Doorgaan naar hoofdcontent

Fochteloërveen in herfst stemming

Fochteloërveen, Amerikaanse bosbes in herfsttooi
Klamme vingers strelen het veen. Grip krijgen ze nog niet, de zon heeft nog teveel kracht om zich meteen gewonnen te geven. Toch zijn de eerste tekenen van het vertrek van de zomer zichtbaar op het Fochteloërveen. De overal ingewaaide Amerikaanse Bosbessen kleuren hard rood en staan als vlammende bakens op het veen.






Venglazenmaker, mannetje, Fochteloërveen
Moerassprinkhaan, Fochteloèrveen
Diverse glazenmakers en Houtpantserjuffers zijn als laatste zomerherauten nog actief op jacht. Het lukt uiteindelijk niet om de zeldzame Noordse glazenmaker in beeld te krijgen, zelfs de meer algemene Venglazenmaker heeft nauwelijks tijd voor een foto. Geen donkerbruine vleugelrand als bij zijn Noordse neef maar een gele ader is er te zien. Een echte hoogveensoort die zich hier uitstekend thuis voelt. Rondlopend langs de enige wandelroute in dit uitgestrekte veengebied komen we ook nog een roodbenige Moerassprinkhaan tegen.

Veelvraat, rups, Fochteloërveen

Tijgerspin, cocon, Fochteloërveen

Het begin van de herfst wordt ook ingeluid door de overal aanwezige, en vooral grote, rupsen van de Veelvraat. Een spinner (nachtvlinder familie) die hier geniet van dopheide plantjes. Waar je ook kijkt, overal zijn de harige, vingerlange rupsen te zien. Komende winter zullen ze heerlijk slapen in hun poppenwieg. Pas in 2013 komen ze uit en vliegen enkele weken rond om eitjes af te zetten. Voor de Tijgerspin is de winterrust al begonnen. De volwassen beestjes zijn niet meer te vinden maar overal hangen hun urnvormige cocons.

Kleine Veenbes, Fochteloërveen

De Kleine Veenbes die op 1 juli nog volop in bloei stond (zie mijn vorige blog over dit gebied) draagt nu volop zure, zwartrode bessen. Kruipend over het veenmos lijken het wel verloren kralen kettingen van dansende "Witte Wieven" die het veen bij nacht en ontij plegen te bezoeken.

Veenmos aangetast door Veenmosgrauwkop

Zwartwordende wasplaat, Fochteloërveen

Blauwplaatstaalsteeltje, Fochteloërveen

Zwartsnedesatijnzwam, Fochteloërveen

Gele Knotszwam, Fochteloërveen

Terwijl het gehele jaar paddenstoelen te vinden zijn blijft de herfst topmaand om er naar uit te kijken. In het veen is weinig te vinden of het moeten al de gebleekte plekken veenmos zijn die geïnfecteerd zijn door het Veenmosgrauwkop. Iets hoger, op de droge heidegronden is veel meer te beleven. Zwartwordende Wasplaten staan er langs het fietspad. Nu nog donkeroranje maar straks verkleurend naar inktzwart. Bijzonder zijn ook twee soorten Satijnzwammen. Het Blauwplaatstaalsteeltje ziet er bijna bizar uit met zijn inktblauwe plaatjes. Zijn broertje, de Zwartsneesatijnzwam, is wat gewoner. Ook een zwart hoed maar de plaatjes zijn eerst wit met een zwart randje. Terwijl de foto's gemaakt worden valt op dat er tussen het gras miniscule gele vingertjes omhoog steken: Gele Knotszwammen! Ook zij voelen zich goed thuis op deze voedselarme zandgrond.

Fochteloërveen

Fochteloërveen, een boeiend gebied en voor de komende dinsdag startende cursus "Licht op het Veen" (IVN Zuidlaren) bron van inspiratie en foto's voor de docent.


Reacties

  1. Prachtig gebied Fochteloerveen. En jij laat zien dat dat ook in de herfst het geval is.
    Een informatief blog met fraaie foo's en interessante tekst.
    Ik heb er weer heel wat van opgestoken en hoop nu de Venglazenmaker te herkennen als ik hem eens zie.
    En ja over paddenstoelen kun je me volgens mij ook nog heel veel leren.
    Bedankt voor het delen van al dit moois en succes met
    je cursus!
    Natuurkieker Coby

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Heel mooi zo'n felrood bosje in het vrijwel lege landschap. Interessant wat je schrijft over de tijgerspin.Dus daar zijn ze. Je hebt speciale soorten gefotografeerd. de sprinkhaan met zijn rode pootjes, de rups en heel aparte paddenstoelen.
    groeten, Gonnie

