Doorgaan naar hoofdcontent

Nationaal Park Duinen van Texel

Nationaal Park Duinen van Texel, Jan Ayeslag
De avond valt over het Nationaal Park Duinen van Texel, de laatste zonnestralen strelen voor het laatst over een verwaaide boom. Een Blauwe Kiekendief vliegt traag zijn laatste rondjes voor een snack. Dan maakt zich een schim los van het duin, geluidloos klapwieken vleugels ons tegemoet. Een Velduil! Even later zien we deze koning van de Texelse vogels boven op een struikje zitten. Wit-bruin bevederd, twee grote ogen die ons voortdurend volgen. Het is al te donker voor een foto maar de herinnering zit op ons netvlies gebrand.

Nationaal Park Duinen van Texel, Bolle Kamer, Exmoor Pony's

Mestkeverlarven in paardenmest
Van de Hors tot aan de Eijerlandse Duinen, overal is te zien dat dit een doorleefd landschap is. Vanaf de Middeleeuwen gevormd, opgestoven op glaciale gletsjerrestanten, beweid door de mens en geregeld strijdtoneel tussen land en zee. Wandelen is hier bladeren in een geschiedenisboek van onze natuurlijke historie. Soms terugkijkend naar een jong verleden op De Slufter, vaak stappend over zand wat al honderden jaren de oudste duinen van ons land gevormd heeft. Exmoor pony's en runderen grazen ook nu nog op de vroegere gemeenschappelijke weiden (de mient) om er voor te zorgen dat de duinen niet dicht groeien. Hun mest geeft het dagelijks brood voor grote en kleine mestkeverlarfjes.

Duinroos, Bollekamer

Rozenbladgalwesp

Stekelbrem, Bollekamer

Hoog en droog bloeien eind mei / begin juni de Duinroosjes. Laag bij de grond maar overtuigend aanwezig met grote witte bloemen. Ook de bladeren doen, zij het ongewild, mee met deze kleurenpracht. Grote, rode, spoelvormige gallen van de Rozenbladgalwesp liggen als confetti verspreid over de struiken. Heidevelden steken hier somber tegen af maar ook hier zijn weer kleurige accenten te vinden met o.a. de gele Stekelbrem en blauwe Vleugeltjesbloem.

Gevlekte orchis
Vleeskleurige orchis























Lager en vochtiger begint het orchideeënfeest. Duizenden Vleeskleurige en Gevlekte orchissen strijden om de eerste plaats voor de lens. In het begin is het even goed kijken om ze te onderscheiden maar al snel wordt het duidelijk dat je niet moet letten op de kleur van de bloemen. Meest gemakkelijk is even letten op de uitstaande bloemblaadjes. Bij de Gevlekte bijna horizontaal naar buiten, bij de Vleeskleurige eerst even naar boven en dan naar horizontaal naar buiten.

Gele lissencorridor, Bolle Kamer

Muntschildpadkevertje

Dwars door de Bollekamer loopt een natte strook waar de Gele Lis het voor het zeggen heeft. Grazers lusten deze plant duidelijk niet. Er tussen groeien allerlei andere natte-voeten liefhebbers zoals Kattenstaart en Watermunt. Het Muntschildpadkevertje vindt het hier helemaal fantastisch .

Chara major, Stekelharig kransblad, een kranswier, Bollekamer

Chara globularis, Breekbaar Kransblad, een kranswier, Bollekamer

De Texelse Duinen  herbergen tientallen, heldere en schone duinmeertjes. Ideaal voor vele soorten  kranswieren die hier verstilde oerwouden op de bodem vormen. Elk takje is feitelijk één lange cel waarbinnen vele zuurstoffabriekjes hun werk kunnen doen dankzij het invallende zonlicht.

Nationaal Park Duinen van Texel, van hoog boven zeeniveau tot diep onder water een altijd weer boeiende ontdekkingstocht.

Reacties

  1. Hai Kees,

    Ieder keer sta ik weer versteld van jouw parate kennis. Ongelofelijk.
    Ieder blog ook weer zo mooi geillustreerd.

