Doorgaan naar hoofdcontent

Orchideeëntuin Tschiertschen

Bruinrode Muggenorchis
Bermen vol Muggenorchissen, weilanden met honderden Vanilleorchissen en Groene Nachtorchissen, bossen met paarse randen van Gevlekte Orchissen. Nergens in Zwitserland hebben we in de afgelopen twintig jaar zoveel orchideeën bij elkaar zien staan als in de directe omgeving van het Nederlandse Wandelhotel Gürgaletsch (Tschiertschen).

Welriekende Muggenorchis
Gevlekte orchis






















Het geheim van deze unieke orchideeëntuin zit in de hoogte en de grondsoort. Tschiertschen ligt in het dal van de Plessur (Graubünden) op een hoogte van 1350 meter. Laag genoeg voor de laatste loofbomen en net onder soortenrijke naaldbossen gevolgd door de hogere alpenweiden. Basische kalk en zuur gesteente liggen hier soms op slechts enkele meters van elkaar, voor elk wat wils en dus ruimte voor veel plantensoorten.

Ochsenalp, Vanille-orchis

Vroeg in het voorjaar begint de bloemenshow met Vrouwenschoentjes, in juli zijn deze grote orchideeën al uitgebloeid maar wat er dan voor in de plaats komt is zeer bijzonder. Direct rond het dorp verraadt een wat zware violengeur al dat het tijd is voor Grote en Welriekende Muggenorchissen. De één met een lange spoor en de ander met een kort aanhangsel aan de bloem. Meer naar de bosrand beginnen velden met honderden Gevlekte Orchissen. Wat grover van bouw met een gevlekt blad en geurloos.

Koraalwortel

In de donkere naaldbossen staan de planten wat verder van elkaar en is het zoeken naar de bijna uitgebloeide Vogelnestjes en Koraalwortels. Beide parasieten op wortels van naaldbomen en geheel zonder bladeren. Op plaatsen waar het wat lichter is staan Grote Keverorchis en Bruinrode Wespenorchissen te pronken. Zijn Breedbladige broer moet nog even wachten, knoppen zijn er al wel maar bloemen komen pas eind juli.

Groene Nachtorchis

Witte Muggenorchis

























Nog hoger beginnen de Alpenweiden met als eerste inbreng in deze bloemenshow tientallen Vanilleorchissen.  Enige begrazing door alpenkoeien of marmotten vinden ze niet erg. Pas als er wat minder malende tanden langs komen verschijnen de Witte Muggenorchissen (geen familie van de andere Muggenorchissen), Groene Nachtorchis en de Welriekende Nachtorchis. Bij Capätsch, aan de Ochsenbach, wordt de bekroning gevonden met één bloeiende Knotsorchis.


Welriekende Nachtorchis

Knotsorchis

Orchideeëntuin Tschiertschen, je moet er geweest zijn. En dat kan ook, elk jaar organiseren Wandelhotel Gürgaletsch en Natuurpresentaties themaweken Alpennatuur. Niet alleen voor gevorderde floristen, iederee

Reacties

  1. Hoi, Kees,
    Je verveelt je geen moment zo te zien!!!
    Al je blogs even bekeken, erg de moeite waard.
    Ben hier nog steeds druk bezig met zoon, dochter ( is wel weer thuis ) en oppassen.
    De nachtvlinders moeten maar even zonder mij. Hoop dat er weer meer tijd is als je weer in het Harense terug bent.
    Groet, Ubel.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Voor een natuurliefhebber als jij, zit je op een hemels plekje en zo te lezen geniet je er met volle teugen van.
    Groeten, Gonnie

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Geweldig Kees,

    zoveel wilde orchideeën en dan ook nog allemaal kunnen zien.
    Dat moet een waar feest geweest zijn toen je deze zag.
    Heel mooi ook dat je de namen erbij zet.

    Groetjes, Helma

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Nooit gedacht dat wereldreizigers zoals jullie onder de indruk zouden zijn van een heel klein plaatsje in Graubünden.Zelf waren wij er ons niet zo van bewust dat de omgeving waarin wij al 7 jaar werken zo bijzonder is. Jullie hebben ons en vele anderen, de ogen geopend. Dankjewel Kees en Stella

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Oranje boomalg

Oranje boomalg, Trentepohlia aurea Een jaar natuurpresentaties in 150 woorden - dag 120 Een boom als leefgemeenschap. Alles is er te vinden, van producent tot consument. Haarwortels, knoppen en bladeren,  elk stukje boom wordt begraasd. Maar kijk eens naar een vierkante centimeter schors. Dan blijkt dat er veel meer plantaardige producenten zijn dan alleen de eik of een vleugelnoot. Eén van de meest bizarre plantjes die op schors groeit is de oranje boomalg. Stampvol worteltjeskleurstof (caroteen) lijkt deze groenalg zijn familie vergeten. Maar haal het oranje er uit en er blijft een draadvormig groen wiertje over. Op o.a. eik vindt het een ideaal biotoop om te groeien. Vergroeid met buitenste schors doet het zijn eerste best om zijn eigen kostje bij elkaar te scharrelen door fotosynthese. Luchtvervuiling had hem bijna de das omgedaan maar net op tijd werd het iets beter in ons overvolle landje. Ook een nauw verwante soort, de Portugese rode alg, breidt zich sterk uit. Niet alle

Alpenvlinders

Tschiertschen, Joch alp Bijna twee uur in de middag, de zon staat hoog aan de hemel. Even op de rug, de ogen dicht, de neus vol bloemengeuren, luisterend naar het klingelen van koeienbellen lager op de helling. Het leven is goed op de alpenweiden boven Tschiertschen. Inner Urden, Mattjischhorn, Jochalp, Ochsenalp, nu zijn het alleen nog maar vakantie herinneringen. Koninginnepage Als de ogen weer open gaan is de lucht vol gefladder. Alles beweegt, kleuren flitsen langs het zwerk. Verdwazing lijkt toe te slaan maar na even knipperen met de ogen kom je weer terug op de berg. Het zijn tientallen, nee honderden vlinders die bezig zijn met hun dagelijkse werkzaamheden. Fladderend van bloem naar bloem voor een slok nectar. Of alleen maar denken aan de verdediging van hun territorium en tegelijkertijd de dames overtuigen van hun uitzonderlijke capaciteiten. Zoals die mooie Koninginnepage die steeds maar weer op het pad ging zitten. Gele Luzernevlinder Zuidelijke luzern

Bloedzuigers, onbekend en bijzonder

Gewone bloedzuiger (Haemopis sanguisuga) met Groene Kikker (Orvelte) Bloedzuigers, alleen het woord al jaagt velen de stuipen op het lijf. Beelden van grote glibberige monsters die met honderden komen opzetten om het laatste druppeltje levensbloed op te zuigen. Voldoende reden om eens naast een boerensloot te gaan zitten en op zoek te gaan naar deze spannende creaturen. Een paar halen met een net zijn vaak al voldoende om enkele te verschalken. Gezoomde clepsine (Hemiclepsis marginata), Kardinge Wat dan vooral opvalt is dat ze wel glibberig zijn maar helemaal niet groot. Enkele centimeters, daar houdt het meestal wel mee op. Dan maar eens proberen of ze nu echt geïnteresseerd zijn in mijn bloed. Even een vinger er voor houden en ze grijpen zich met hun zuigschijf aan mond en achterlijf al snel vast. Maar in plaats van schrapen om door het vel te komen gaan ze alleen maar aan de wandel, terug naar het water.veel van onze Nederlandse bloedzuigers zijn vooral op zoek naar slak