Doorgaan naar hoofdcontent

Zuidlaardermeergebied, top natuurbestemming

Kropswolderbuitenpolder
Eén van de geuzenbastions van verzet tegen de door Den Haag gewenste verbleking van onze natuur is te vinden midden in het Zuidlaardermeergebied. Krantenkoppen berichten triomfantelijk over de terugkeer van Bever, Otter en Das. De eerste werd uitgezet maar de grootste roofdieren van Nederland kwamen op eigen poten aan wandelen. Even spectaculair is de inzet van de gevederde luchtmacht. Drie zeearenden verschenen  als vliegende deuren aan het winterse zwerk. In een stille voorjaarsnacht volgde een invasiemacht van meer dan zestig paar Geoorde Futen.

Geoorde Fuut, Kropswolderbuitenpolder, bloedzuiger als snack voor de kuikens

Geoorde Fuut, Kropswolderbuitenpolder

Geoorde Fuut, Kropswolderbuitenpolder

Het gevleugelde spierballenvertoon vindt plaats aan de noordkant van het Zuidlaarder Meer. In de afgelopen winter een eindeloze waterspiegel waar tienduizenden eenden en ganzen genoten van een overvloedig maal. Dwars tegen alle regels in mocht het water geleidelijk zakken. Zandbanken verschenen, plasdras weiland,  ondiepe kreken en diepere meertjes vormden een blauw-zwart mozaïek. Zonder aankondiging regende het plotseling steltlopers, Tureluurs, Grutto, Watersnip en zelfs de uiterst zeldzame Steltkluut en de Zwarte Ibis kwamen allen een kijkje nemen.

Witwangstern boven het Zuidlaardergebied

Witwangstern, vissend boven het Zuidlaardermeergebied

Grootste verrassing voor beheerder Groninger Landschap was de vestiging van een broedkolonie Witwangsterns. Onze inheemse Zwarte Stern had er al vaker gebroed, Visdiefjes komen geregeld even een hapje mee eten. Maar een Witwang? Daar had niemand van durven dromen. Uiterst zelden in Nederland broedend en afkomstig uit Midden- en Oost-Europa.

Blauwborst, Kropswolderbuitenpolder

Langs de begroeide randen van polders en spoordijk konden Blauwborsten, Rietzangers en Roodborsttapuiten zich massaal gaan vestigen. Als confetti werden vervolgens nog wat Grasmussen, Bosrietzangers en Kneutjes er over uitgestrooid. Of het een blijver is zal nog wel even onbekend zijn maar zelfs de helaas bijna verdwenen Grote Karekiet heeft zich inmiddels bij dit illustere gezelschap gevoegd.

Het Zuidlaardermeergebied, kroonjuweel van Neerlands natuur.


Reacties

  1. Uit jouw blog blijkt dat het Zuidlaardermeergebied een belangrijk natuurgebied is. Ik ben er al een hele tijd niet meer geweest, maar zo te zien en te lezen moet ik er hoognodig weer eens naar toe.
    Prachtige foto's heb je van de Witwangstern kunnen maken, klasse!
    Maar ook de familie Geoorde Fuut en de Blauwborst zijn mooi vastgelegd.
    Natuurkieker Coby

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat een toppers heb je bij elkaar gezet: blauwborst, geoorde futen met jongen en de witwangstern. De stern kende ik niet, ik dacht een visdiefje te zien.
    Moet wel een heel speciaal gebied zijn.
    groeten, gonnie

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hoi Kees, zo zie je maar dat de natuur zich herstelt bij goede omstandigheden.
    Dit gebied ligt een beetje erg ver bij mij vandaan, leuk dat je mij er een oogje op gunt.
    Prachtige foto`s en ik geniet vooral van de Geoorde Futen met kleintjes,
    groetjes Greet

    BeantwoordenVerwijderen
  4. prachtig die geoorde futen zeg. zal eens opzoeklen waar het ligt,mooie serie hoor

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Hai Kees,

    Ik zie dat jij wel de kleine geoorde fuutjes te pakken hebt. Prachtige foto's.
    Inmiddels heb ik al veel over dit gebied gelezen en inderdaad een prachtig gebied.
    Jammer dat het voor mij net te ver is.