    Groet,
    René

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Een zeer informatief praatje met een hele mooie zonsondergang!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. De rozenbladgalwesp! de knaloranje (?) gallen steken idd als ware EK-koorts af. Heel mooi in combinatie met de witte roosjes. En orchideeën.... wil me maar niet lukken om ze tegen te komen. Maar de tip van de blaadjes zal ik onthouden, voor het geval dat. Leuke blog met interessante weetjes. Groetjes Albertine

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Great pictures of flowers and nature, all very well liked

    Ottar

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Hallo Kees,
    Ik heb met veel plezier naar je beide Texel blogs gekeken, wat een enorme variatie aan natuur is er daar toch te zien. En dan is dit vooral de flora, heb je ook vogels gefotografeerd? Ik denk dat ik toch echt een keertje naar Texel moet voor een paar dagen om al dat moois met eigen ogen te bekijken en zelf die natuurpracht te beleven.
    groetjes Ghita

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Beste Ghita, ik heb je meteen bediend: er is net een vogelblog van ons weekend Texel gepubliceerd. Uiteraard is er veel meer gefotografeerd maar het moet voor mij ook in een verhaal passen. In een volgende blog nog een scholekster met als ringcode E K ...

      Verwijderen
  6. Hoi Kees een mooie informatieve blog, waar ik
    weer heel wat van heb opgestoken en geïllustreerd
    met prachtige foto's.
    En wat een mooie waarneming van de Velduil!
    Natuurkieker Coby

    BeantwoordenVerwijderen
  7. gave serie! heel apart dat kevertje zeg!..nog nooit gezien

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Ik volg je Texel avonturen met veel plezier, en krijg zin om er eens naar toe te gaan.
    De eerste foto is grote klasse!!!
    gr Loes

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Oranje boomalg

Oranje boomalg, Trentepohlia aurea Een jaar natuurpresentaties in 150 woorden - dag 120 Een boom als leefgemeenschap. Alles is er te vinden, van producent tot consument. Haarwortels, knoppen en bladeren,  elk stukje boom wordt begraasd. Maar kijk eens naar een vierkante centimeter schors. Dan blijkt dat er veel meer plantaardige producenten zijn dan alleen de eik of een vleugelnoot. Eén van de meest bizarre plantjes die op schors groeit is de oranje boomalg. Stampvol worteltjeskleurstof (caroteen) lijkt deze groenalg zijn familie vergeten. Maar haal het oranje er uit en er blijft een draadvormig groen wiertje over. Op o.a. eik vindt het een ideaal biotoop om te groeien. Vergroeid met buitenste schors doet het zijn eerste best om zijn eigen kostje bij elkaar te scharrelen door fotosynthese. Luchtvervuiling had hem bijna de das omgedaan maar net op tijd werd het iets beter in ons overvolle landje. Ook een nauw verwante soort, de Portugese rode alg, breidt zich sterk uit. Niet alle

Alpenvlinders

Tschiertschen, Joch alp Bijna twee uur in de middag, de zon staat hoog aan de hemel. Even op de rug, de ogen dicht, de neus vol bloemengeuren, luisterend naar het klingelen van koeienbellen lager op de helling. Het leven is goed op de alpenweiden boven Tschiertschen. Inner Urden, Mattjischhorn, Jochalp, Ochsenalp, nu zijn het alleen nog maar vakantie herinneringen. Koninginnepage Als de ogen weer open gaan is de lucht vol gefladder. Alles beweegt, kleuren flitsen langs het zwerk. Verdwazing lijkt toe te slaan maar na even knipperen met de ogen kom je weer terug op de berg. Het zijn tientallen, nee honderden vlinders die bezig zijn met hun dagelijkse werkzaamheden. Fladderend van bloem naar bloem voor een slok nectar. Of alleen maar denken aan de verdediging van hun territorium en tegelijkertijd de dames overtuigen van hun uitzonderlijke capaciteiten. Zoals die mooie Koninginnepage die steeds maar weer op het pad ging zitten. Gele Luzernevlinder Zuidelijke luzern

Bloedzuigers, onbekend en bijzonder

Gewone bloedzuiger (Haemopis sanguisuga) met Groene Kikker (Orvelte) Bloedzuigers, alleen het woord al jaagt velen de stuipen op het lijf. Beelden van grote glibberige monsters die met honderden komen opzetten om het laatste druppeltje levensbloed op te zuigen. Voldoende reden om eens naast een boerensloot te gaan zitten en op zoek te gaan naar deze spannende creaturen. Een paar halen met een net zijn vaak al voldoende om enkele te verschalken. Gezoomde clepsine (Hemiclepsis marginata), Kardinge Wat dan vooral opvalt is dat ze wel glibberig zijn maar helemaal niet groot. Enkele centimeters, daar houdt het meestal wel mee op. Dan maar eens proberen of ze nu echt geïnteresseerd zijn in mijn bloed. Even een vinger er voor houden en ze grijpen zich met hun zuigschijf aan mond en achterlijf al snel vast. Maar in plaats van schrapen om door het vel te komen gaan ze alleen maar aan de wandel, terug naar het water.veel van onze Nederlandse bloedzuigers zijn vooral op zoek naar slak