Doorgaan naar hoofdcontent

Leven op de rand

Nationaal Park Lauwersmeer, leven op de rand
Waar denk je aan bij leven op de rand? Uitdaging, gevaar, wanhoop? Voor plant en dier staat echter de beloning centraal. Voedsel en ruimte zijn juist daar volop te vinden. In Nationaal Park Lauwersmeer is dit overal te zien. Van zout naar zoet, droog en nat, voedselrijk en voedselarm. Maar ook dijkvoeten en stoepranden laten zien dat er overal leven mogelijk is.

Rotgans, Lauwersmeer

Scholekster, Lauwersmeer

Grote Zaagbek, heer en dame, Lauwersmeer
Graag neem ik u eerst even mee naar de keiharde rand van het Lauwersmeer. Met beton en basalt wordt duidelijk gemaakt tot waar de Waddenzee mag komen. Zee-eik en Knotswier voelen zich er thuis, vastgeklampt met hechtvoetjes in de hoop dat ze niet weggeslagen worden bij een regelmatig terugkerende stormvloed. Scholeksters staan er wat te slapen en gebruiken de rand om bij te komen van hun steeds moeilijker wordende zoektocht naar kokkels en nonnetjes. Siberische rotganzen komen er om te grazen. Zeesla en darmwier wordt zorgvuldig losgeknipt en omgezet in broodnodige brandstof voor de lange terugreis.Grote Zaagbekken zwemmen vlak voor de dijk en zonder ongelukken weten ze kleine visjes in een dodelijke greep boven water te brengen.

Vroegeling, Lauwersmeer
Aan de andere kant van de dijk staat zelfs in maart de zon al ongenadig te branden op de vierkante steentjes.  Voor de Vroegeling een uitgelezen moment om zijn bloemetjes even open te doen. Geen gedoe met opdringerige paardenbloemen. In het kleine beetje stof tussen de spleten is voor hem voldoende houvast en mineralen te vinden. Haren op de bladeren zorgen er voor dat hitte en droogte zonder problemen doorstaan worden.

Stoeprand met Muurmos, Muisjesmos, Grijze Haarmuts, Lauwersmeer

Muisjesmos, Lauwersmeer
Maar het kan nog extremer. Grintbetonnen stoepranden zijn alleen aantrekkelijk voor korstmossen en enkele kleine topkapselmosjes. Elk druppeltje water of dauw wordt opgeslurpt maar soms is ook dat niet voldoende. Leven op de rand wordt dan overleven of sterven. Blaadjes krullen zich zover mogelijk op en de verdamping wordt teruggebracht naar het uiterste minimum. Soms gaat het fout maar vaak lukt het Muurmos en Muisjesmos om door te gaan met groeien en "bloeien".

Brilduiker, Lauwersmeer

Het wordt tijd om weer op te staan want deze "bottum-up" houding trekt wel erg veel meelevende automobilisten, klaar om eerste hulp te verlenen aan een gevallen fotograaf. Met de rug naar de dijk dwaalt de blik over het zoete water van het Lauwersmeer. Geen Zaagbekken en Rotganzen maar Brilduikers zijn hier actief. Als jojo's stuiteren ze tussen bodem en wateroppervlak heen en weer. Slakjes en mosseltjes staan hoog op hun wensenlijst.

Brandgans, Lauwersmeer

Brandgans, Lauwersmeer

In de Bantpolder laten Brandganzen zien dat zij juist bijzonder blij zijn met de grens van land en water. Dankzij de overvloedig gedekte tafel is er voldoende tijd om aandacht te geven aan de verzorging van het verenkleed. Elk slootje is daarvoor geschikt. Spetterend en plassend wordt elk dons- en dekveertje verzadigd met water en uiteindelijk weer droog geschud.

Nationaal Park Lauwersmeer, leven op de rand blijft verbazend veelzijdig.

