Doorgaan naar hoofdcontent

Gastvrij Schiermonnikoog

Westerduinen, Schiermonnikoog
Schiermonnikoog is er klaar voor. De zomer is bezig om zijn koffers te pakken en de tafels worden gedekt voor de herfstgasten. Kleuren veranderen van uitbundig en bont naar ingetogen met hier en daar kleine flonkeringen.
Bontbekplevieren, Drieteenstrandloper en Bonte Strandloper, Veerdam, Schier

Drieteenstrandloper, Veerdam, Schier

De voordeur van Schier staat wagenwijd open. Een laatste Lepelaar is nog even aan het snacken voor de grote vlucht. Direct ernaast lopen de eerste Drieteenstrandlopers, een enkele Bonte Strandloper tussen grote aantallen Bontbekpleviertjes. Nog wat onwennig stappen ze door de voedselrijke prut. Voortdurend prikkend en bijna glimlachend als er al weer een snavel vol gekronkel naar binnen glijdt.

Steenloper, Veerdam, Schier

Steenloper ruzie, Veerdam, Schier

Steenlopers vechten zelfs onder water, Veerdam, Schier

Steenlopers staan ook al klaar voor een lange winter op Schier. Tetterend en schetterend zijn ze nadrukkelijk aanwezig. Ondertussen moeten ook nog wat oude vetes uitgevochten worden. Dat het hierbij hard tegen hard gaat is wel duidelijk. Vogels verdwijnen onder water en de strandlopers wordt het allemaal wat te druk.

Zeekraal, Veerdam Schier

Even verder is het Slijkgras bezig met de laatste bloei. Veel van zijn zaden worden straks aangeboden bij de vogel voedselbank. Zeekraal is bezig met een laatste zomerspurt voordat de grazers weer terugkomen.

Tapuit, Waddendijk Schier

Op de dijk scharrelen tientallen Graspiepers over en rond de basaltblokken. Niet hun dagelijkse biotoop maar zeer geschikt om nog even lekker op te vetten. Er tussen staat een parmantige Tapuit wat rond te kijken. Misschien al afkomstig uit het verre en rotsachtige noorden of is het toch één van onze eigen Wadden vogels?

Schiermonnikoog, appel
In het duin rijpen de appels, geschenken van gulle toeristen. Eens had de ANWB een mooie spreuk "Als dank voor het aangenaam verpozen laten wij u de schillen en de dozen" ....Vervang dozen eens door pitten en je ziet wat al die bezoekers hier achter gelaten hebben.

Boerenzwaluwen, creche

Honderden Boerenzwaluwen, voor een deel hier uitgebroed maar ook veel buitenlandse familieleden, zijn druk bezig om de restjes van de zomer op te eten. Hoe er ooit nog muggen en vliegen voor het volgend jaar over zullen blijven is een raadsel met zoveel hongerige bekjes.

Lucht en wad vanaf Schiermonnikoog

Gastvrij Schiermonnikoog, een eiland om elke dag weer naar terug te willen.


Reacties

  1. Hoi Kees
    mooie serie weer die vechtende strand lopers die vechten is ook erg mooi.
    groetjes Herman,

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Zijn die appelbomen daar echt ontkiemd uit zaad door weggegooide klokhuizen?
    Lijkt me een heerlijk eiland, de eerste en laatste foto laten de schoonheid en rust goed zien, maar het is ook genieten van al die vogels.
    Groet
    Loes

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ja wat leven we toch in een heerlijk landje met al die seizoenen
    en daarbij horende komende en vertrekkende gasten.
    Een mooi en informatief blogje!
    Natuurkieker Coby

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Hai Kees,

    Mooie vogelfoto's!
    Jammer van het donkere weer, maar de eerste foto is wel erg leuk met die verschillende foto's.

    Groet,
    René

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Prachtig blog Kees :-)
    en ent als Loes vraag ik me ook af
    of die appelbomen door de achtergelaten
    pitten zijn gekomen?!?!?

