Doorgaan naar hoofdcontent

Brave, een dappere Gierzwaluw

Brave, de jonge Gierzwaluw
Duizenden kilometers hebben zijn ouders gevlogen om uiteindelijk in het Brabantse land een paar kleine eitjes te leggen. Verscholen onder een dakpan lag het nest, donker en eigenlijk een beetje te klein. Broeden en elkaar aflossen ging allemaal goed maar om een nest doldrieste jongelingen in toom te houden valt niet mee. Op een kwade dag ging het mis; één van de meest ondernemende en dappere kuikens viel uit het nest!

Brave in goede handen

Piepend riep het kleine jong om aandacht. Zijn ouders wisten er niet goed raad mee en hoopten op een goede afloop toen een tweebenige reus zich liefdevol over hun kind ontfermden. Wat ze niet wisten was dat deze reus geen kaas had gegeten van een kinderdieet voor Gierzwaluwen. Als zijn koters op pindakaas groot werden zou dat ook voor dit bruine mormeltje wel opgaan. Maar dat pakte anders uit, hoewel het een vechtersbaasje was lukte het zelfs hem niet om van deze pasta veren te maken.

Eerste vliegpogingen van Brave

Neergestort....het was toch niet zo eenvoudig

Ten einde raad werd hulp ingeroepen van de Zwaluw Opvang. Met tromgeroffel werd een Combat Lifesaver uit ons vaderlandse leger binnen gehaald om "Brave" te redden. Als een gevallen soldaat werd de jonge Gierzwaluw opgenomen in het Gemertse veldhospitaal. CLS Jeannet waakte dag en nacht over hem, zijn wondjes werden verzorgd en een speciale pap van meelworm met gemalen vlieg deed wonderen. Brave ging weer groeien en was uiteindelijk zo ver dat hij weer terug kon naar zijn eigen soortgenoten.

Hoe het verder met Brave afgelopen is zullen we wel nooit weten.

Reacties

  1. Een spannend verhaal met een open einde, maar mooi!
    En ik geloof er in dat ik Brave wel een keer met hoge snelheid over zie vliegen ;-)
    Groet
    Loes

    BeantwoordenVerwijderen
  2. even een korte nood vanuit het ´veldhospitaal´ van Brave:na nog een weekje goed bijvoederen gaat hij als het goed is vandaag aan zijn lange,lange reis beginnen.
    Er zat een klein ´gaatje´ in zijn slagpennen vanwege zijn achterstand.dit is in een week tijd erg goed bijgetrokken.vanmiddag rond 14u is het zover!

    Vanavond een update......
    groetjes Jeanette

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. excuus een korte NOOT dus ;)

      Verwijderen
    2. Hopelijk red hij het.
      Hier in Gouda zijn de gierzwaluwen allang vertrokken!

      Verwijderen
  3. Gisteren is Brave losgelaten.Het meisje van 11 die hem had gevonden was er ook bij.Bij de eerste poging geprobeerd vanaf haar schouder weg te vliegen.Maar ze was nog net wat te klein voor Brave.Toen hebben we hem zachtjes in de lucht ´gegooid´ en vloog hij meteen zoals het hoort eerst een stukje tegen de wind,en toen met een mooie draai met de wind mee :) Na ongeveer 6 proefrondjes over het veld ,vloog hij zuidwaarts.We hopen inderdaad dat hij het gaat redden en zijn soortgenootjes nog terugvindt....Het is nu erg stil geworden in de tuin waar hij logeerde.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. De overgebleven meelwormen zijn aan de kipjes gevoerd,zijn logeerplek is schoongemaakt en hij is voor altijd in onze harten gesloten.Niet in het minst van het 11 jarig meisje Zoë met haar grote hart voor dieren en de natuur.Gelukkig heeft zij Brave zo snel gevonden en hem vol liefde verzorgd.Een kanjer van een natuurkind. We wensen Brave een goede reis en zijn blij dat hij hoog in de lucht is waar hij hoort,maar pinken ondertussen een klein traantje weg...Brave kleine vriend:het ga je goed!!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Vraag me nog regelmatig af hoe het Brave vergaan zou zijn...rondom huis ondertussen wel (voor het eerst) een kleine gierzwaluwgroep...zou het Brave zijn met zijn vriendjes?

