Doorgaan naar hoofdcontent

Merel terreur

Mevrouw Merel wacht op wat komen gaat
Het is dit weekend Nationaal Tuinvogeltelweekend, georganiseerd door Vogelbescherming. Duizenden zitten een half uur te staren naar het vogel gewemel in de tuin of rond het balkon. Vooraf is de lokale gevederde bevolking getraind op vaste voedertijden. Pitten, brood en vet als hoofdmaaltijd. Rozijnen en appel toe.
Merel terreur, macho smijt met zonnebloempitten

Terwijl alles klaar staat raast een zwart gekleurde schicht door de tuin. Oranje snavel ferm vooruit gestoken. Alles vliegt verschrikt op, een nieuw soort roofvogel? Zelfs twee dames merels vinden het allemaal wat teveel worden en kijken vanaf een dakgoot toe tot hij uitgeraasd is. Maar dat kan nog wel even duren want hij heeft ontdekt dat net als in voorgaande jaren er weer een voederhuisje hangt met zonnebloempitten. Wat trekt meer de aandacht dan op het plankje te gaan zitten en met pitten smijten? Kop naar links en even maaien met de oranje pook, dan naar rechts en het effect is overdonderend. Hij zit in een douche van zwarte zonnebloempitten! Een onweerstaanbare macho!

Vink kijkt wat bedroefd toe

Koolmees wacht op rust in de tuin

Roodborst, bang en verscholen achter de takken
Groenlingen, vinken en koolmezen kijken wat bedroefd toe. Hun veilige restaurant wordt geplunderd door een zwarte terrorist. Niets blijft over, alles spat in het rond en komt op de grond terecht. En dat terwijl voor hun juist het uitzicht zo werd gewaardeerd. Overal kan de vreselijke sperwer toeslaan. Even niet opletten en scherpe klauwen boren zich in een warm gevederd lijfje.

Groenlingen ontdekken een ander restaurant
Gelukkig is er nog een tweede optie. De pitten silo, bungelend aan een tak van de esdoorn. Minder veilig omdat de dekking van de schutting ontbreekt maar alles is beter dan honger lijden. Zelfs het Roodborstje komt er af en toe kijken.

Houtduif, voortdurend alert

Op de grond scharrelen de dapperste vogels. Enkele Houtduiven geven het goede voorbeeld. Zo lang er geen kat in de buurt is blijft de tuin een veilige stek voor hun. Zelfs de Koolmees waagt een enkele duikvlucht. Binnen een seconde is een pit gegrepen en meegenomen naar een haktak.

Kauwtje trekt zich niets aan van Merel terreur

Putter kiest voor rust

Sijs kiest voor het gezelschap van een rustige Putter

Buiten de tuin delen Putter en Sijs samen een tak met elzenproppen. Bijna glimlachend kijken ze elkaar aan, zij een verdieping lager, hij (of is het een Putster?) een takje hoger. Rustig pikken en slikken. Heerlijk toch?

Het voederhuisje is leeg. Voor macho Merel is er maar één oplossing, als een dolle rondvliegen en alles opjagen. Het zou toch eens moeten lukken om de dames duidelijk te maken dat hij de beste partner is. Dat het in de liefde om  meer gaat dan macho gedrag is nog niet tot zijn kleine hersens doorgedrongen.

Reacties

  1. Mooie serie met een leuk verhaal erbij Kees.
    De Putter en de Sijs die zie ik in mijn tuin niet, prachtige foto's heb je er van.
    Groetjes Tinie

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dat was de vrijheid van de schrijver. Sijsjes passeren wel in de elzen van onze straat, samen met het Puttertje kwamen we deze echter tegen op onze zondagmiddagwandeling langs Sassenhein, een plas bij Haren.

      Verwijderen
  2. Al met al toch een goede "vangst" om dit blogje te vullen Kees!
    Ik ben nog niet zo lang begonnen als vogelaar, heb dus de meeste vogeltjes nog niet voor mijn lens gehad. Maar met mijn nieuwe objectief ga ik wat vaker achter de vogeltjes aan!

