Doorgaan naar hoofdcontent

Nationaal Park Alde Feanen, een kennismaking

Alde Feanen, brug tussen Wikelslân en Reid om 'e Krite

Een levend landschap is als een geschiedenisboek met als naschrift een doorkijkje naar de toekomst. Wandelen   is als bladeren door het boek maar wel een boek met geur en geluid.In Nationaal Park Alde Feanen , het Lage Midden van Fryslân, wordt het verhaal toegelicht door honderden vogels. Wat zwaarmoedig klinkt er boven het rietmoeras van Reid om 'e Kritte, in het uiterste noordoosten van dit dit 4000 hectare grootte gebied,   "Hoemp", "hoemp". Even later verheft zich een bruin geklede Roerdomp voor een korte inspectie over zijn gebied. Ongewild wordt je meegevoerd naar de zware tijden van de vervening, mannen die dagelijks in het zwarte veenwater stonden en brokken laagveen opbaggerden. In de Jan Durkspolder, zuidelijk van Earnewâld, zijn het de Kleine Karekieten die de periode tot de jaren negentig bezingen. "KarrrrrreKiet", wat eentonig, misschien tot vervelens toe. De vervening was gestopt, het gebied verdroogde en verstilde. 

Rietzanger, Wikelslân

Kleine Karekiet, Jan Durkspolder

In 't Wikelslân zijn het vooral Rietzangers die de wandelaar begeleiden. Uitbundig, blij, af en toe even een korte vlucht en dan verder met de meest bizarre liederen. Dit verveelt nooit, de natuur is weer tot leven gekomen! Het gebied is inmiddels bezig met zijn tweede decennium als nationaal park. Het water is terug, veen begint langzaam weer te groeien en de natuur herstelt zich na een zware operatie.

Tweerijige zegge, Fjirtich mêd

Vogelmelk, berm Alle om Slachte

Wandelen in de Alde Feânen verveelt nooit. In mei worden de bermen zijn de bermen bestrooid met de witte sterren van Gewone Vogelmelk. Langs de sloten zijn de Oeverzegges al uitgebloeid maar de Tweerijige Zegge beleeft nu zijn toptijd. Gele lissen staan klaar voor de volgende etappe. 

Jan Durkspolder, vogelkijkhut

Ooievaar, Ds. v.d. Veenweg

Voor vogels is de Jan Durkspolder altijd een geliefd excursiepunt. Twee vogelkijkhutten leveren in deze maand gegarandeerd Zwarte sterns, Geoorde Futen en Kleine plevieren. Ooievaars zaten vroeger vooral rond het Ooievaarsstation Eibershiem maar hebben nu overal broedgelegenheid gevonden. 

Viervlek, Wikelslân

Voor libellen lijkt bijna het gehele gebied geschikt. Halverwege mei zijn het vooral Viervlekken die het luchtruim beheersen. Boven de Krabbenscheer vliegt een enkele Groene Glazenmaker en in de oever schuilen Watersnuffels.

Wikelslân, moerasbos met veenmos

Jan Durkspolder

Nationaal Park Alde Feanen, een uniek laagveengebied waar de natuur weer is als vroeger.

Reacties

  1. Hoi Kees,

    Zeer herkenbaar dit aangezien ik hier vlakbij woon en alle genoemde gebieden regelmatig bezoek. Zo was ik gisteravond nog in het Wikelslân en in de Jan Durkspolder. Alle gebieden hebben zo hun eigen karakter. Even een kanttekening, bij dit overigens fraaie stukje, de eerste foto met de brug is in het Wikelslân en niet in Reid om 'e Krite dat er vlak naast ligt.

    Vanuit de Jan Durkspolder kijkhut (de grote; de kleine uitvoering is wat minder interessant) waren gisteravond heel wat soorten te zien; zwarte sterns, visdiefjes, een broedende (!) kluut, bergeenden, slobeenden, plevieren, rietzangers, een snor (!) en dan vergeet ik er vast nog een paar; zeer aan te bevelen op een mooie lente/zomeravond. 'S ochtends kijk je er tegen de zon in.