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wat is er veel te zien in dit gebied, en zo geweldig hoe jij bij alles namen en info weet te vermelden, telkens heel boeiend om te zien en te lezen.
    De laatste foto straalt een mooie rust en sfeer uit, de witte wieven kan ik er zo bij fantaseren :-)
    Groetjes Loes

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Altijd weer leuk om berichten te lezen uit andere stukjes Nederland. Je weet boeiend te vertellen over al het moois wat in de veengebieden te vinden is. Prachtige paddenstoeltjes! Jammer dat Zuidlaren wat ver weg is, lijkt me een fascinerende cursus. Groetjes Albertine

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Hoi Kees,

    ten eerste nog bedankt voor je mailtje met de naam van de buisjeszwam.
    En hier zie ik ook een paar prachtige platen van diverse zwammen en stoeltjes. Ook de rups, bessen en libel zijn nog aanwezig. Jammer dat dat veenmos is aangetast.
    Ook weer heel leerzaam en informatief.

    groetjes, Helma

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Prachtig gebied de laatste foto is heel mooi! Schitterende paddestoelen
    de blauwplaatstaalsteelszwam vind ik zo mooi ik hoop die ook nog eens tegen te komen
    maar ook die zwarte satijnzwam.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Unusual photographs, I like to admire such views. I am greeting

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Oranje boomalg

Oranje boomalg, Trentepohlia aurea Een jaar natuurpresentaties in 150 woorden - dag 120 Een boom als leefgemeenschap. Alles is er te vinden, van producent tot consument. Haarwortels, knoppen en bladeren,  elk stukje boom wordt begraasd. Maar kijk eens naar een vierkante centimeter schors. Dan blijkt dat er veel meer plantaardige producenten zijn dan alleen de eik of een vleugelnoot. Eén van de meest bizarre plantjes die op schors groeit is de oranje boomalg. Stampvol worteltjeskleurstof (caroteen) lijkt deze groenalg zijn familie vergeten. Maar haal het oranje er uit en er blijft een draadvormig groen wiertje over. Op o.a. eik vindt het een ideaal biotoop om te groeien. Vergroeid met buitenste schors doet het zijn eerste best om zijn eigen kostje bij elkaar te scharrelen door fotosynthese. Luchtvervuiling had hem bijna de das omgedaan maar net op tijd werd het iets beter in ons overvolle landje. Ook een nauw verwante soort, de Portugese rode alg, breidt zich sterk uit. Niet alle

Alpenvlinders

Tschiertschen, Joch alp Bijna twee uur in de middag, de zon staat hoog aan de hemel. Even op de rug, de ogen dicht, de neus vol bloemengeuren, luisterend naar het klingelen van koeienbellen lager op de helling. Het leven is goed op de alpenweiden boven Tschiertschen. Inner Urden, Mattjischhorn, Jochalp, Ochsenalp, nu zijn het alleen nog maar vakantie herinneringen. Koninginnepage Als de ogen weer open gaan is de lucht vol gefladder. Alles beweegt, kleuren flitsen langs het zwerk. Verdwazing lijkt toe te slaan maar na even knipperen met de ogen kom je weer terug op de berg. Het zijn tientallen, nee honderden vlinders die bezig zijn met hun dagelijkse werkzaamheden. Fladderend van bloem naar bloem voor een slok nectar. Of alleen maar denken aan de verdediging van hun territorium en tegelijkertijd de dames overtuigen van hun uitzonderlijke capaciteiten. Zoals die mooie Koninginnepage die steeds maar weer op het pad ging zitten. Gele Luzernevlinder Zuidelijke luzern

Bloedzuigers, onbekend en bijzonder

Gewone bloedzuiger (Haemopis sanguisuga) met Groene Kikker (Orvelte) Bloedzuigers, alleen het woord al jaagt velen de stuipen op het lijf. Beelden van grote glibberige monsters die met honderden komen opzetten om het laatste druppeltje levensbloed op te zuigen. Voldoende reden om eens naast een boerensloot te gaan zitten en op zoek te gaan naar deze spannende creaturen. Een paar halen met een net zijn vaak al voldoende om enkele te verschalken. Gezoomde clepsine (Hemiclepsis marginata), Kardinge Wat dan vooral opvalt is dat ze wel glibberig zijn maar helemaal niet groot. Enkele centimeters, daar houdt het meestal wel mee op. Dan maar eens proberen of ze nu echt geïnteresseerd zijn in mijn bloed. Even een vinger er voor houden en ze grijpen zich met hun zuigschijf aan mond en achterlijf al snel vast. Maar in plaats van schrapen om door het vel te komen gaan ze alleen maar aan de wandel, terug naar het water.veel van onze Nederlandse bloedzuigers zijn vooral op zoek naar slak