Doorgaan naar hoofdcontent

Wieden en Weerribben, florissant mooi

Lokkenvaart, Nationaal Park Wieden en Weerribben
Zachtjes pruttelt ons fluisterbootje door de Lokkenvaart. Een Rietzanger geniet van de dag en laat dit doordringend horen, in de elzenbomen heeft een Tuinfluiter haast om duidelijk te maken dat ook hij aanwezig is. Juffers en Libellen dartelen boven gele plompen en witte waterlelies. Een zondagse rust heerst op het water, samen met de natuur zijn we alleen in deze natte wereld.

Wieden, Beneden Leeuwen


Waterlelie, Weerribben

Wieden en Weerribben, samen vormen ze één nationaal park met een uniek laagveenreservaat in de kop van Overijssel. Maar terwijl de Wieden vooral open zijn is het karakter van de Weerribben juist beslotenheid. Elzenbossen, afgewisseld met rietvelden en trilvenen, doorsneden door vaarten en grachten. Vanuit Ossenzijl zijn enkele, korte, natuurwandelingen uitgezet maar de Weerribben ervaar je het beste vanuit een kano of een fluiterboot. Pas dan dring je door in het ontoegankelijke moeras en wordt je één met de bijzondere natuur van dit gebied.

Gele Plomp, Weerribben

Cyperzegge, Weerribben

Wateraardbei, Wieden

Riet, waterlelies en plompen zijn wel de meest opvallende planten maar er is veel meer te beleven. Op de grens van water en land staan diverse zeggensoorten met de Cyperzegge als sierlijkste. Terwijl de mannen het moeten doen met een stramme bloeisteel bungelen de dames vrolijk in de wind. Wateraardbei, Rietorchis en Moerasvergeetmijnietje zorgen voor rode, paarse en blauwe accenten.


Waterleliehaan, Weerribben

Larven Waterleliehaan, Weerribben

Grote roodoogjuffer, Weerribben

Gevlekte Witsnuitlibel, Wieden

Veel groen betekent natuurlijk een aantrekkelijke maaltijd voor allerlei knagers en bestuivers. Juist nu is het tijd voor het eetfestijn van de Waterleliehaantjes. Overal zie je vraatzuchtige keverlarven gangen graven in de mooiste drijfbladeren. Op een hogere etage schieten zweefvliegen van bloem naar bloem. Een riskante onderneming want tientallen Platbuiklibellen, Oeverlibellen en Gevlekte Witsnuitlibellen vliegen als Starfighters voor het riet langs. Kleinere vliegjes vormen prooi voor de mooie Grote roodoogjuffers die op hun beurt weer door de grote libellen gepakt kunnen worden.

Zwarte stern, Wieden

Grotere en agressieve jagers zijn te zien in en rond de Wieden. De Zwarte Stern is helemaal terug van weggeweest. Kleine broedvlotjes liggen als buitenvila's klaar bij aankomst. Insecten en stekelbaarsjes voor de altijd hongerige jongen zijn voldoende aanwezig.

Nationaal Park Wieden en Weerribben, florissant mooi in deze tijd van het jaar.

Reacties

  1. Hoi Kees, prachtige beelden vanuit het fluisterbootje.
    De Gele Plomp en Waterlelie krijg je er vanaf de kant nooit zo mooi op.
    Leuk blogje weer,
    groetjes Greet

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Gave blog, Kees, met mooie foto's. Ik krijg helemaal zin in een dagje Weerribben. Wat weet je toch veel van al die kleine diertjes, ik heb weer wat geleerd!
    Groeten, marion

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Een mooie blog van een prachtige natuurgebied.
    Mooie foto's en weer interessante informatie.
    Leuk dat je de Gevlekte Witsnuit ook hebt kunnen
    vastleggen en die Zwarte Sterns zijn ook prachtig.
    Natuurkieker Coby

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Hallo Kees, jij weet alles altijd zo aantrekkelijk in woord en beeld weer te geven, net als Marion krijg ik helemaal zin in een dagje Weerribben. Dit gebied staat trouwens al langer op mijn wensenlijstje, maar zet ik nu weer een treedje hoger ;-)
    Dank en groet
    Loes

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Prachtige foto's om van te genieten.
    Groet eilandstaete natuurfotografie

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Oranje boomalg

Oranje boomalg, Trentepohlia aurea Een jaar natuurpresentaties in 150 woorden - dag 120 Een boom als leefgemeenschap. Alles is er te vinden, van producent tot consument. Haarwortels, knoppen en bladeren,  elk stukje boom wordt begraasd. Maar kijk eens naar een vierkante centimeter schors. Dan blijkt dat er veel meer plantaardige producenten zijn dan alleen de eik of een vleugelnoot. Eén van de meest bizarre plantjes die op schors groeit is de oranje boomalg. Stampvol worteltjeskleurstof (caroteen) lijkt deze groenalg zijn familie vergeten. Maar haal het oranje er uit en er blijft een draadvormig groen wiertje over. Op o.a. eik vindt het een ideaal biotoop om te groeien. Vergroeid met buitenste schors doet het zijn eerste best om zijn eigen kostje bij elkaar te scharrelen door fotosynthese. Luchtvervuiling had hem bijna de das omgedaan maar net op tijd werd het iets beter in ons overvolle landje. Ook een nauw verwante soort, de Portugese rode alg, breidt zich sterk uit. Niet alle

Alpenvlinders

Tschiertschen, Joch alp Bijna twee uur in de middag, de zon staat hoog aan de hemel. Even op de rug, de ogen dicht, de neus vol bloemengeuren, luisterend naar het klingelen van koeienbellen lager op de helling. Het leven is goed op de alpenweiden boven Tschiertschen. Inner Urden, Mattjischhorn, Jochalp, Ochsenalp, nu zijn het alleen nog maar vakantie herinneringen. Koninginnepage Als de ogen weer open gaan is de lucht vol gefladder. Alles beweegt, kleuren flitsen langs het zwerk. Verdwazing lijkt toe te slaan maar na even knipperen met de ogen kom je weer terug op de berg. Het zijn tientallen, nee honderden vlinders die bezig zijn met hun dagelijkse werkzaamheden. Fladderend van bloem naar bloem voor een slok nectar. Of alleen maar denken aan de verdediging van hun territorium en tegelijkertijd de dames overtuigen van hun uitzonderlijke capaciteiten. Zoals die mooie Koninginnepage die steeds maar weer op het pad ging zitten. Gele Luzernevlinder Zuidelijke luzern

Bloedzuigers, onbekend en bijzonder

Gewone bloedzuiger (Haemopis sanguisuga) met Groene Kikker (Orvelte) Bloedzuigers, alleen het woord al jaagt velen de stuipen op het lijf. Beelden van grote glibberige monsters die met honderden komen opzetten om het laatste druppeltje levensbloed op te zuigen. Voldoende reden om eens naast een boerensloot te gaan zitten en op zoek te gaan naar deze spannende creaturen. Een paar halen met een net zijn vaak al voldoende om enkele te verschalken. Gezoomde clepsine (Hemiclepsis marginata), Kardinge Wat dan vooral opvalt is dat ze wel glibberig zijn maar helemaal niet groot. Enkele centimeters, daar houdt het meestal wel mee op. Dan maar eens proberen of ze nu echt geïnteresseerd zijn in mijn bloed. Even een vinger er voor houden en ze grijpen zich met hun zuigschijf aan mond en achterlijf al snel vast. Maar in plaats van schrapen om door het vel te komen gaan ze alleen maar aan de wandel, terug naar het water.veel van onze Nederlandse bloedzuigers zijn vooral op zoek naar slak