Reacties

  1. Interessant verhaal met mooie foto's.
    Groet, Annemarie

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat is dit leerzaam van deze uitleg ga je toch heel anders naar natuur kijken,een mens is gelukkig nooit te oud om bij te leren.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hoi Kees
    mooie foto's en een Interessant verhaal er bij.
    groetjes Herman.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Zoals altijd weer een boeiend en verrassend blog Kees.
    Ik heb zo weer heel wat bijgeleerd over dit mooie natuurgebied.
    Natuurkieker Coby

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Hola Kees,sobre todo la primera foto me encanta,es de una ejecución tecnica perfecta,,enhorabuena por el reportaje,un abrazo

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Hoi Kees,

    een heel mooi en leuk omschreven blog.
    Vooral de titel sprak mij heel er gaan
    met leven op de rand :-)
    Hele mooie foto ook trouwens. De mosjes zijn
    zeer interessant en ik had nog nooit
    van Vroegeling gehoord.
    De brandganzen staan er kleurrijk op en dan die laatste
    met die wijde vleugels, die is echt heel mooi.

    Groetjes, Helma

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Prachtige serie Kees, waar ik heerlijk van geniet.
    Mooi ook hoe je de mosjes van dichtbij laat zien.
    Groetjes Tinie

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Vroegeling.....daar had ik nog nooit van gehoord. Dank je wel Kees.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Oranje boomalg

Oranje boomalg, Trentepohlia aurea Een jaar natuurpresentaties in 150 woorden - dag 120 Een boom als leefgemeenschap. Alles is er te vinden, van producent tot consument. Haarwortels, knoppen en bladeren,  elk stukje boom wordt begraasd. Maar kijk eens naar een vierkante centimeter schors. Dan blijkt dat er veel meer plantaardige producenten zijn dan alleen de eik of een vleugelnoot. Eén van de meest bizarre plantjes die op schors groeit is de oranje boomalg. Stampvol worteltjeskleurstof (caroteen) lijkt deze groenalg zijn familie vergeten. Maar haal het oranje er uit en er blijft een draadvormig groen wiertje over. Op o.a. eik vindt het een ideaal biotoop om te groeien. Vergroeid met buitenste schors doet het zijn eerste best om zijn eigen kostje bij elkaar te scharrelen door fotosynthese. Luchtvervuiling had hem bijna de das omgedaan maar net op tijd werd het iets beter in ons overvolle landje. Ook een nauw verwante soort, de Portugese rode alg, breidt zich sterk uit. Niet alle

Alpenvlinders

Tschiertschen, Joch alp Bijna twee uur in de middag, de zon staat hoog aan de hemel. Even op de rug, de ogen dicht, de neus vol bloemengeuren, luisterend naar het klingelen van koeienbellen lager op de helling. Het leven is goed op de alpenweiden boven Tschiertschen. Inner Urden, Mattjischhorn, Jochalp, Ochsenalp, nu zijn het alleen nog maar vakantie herinneringen. Koninginnepage Als de ogen weer open gaan is de lucht vol gefladder. Alles beweegt, kleuren flitsen langs het zwerk. Verdwazing lijkt toe te slaan maar na even knipperen met de ogen kom je weer terug op de berg. Het zijn tientallen, nee honderden vlinders die bezig zijn met hun dagelijkse werkzaamheden. Fladderend van bloem naar bloem voor een slok nectar. Of alleen maar denken aan de verdediging van hun territorium en tegelijkertijd de dames overtuigen van hun uitzonderlijke capaciteiten. Zoals die mooie Koninginnepage die steeds maar weer op het pad ging zitten. Gele Luzernevlinder Zuidelijke luzern

Bloedzuigers, onbekend en bijzonder

Gewone bloedzuiger (Haemopis sanguisuga) met Groene Kikker (Orvelte) Bloedzuigers, alleen het woord al jaagt velen de stuipen op het lijf. Beelden van grote glibberige monsters die met honderden komen opzetten om het laatste druppeltje levensbloed op te zuigen. Voldoende reden om eens naast een boerensloot te gaan zitten en op zoek te gaan naar deze spannende creaturen. Een paar halen met een net zijn vaak al voldoende om enkele te verschalken. Gezoomde clepsine (Hemiclepsis marginata), Kardinge Wat dan vooral opvalt is dat ze wel glibberig zijn maar helemaal niet groot. Enkele centimeters, daar houdt het meestal wel mee op. Dan maar eens proberen of ze nu echt geïnteresseerd zijn in mijn bloed. Even een vinger er voor houden en ze grijpen zich met hun zuigschijf aan mond en achterlijf al snel vast. Maar in plaats van schrapen om door het vel te komen gaan ze alleen maar aan de wandel, terug naar het water.veel van onze Nederlandse bloedzuigers zijn vooral op zoek naar slak