    Groet,
    Willy

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ha een herkenbaar verhaal Kees, ook hier terreur van meneer Merel, al dan niet met hulptroepen.
    Het is wel een mooi spektakel en ik wil wel de hele dag kijken hoe al de tuinvogels met elkaar omgaan.
    Leuk ook de Putter en het Sijsje.
    Natuurkieker Coby

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Leuke foto je ziet de pitten in het rond vliegen. In het plaatselijk dagblad stond dat er zo veel vogels waren geteld. Ik heb geprobeerd foto's te maken, maar er kwam nauwelijks iets op al het lekkers af. Het is al een hele week erg rustig. Miscchien toch te veel katten in de buurt. Mooi de putter en het sijsje.
    groeten, Gonnie

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Hoi Kees,

    heb jij al deze vogels in je tuin????
    wat gaaf! Ik heb alleen merels, Turkse tortels, diverse mezen,
    mussen en heggenmus, Kauwen en een enkele keer een vinkje.
    Putters en sijzen ken ik alleen van foto's hihi...
    Heerlijk dit :-)

    Groetjes, Helma

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Dag Kees,

    Wat een gezellige serie wintervogels. De elzenproppen gaan in deze winterse tijd gretig van de hand. Nog bedankt voor je reactie op onze blog.
    Allerbeste groetjes uit Den Haag,
    André en Muriel.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. dat zijn er nog al wat dan heb je toch wel een aantrekkelijke tuin voor de vogels.zeer mooie serie.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Wat een leuke verzameling aan vogels die jouw tuin bezoeken. Macho merel, ja het zijn stoere meneertjes...maar ook de heren roodborst kunnen er wat van .
    De mooiste foto 's vind ik die van putter en sijsje, mooi zo in de elzenproppen.
    groetjes Ghtia

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Oranje boomalg

Oranje boomalg, Trentepohlia aurea Een jaar natuurpresentaties in 150 woorden - dag 120 Een boom als leefgemeenschap. Alles is er te vinden, van producent tot consument. Haarwortels, knoppen en bladeren,  elk stukje boom wordt begraasd. Maar kijk eens naar een vierkante centimeter schors. Dan blijkt dat er veel meer plantaardige producenten zijn dan alleen de eik of een vleugelnoot. Eén van de meest bizarre plantjes die op schors groeit is de oranje boomalg. Stampvol worteltjeskleurstof (caroteen) lijkt deze groenalg zijn familie vergeten. Maar haal het oranje er uit en er blijft een draadvormig groen wiertje over. Op o.a. eik vindt het een ideaal biotoop om te groeien. Vergroeid met buitenste schors doet het zijn eerste best om zijn eigen kostje bij elkaar te scharrelen door fotosynthese. Luchtvervuiling had hem bijna de das omgedaan maar net op tijd werd het iets beter in ons overvolle landje. Ook een nauw verwante soort, de Portugese rode alg, breidt zich sterk uit. Niet alle

Alpenvlinders

Tschiertschen, Joch alp Bijna twee uur in de middag, de zon staat hoog aan de hemel. Even op de rug, de ogen dicht, de neus vol bloemengeuren, luisterend naar het klingelen van koeienbellen lager op de helling. Het leven is goed op de alpenweiden boven Tschiertschen. Inner Urden, Mattjischhorn, Jochalp, Ochsenalp, nu zijn het alleen nog maar vakantie herinneringen. Koninginnepage Als de ogen weer open gaan is de lucht vol gefladder. Alles beweegt, kleuren flitsen langs het zwerk. Verdwazing lijkt toe te slaan maar na even knipperen met de ogen kom je weer terug op de berg. Het zijn tientallen, nee honderden vlinders die bezig zijn met hun dagelijkse werkzaamheden. Fladderend van bloem naar bloem voor een slok nectar. Of alleen maar denken aan de verdediging van hun territorium en tegelijkertijd de dames overtuigen van hun uitzonderlijke capaciteiten. Zoals die mooie Koninginnepage die steeds maar weer op het pad ging zitten. Gele Luzernevlinder Zuidelijke luzern

Bloedzuigers, onbekend en bijzonder

Gewone bloedzuiger (Haemopis sanguisuga) met Groene Kikker (Orvelte) Bloedzuigers, alleen het woord al jaagt velen de stuipen op het lijf. Beelden van grote glibberige monsters die met honderden komen opzetten om het laatste druppeltje levensbloed op te zuigen. Voldoende reden om eens naast een boerensloot te gaan zitten en op zoek te gaan naar deze spannende creaturen. Een paar halen met een net zijn vaak al voldoende om enkele te verschalken. Gezoomde clepsine (Hemiclepsis marginata), Kardinge Wat dan vooral opvalt is dat ze wel glibberig zijn maar helemaal niet groot. Enkele centimeters, daar houdt het meestal wel mee op. Dan maar eens proberen of ze nu echt geïnteresseerd zijn in mijn bloed. Even een vinger er voor houden en ze grijpen zich met hun zuigschijf aan mond en achterlijf al snel vast. Maar in plaats van schrapen om door het vel te komen gaan ze alleen maar aan de wandel, terug naar het water.veel van onze Nederlandse bloedzuigers zijn vooral op zoek naar slak