginnepage Als de ogen weer open gaan is de lucht vol gefladder. Alles beweegt, kleuren flitsen langs het zwerk. Verdwazing lijkt toe te slaan maar na even knipperen met de ogen kom je weer terug op de berg. Het zijn tientallen, nee honderden vlinders die bezig zijn met hun dagelijkse werkzaamheden. Fladderend van bloem naar bloem voor een slok nectar. Of alleen maar denken aan de verdediging van hun territorium en tegelijkertijd de dames overtuigen van hun uitzonderlijke capaciteiten. Zoals die mooie Koninginnepage die steeds maar weer op het pad ging zitten. Gele Luzernevlinder Zuidelijke luzern

Bloedzuigers, onbekend en bijzonder

Gewone bloedzuiger (Haemopis sanguisuga) met Groene Kikker (Orvelte) Bloedzuigers, alleen het woord al jaagt velen de stuipen op het lijf. Beelden van grote glibberige monsters die met honderden komen opzetten om het laatste druppeltje levensbloed op te zuigen. Voldoende reden om eens naast een boerensloot te gaan zitten en op zoek te gaan naar deze spannende creaturen. Een paar halen met een net zijn vaak al voldoende om enkele te verschalken. Gezoomde clepsine (Hemiclepsis marginata), Kardinge Wat dan vooral opvalt is dat ze wel glibberig zijn maar helemaal niet groot. Enkele centimeters, daar houdt het meestal wel mee op. Dan maar eens proberen of ze nu echt geïnteresseerd zijn in mijn bloed. Even een vinger er voor houden en ze grijpen zich met hun zuigschijf aan mond en achterlijf al snel vast. Maar in plaats van schrapen om door het vel te komen gaan ze alleen maar aan de wandel, terug naar het water.veel van onze Nederlandse bloedzuigers zijn vooral op zoek naar slak