Doorgaan naar hoofdcontent

Lely's boeket

Stoer, het hoofd onbedekt, zijn regenjas gegrepen door een koude zeewind. In de hand een map met laatste schetsen van zijn strijd tegen de woeste Zuiderzee. Zo waakt Ingenieur Cornelis Lely al 58 jaar over de Afsluitdijk. Eens stond hij aan de kop van de dijk waar vandaan ook zijn eerste magistrale prestatie, de inpoldering van Wieringen, zichtbaar was. In 2007 werd het standbeeld verplaatst naar het monument van de dijkwerker, midden op de Afsluitdijk. De ontwerper en de bouwers, voor altijd verenigd.
Pijlkruidkers, Afsluitdijk

Tachtig jaar na het sluiten van de dijk krijgt Lely een passende en fleurige omlijsting. Aan de noordzijde, op de grasdijk, een bijna witte wolk van Pijlkruidkers. Begin juni vormen duizenden van deze bloemen een krans van Fryslân tot Noord-Holland.

Oranje Dooiermos, Afsluitdijk

Zeekool, Afsluitdijk

 Grote zandkool, Afsluitdijk

Veel gevarieerder is het boeket aan de zuidzijde. Hier geen gras maar keihard en hoekig basalt. Zwart als grondkleur, afgewisseld met donkergeel van het Oranje Dooiermos. Daartussen een gevarieerde bloemenweelde. Meest opvallend is Zeekool, vroeger zeldzaam in Nederland maar nu algemeen aan de voet van Lely. Minstens zo groot zijn Herik en de zoet geurende Grote zandkool, eveneens Kruisbloemigen maar met geel als bloemkleur.

Muurleeuwenbek, Afsluitdijk

Blauw Walstro

Het bloemstuk voor Lely wordt afgemaakt met Muurleeuwenbek, Muurpeper en het onopvallende Blauw Walstro. Geel en blauw in miniatuur formaat.

Op weg naar Texel wordt een koffiestop bij het Monument op de Afsluitdijk een onverwachte kennismaking met een bijzonder boeket.



Reacties

  1. Prachtig wat er allemaal groeit op de afsluitdijk hè Kees.
    Jammer dat mijn denkhoofd niet alle namen met bijbehorende plantjes kan onthouden maar ik vind het prachtig om naar te kijken.
    Dooiermos zit goed in mijn hoofd geprent, bijzonder hoe dat groeit, zelfs op beton.
    Fijne avond,
    groetjes Greet

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Super, Kees, lekker informatief weer!
    Bedankt voor het pijlkruidkers, naar de naam van die plant was ik al een tijdje op zoek.
    Groeten, Marion

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hihi, ik verwachtte een serie van lelies ;-)
    maar deze wilde bloemetjes zie ik liever, dus dat komt mooi uit!
    Gr Loes

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Wat schrijf je toch boeiend en dan met voor mij weer onbekende soorten,
    heerlijk lezen na een zware werkdag!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Oranje boomalg

Oranje boomalg, Trentepohlia aurea Een jaar natuurpresentaties in 150 woorden - dag 120 Een boom als leefgemeenschap. Alles is er te vinden, van producent tot consument. Haarwortels, knoppen en bladeren,  elk stukje boom wordt begraasd. Maar kijk eens naar een vierkante centimeter schors. Dan blijkt dat er veel meer plantaardige producenten zijn dan alleen de eik of een vleugelnoot. Eén van de meest bizarre plantjes die op schors groeit is de oranje boomalg. Stampvol worteltjeskleurstof (caroteen) lijkt deze groenalg zijn familie vergeten. Maar haal het oranje er uit en er blijft een draadvormig groen wiertje over. Op o.a. eik vindt het een ideaal biotoop om te groeien. Vergroeid met buitenste schors doet het zijn eerste best om zijn eigen kostje bij elkaar te scharrelen door fotosynthese. Luchtvervuiling had hem bijna de das omgedaan maar net op tijd werd het iets beter in ons overvolle landje. Ook een nauw verwante soort, de Portugese rode alg, breidt zich sterk uit. Niet alle

Alpenvlinders

Tschiertschen, Joch alp Bijna twee uur in de middag, de zon staat hoog aan de hemel. Even op de rug, de ogen dicht, de neus vol bloemengeuren, luisterend naar het klingelen van koeienbellen lager op de helling. Het leven is goed op de alpenweiden boven Tschiertschen. Inner Urden, Mattjischhorn, Jochalp, Ochsenalp, nu zijn het alleen nog maar vakantie herinneringen. Koninginnepage Als de ogen weer open gaan is de lucht vol gefladder. Alles beweegt, kleuren flitsen langs het zwerk. Verdwazing lijkt toe te slaan maar na even knipperen met de ogen kom je weer terug op de berg. Het zijn tientallen, nee honderden vlinders die bezig zijn met hun dagelijkse werkzaamheden. Fladderend van bloem naar bloem voor een slok nectar. Of alleen maar denken aan de verdediging van hun territorium en tegelijkertijd de dames overtuigen van hun uitzonderlijke capaciteiten. Zoals die mooie Koninginnepage die steeds maar weer op het pad ging zitten. Gele Luzernevlinder Zuidelijke luzern

Bloedzuigers, onbekend en bijzonder

Gewone bloedzuiger (Haemopis sanguisuga) met Groene Kikker (Orvelte) Bloedzuigers, alleen het woord al jaagt velen de stuipen op het lijf. Beelden van grote glibberige monsters die met honderden komen opzetten om het laatste druppeltje levensbloed op te zuigen. Voldoende reden om eens naast een boerensloot te gaan zitten en op zoek te gaan naar deze spannende creaturen. Een paar halen met een net zijn vaak al voldoende om enkele te verschalken. Gezoomde clepsine (Hemiclepsis marginata), Kardinge Wat dan vooral opvalt is dat ze wel glibberig zijn maar helemaal niet groot. Enkele centimeters, daar houdt het meestal wel mee op. Dan maar eens proberen of ze nu echt geïnteresseerd zijn in mijn bloed. Even een vinger er voor houden en ze grijpen zich met hun zuigschijf aan mond en achterlijf al snel vast. Maar in plaats van schrapen om door het vel te komen gaan ze alleen maar aan de wandel, terug naar het water.veel van onze Nederlandse bloedzuigers zijn vooral op zoek naar slak