    Groetjes, Helma

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Beste Helma en Loes, er is een leuk, klein boekje verschenen over de appels van Schier, de wilde appel komt er niet voor en ze hebben getracht te determineren welke soorten door de toeristen weggegooid zijn. Dat is natuurlijk best lastig, wat wel opvalt is dat de appelbomen voorkomen langs de fietspaden (en dat was te verwachten..)

      Verwijderen
  6. O,o nu ben ik dit voorjaar voor het eerst naar Texel geweest en wil daar zeker in het najaar naar terug. Maar nu zie ik hier deze serie over Schiermonnikoog en nu wil ik ook hier wel een keer heen. Wat een prachtig gebied ook.
    Groeten, Gonnie

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Helemaal mee eens, iedere dag zou heerlijk zijn, maar ja...
    Mooie serie weer, met voor mij als topper die laatste foto!
    Groeten, Marion

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Oranje boomalg

Oranje boomalg, Trentepohlia aurea Een jaar natuurpresentaties in 150 woorden - dag 120 Een boom als leefgemeenschap. Alles is er te vinden, van producent tot consument. Haarwortels, knoppen en bladeren,  elk stukje boom wordt begraasd. Maar kijk eens naar een vierkante centimeter schors. Dan blijkt dat er veel meer plantaardige producenten zijn dan alleen de eik of een vleugelnoot. Eén van de meest bizarre plantjes die op schors groeit is de oranje boomalg. Stampvol worteltjeskleurstof (caroteen) lijkt deze groenalg zijn familie vergeten. Maar haal het oranje er uit en er blijft een draadvormig groen wiertje over. Op o.a. eik vindt het een ideaal biotoop om te groeien. Vergroeid met buitenste schors doet het zijn eerste best om zijn eigen kostje bij elkaar te scharrelen door fotosynthese. Luchtvervuiling had hem bijna de das omgedaan maar net op tijd werd het iets beter in ons overvolle landje. Ook een nauw verwante soort, de Portugese rode alg, breidt zich sterk uit. Niet alle

Alpenvlinders

Tschiertschen, Joch alp Bijna twee uur in de middag, de zon staat hoog aan de hemel. Even op de rug, de ogen dicht, de neus vol bloemengeuren, luisterend naar het klingelen van koeienbellen lager op de helling. Het leven is goed op de alpenweiden boven Tschiertschen. Inner Urden, Mattjischhorn, Jochalp, Ochsenalp, nu zijn het alleen nog maar vakantie herinneringen. Koninginnepage Als de ogen weer open gaan is de lucht vol gefladder. Alles beweegt, kleuren flitsen langs het zwerk. Verdwazing lijkt toe te slaan maar na even knipperen met de ogen kom je weer terug op de berg. Het zijn tientallen, nee honderden vlinders die bezig zijn met hun dagelijkse werkzaamheden. Fladderend van bloem naar bloem voor een slok nectar. Of alleen maar denken aan de verdediging van hun territorium en tegelijkertijd de dames overtuigen van hun uitzonderlijke capaciteiten. Zoals die mooie Koninginnepage die steeds maar weer op het pad ging zitten. Gele Luzernevlinder Zuidelijke luzern

Bloedzuigers, onbekend en bijzonder

Gewone bloedzuiger (Haemopis sanguisuga) met Groene Kikker (Orvelte) Bloedzuigers, alleen het woord al jaagt velen de stuipen op het lijf. Beelden van grote glibberige monsters die met honderden komen opzetten om het laatste druppeltje levensbloed op te zuigen. Voldoende reden om eens naast een boerensloot te gaan zitten en op zoek te gaan naar deze spannende creaturen. Een paar halen met een net zijn vaak al voldoende om enkele te verschalken. Gezoomde clepsine (Hemiclepsis marginata), Kardinge Wat dan vooral opvalt is dat ze wel glibberig zijn maar helemaal niet groot. Enkele centimeters, daar houdt het meestal wel mee op. Dan maar eens proberen of ze nu echt geïnteresseerd zijn in mijn bloed. Even een vinger er voor houden en ze grijpen zich met hun zuigschijf aan mond en achterlijf al snel vast. Maar in plaats van schrapen om door het vel te komen gaan ze alleen maar aan de wandel, terug naar het water.veel van onze Nederlandse bloedzuigers zijn vooral op zoek naar slak