    Groet,
    René

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Hoi kees, dit lijkt me een prachtig gebied, en zo boeiend om te zien hoe de vogels en dieren als vanzelf het gebied vinden, zodra de biotoop geschikt is.
    Natuur is toch wel een groot wonder.
    Mooie soorten heb je kunnen spotten, genieten!
    Groetjes
    Loes

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Oranje boomalg

Oranje boomalg, Trentepohlia aurea Een jaar natuurpresentaties in 150 woorden - dag 120 Een boom als leefgemeenschap. Alles is er te vinden, van producent tot consument. Haarwortels, knoppen en bladeren,  elk stukje boom wordt begraasd. Maar kijk eens naar een vierkante centimeter schors. Dan blijkt dat er veel meer plantaardige producenten zijn dan alleen de eik of een vleugelnoot. Eén van de meest bizarre plantjes die op schors groeit is de oranje boomalg. Stampvol worteltjeskleurstof (caroteen) lijkt deze groenalg zijn familie vergeten. Maar haal het oranje er uit en er blijft een draadvormig groen wiertje over. Op o.a. eik vindt het een ideaal biotoop om te groeien. Vergroeid met buitenste schors doet het zijn eerste best om zijn eigen kostje bij elkaar te scharrelen door fotosynthese. Luchtvervuiling had hem bijna de das omgedaan maar net op tijd werd het iets beter in ons overvolle landje. Ook een nauw verwante soort, de Portugese rode alg, breidt zich sterk uit. Niet alle

Alpenvlinders

Tschiertschen, Joch alp Bijna twee uur in de middag, de zon staat hoog aan de hemel. Even op de rug, de ogen dicht, de neus vol bloemengeuren, luisterend naar het klingelen van koeienbellen lager op de helling. Het leven is goed op de alpenweiden boven Tschiertschen. Inner Urden, Mattjischhorn, Jochalp, Ochsenalp, nu zijn het alleen nog maar vakantie herinneringen. Koninginnepage Als de ogen weer open gaan is de lucht vol gefladder. Alles beweegt, kleuren flitsen langs het zwerk. Verdwazing lijkt toe te slaan maar na even knipperen met de ogen kom je weer terug op de berg. Het zijn tientallen, nee honderden vlinders die bezig zijn met hun dagelijkse werkzaamheden. Fladderend van bloem naar bloem voor een slok nectar. Of alleen maar denken aan de verdediging van hun territorium en tegelijkertijd de dames overtuigen van hun uitzonderlijke capaciteiten. Zoals die mooie Koninginnepage die steeds maar weer op het pad ging zitten. Gele Luzernevlinder Zuidelijke luzern

Bloedzuigers, onbekend en bijzonder

Gewone bloedzuiger (Haemopis sanguisuga) met Groene Kikker (Orvelte) Bloedzuigers, alleen het woord al jaagt velen de stuipen op het lijf. Beelden van grote glibberige monsters die met honderden komen opzetten om het laatste druppeltje levensbloed op te zuigen. Voldoende reden om eens naast een boerensloot te gaan zitten en op zoek te gaan naar deze spannende creaturen. Een paar halen met een net zijn vaak al voldoende om enkele te verschalken. Gezoomde clepsine (Hemiclepsis marginata), Kardinge Wat dan vooral opvalt is dat ze wel glibberig zijn maar helemaal niet groot. Enkele centimeters, daar houdt het meestal wel mee op. Dan maar eens proberen of ze nu echt geïnteresseerd zijn in mijn bloed. Even een vinger er voor houden en ze grijpen zich met hun zuigschijf aan mond en achterlijf al snel vast. Maar in plaats van schrapen om door het vel te komen gaan ze alleen maar aan de wandel, terug naar het water.veel van onze Nederlandse bloedzuigers zijn vooral op zoek naar slak