    Groeten,
    Robert

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hoi Kees,

    ik ken dit gebied dus niet dus is het leuk om hier er wat over te lezen. Je ooievaar met jong en die Viervlek vind ik heel er mooi. ook je eerste foto geeft een prachtige uitkijk. Je laatste foto vind ik echt heel apart met die kale bomen in het water!

    Groetjes, Helma

    OT Ik kan dus niet mee komende zaterdag. Had zo gehoopt dat ik mijn dienst kon ruilen, maar dat is niet gelukt. In ieder geval heel veel plezier zaterdag.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. hoi ik ben stijn ik doe een werkstuk over de alde feanen weet iemand mischien welke bijzondere bomen en planten daar leven bedankt

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Bel eens met het Bezoekerscentrum Alde Feanen, Koaidyk 8a, 9264 TP Earnewâld,
      Tel. 0511 – 53 96 18. Er zal zeker een inventarisatie zijn om je verder te helpen.

      Verwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Oranje boomalg

Oranje boomalg, Trentepohlia aurea Een jaar natuurpresentaties in 150 woorden - dag 120 Een boom als leefgemeenschap. Alles is er te vinden, van producent tot consument. Haarwortels, knoppen en bladeren,  elk stukje boom wordt begraasd. Maar kijk eens naar een vierkante centimeter schors. Dan blijkt dat er veel meer plantaardige producenten zijn dan alleen de eik of een vleugelnoot. Eén van de meest bizarre plantjes die op schors groeit is de oranje boomalg. Stampvol worteltjeskleurstof (caroteen) lijkt deze groenalg zijn familie vergeten. Maar haal het oranje er uit en er blijft een draadvormig groen wiertje over. Op o.a. eik vindt het een ideaal biotoop om te groeien. Vergroeid met buitenste schors doet het zijn eerste best om zijn eigen kostje bij elkaar te scharrelen door fotosynthese. Luchtvervuiling had hem bijna de das omgedaan maar net op tijd werd het iets beter in ons overvolle landje. Ook een nauw verwante soort, de Portugese rode alg, breidt zich sterk uit. Niet alle

Alpenvlinders

Tschiertschen, Joch alp Bijna twee uur in de middag, de zon staat hoog aan de hemel. Even op de rug, de ogen dicht, de neus vol bloemengeuren, luisterend naar het klingelen van koeienbellen lager op de helling. Het leven is goed op de alpenweiden boven Tschiertschen. Inner Urden, Mattjischhorn, Jochalp, Ochsenalp, nu zijn het alleen nog maar vakantie herinneringen. Koninginnepage Als de ogen weer open gaan is de lucht vol gefladder. Alles beweegt, kleuren flitsen langs het zwerk. Verdwazing lijkt toe te slaan maar na even knipperen met de ogen kom je weer terug op de berg. Het zijn tientallen, nee honderden vlinders die bezig zijn met hun dagelijkse werkzaamheden. Fladderend van bloem naar bloem voor een slok nectar. Of alleen maar denken aan de verdediging van hun territorium en tegelijkertijd de dames overtuigen van hun uitzonderlijke capaciteiten. Zoals die mooie Koninginnepage die steeds maar weer op het pad ging zitten. Gele Luzernevlinder Zuidelijke luzern

Bloedzuigers, onbekend en bijzonder

Gewone bloedzuiger (Haemopis sanguisuga) met Groene Kikker (Orvelte) Bloedzuigers, alleen het woord al jaagt velen de stuipen op het lijf. Beelden van grote glibberige monsters die met honderden komen opzetten om het laatste druppeltje levensbloed op te zuigen. Voldoende reden om eens naast een boerensloot te gaan zitten en op zoek te gaan naar deze spannende creaturen. Een paar halen met een net zijn vaak al voldoende om enkele te verschalken. Gezoomde clepsine (Hemiclepsis marginata), Kardinge Wat dan vooral opvalt is dat ze wel glibberig zijn maar helemaal niet groot. Enkele centimeters, daar houdt het meestal wel mee op. Dan maar eens proberen of ze nu echt geïnteresseerd zijn in mijn bloed. Even een vinger er voor houden en ze grijpen zich met hun zuigschijf aan mond en achterlijf al snel vast. Maar in plaats van schrapen om door het vel te komen gaan ze alleen maar aan de wandel, terug naar het water.veel van onze Nederlandse bloedzuigers zijn vooral op zoek naar slak