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Zes jaar later en ik zit met hetzelfde 'probleem'. Een jong volwassen zwaluw trok het hitterecord van 40,7 graden niet en belandde in onze tuin. Vandaag (twee dagen later) gaan we naar een weiland om te zien of ze weg kan komen. Ze is natuurlijk wel iets verzwakt, want eten geven lukt niet echt. Ze heeft wel wat gedronken gelukkig, dus we zullen zien wat het gaat worden.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Oranje boomalg

Oranje boomalg, Trentepohlia aurea Een jaar natuurpresentaties in 150 woorden - dag 120 Een boom als leefgemeenschap. Alles is er te vinden, van producent tot consument. Haarwortels, knoppen en bladeren,  elk stukje boom wordt begraasd. Maar kijk eens naar een vierkante centimeter schors. Dan blijkt dat er veel meer plantaardige producenten zijn dan alleen de eik of een vleugelnoot. Eén van de meest bizarre plantjes die op schors groeit is de oranje boomalg. Stampvol worteltjeskleurstof (caroteen) lijkt deze groenalg zijn familie vergeten. Maar haal het oranje er uit en er blijft een draadvormig groen wiertje over. Op o.a. eik vindt het een ideaal biotoop om te groeien. Vergroeid met buitenste schors doet het zijn eerste best om zijn eigen kostje bij elkaar te scharrelen door fotosynthese. Luchtvervuiling had hem bijna de das omgedaan maar net op tijd werd het iets beter in ons overvolle landje. Ook een nauw verwante soort, de Portugese rode alg, breidt zich sterk uit. Niet alle

Alpenvlinders

Tschiertschen, Joch alp Bijna twee uur in de middag, de zon staat hoog aan de hemel. Even op de rug, de ogen dicht, de neus vol bloemengeuren, luisterend naar het klingelen van koeienbellen lager op de helling. Het leven is goed op de alpenweiden boven Tschiertschen. Inner Urden, Mattjischhorn, Jochalp, Ochsenalp, nu zijn het alleen nog maar vakantie herinneringen. Koninginnepage Als de ogen weer open gaan is de lucht vol gefladder. Alles beweegt, kleuren flitsen langs het zwerk. Verdwazing lijkt toe te slaan maar na even knipperen met de ogen kom je weer terug op de berg. Het zijn tientallen, nee honderden vlinders die bezig zijn met hun dagelijkse werkzaamheden. Fladderend van bloem naar bloem voor een slok nectar. Of alleen maar denken aan de verdediging van hun territorium en tegelijkertijd de dames overtuigen van hun uitzonderlijke capaciteiten. Zoals die mooie Koninginnepage die steeds maar weer op het pad ging zitten. Gele Luzernevlinder Zuidelijke luzern

Bloedzuigers, onbekend en bijzonder

Gewone bloedzuiger (Haemopis sanguisuga) met Groene Kikker (Orvelte) Bloedzuigers, alleen het woord al jaagt velen de stuipen op het lijf. Beelden van grote glibberige monsters die met honderden komen opzetten om het laatste druppeltje levensbloed op te zuigen. Voldoende reden om eens naast een boerensloot te gaan zitten en op zoek te gaan naar deze spannende creaturen. Een paar halen met een net zijn vaak al voldoende om enkele te verschalken. Gezoomde clepsine (Hemiclepsis marginata), Kardinge Wat dan vooral opvalt is dat ze wel glibberig zijn maar helemaal niet groot. Enkele centimeters, daar houdt het meestal wel mee op. Dan maar eens proberen of ze nu echt geïnteresseerd zijn in mijn bloed. Even een vinger er voor houden en ze grijpen zich met hun zuigschijf aan mond en achterlijf al snel vast. Maar in plaats van schrapen om door het vel te komen gaan ze alleen maar aan de wandel, terug naar het water.veel van onze Nederlandse bloedzuigers zijn vooral op zoek naar slak