Doorgaan naar hoofdcontent

Geboortegolf onder zespotigen

Sneeuwbalhaan, eitjes
In mei leggen alle vogels een ei, dat is er in de vroege jaren zestig goed ingeprent. Maar dit jaar was het koud en alles kwam later op gang. Ook bij onze zespotige buren duurde het wat langer maar nu is het volop feest. Overal krioelt het van jong grut, tijd om er maar eens wat aandacht aan te geven.

Sneeuwbalhaantje

De Sneeuwbalhaantjes zijn inmiddels uit het ei gekropen. Ze beseffen gelukkig niet dat ze nu al wees zijn, hun  ouders hebben alles gegeven om ze een geweldige start in het uitdagende leven te geven. Zodra ze hun hongerige mond opensperren glijdt een heerlijke groene hap naar binnen. Af en toe even wat verplaatsen als het bordje leeg is maar er is genoeg voor alle broertjes en zusjes.

Bonte Bessenvlinder

Bessenbladwesp
 Aan de andere kant van de straat is het wat kleuriger. Jonge Bonte Bessenvlinders proberen hun kinderkleed te verstoppen onder een paraplu van Rode Bessenbladeren. Larfjes van de Bessenbladwesp hebben het wat gemakkelijker, met hun licht groene kleed is het zelfs voor een geoefend oog toch even zoeken.

Plakker
Plakkerrupsen lijken te weten dat ze voorzien zijn van lange haren waarmee ze mogelijk wat minder geschikt zijn als snack voor jonge Koolmezen. Hun ouders leefden op stand, geen oer-Hollandse struik of boom maar een Amerikaanse Fothergilla (Hamamelidaceae) hebben ze uitgekozen voor hun kroost.

Waterleliemotje
 Letterlijk overal is de geboortegolf te zien. Drijvende blaadjes van Kikkerbeet worden bijna boven het water uitgedrukt door de kinderkamer van het Waterleliemotje. Over enkele weken een prachtig gekleurd vlindertje maar nu een grauwe rups die zijn gele kop droog weet te houden door een klein stukje blad tegen de onderkant van een vriendelijke gastheer vast te spinnen. Vanuit zijn beschermde kamertje kan hij veilig knabbelen en zich eventueel zelfs met huis en al verplaatsen. Voor deze foto mochten we even de voordeur oplichten. Terwijl we dat deden kwam er meteen bezoek, een groepje kleine Waterspringstaarten kwam even kijken wie hun nieuwe buurman was.

Kokerjuffer Triaenodes

Gegroefde Waterkever
Geelgerande waterkever

Verstoppen in het water is zeker goed als je zo jong bent. Kokerjuffers hebben het goed begrepen, zij worden geboren als bouwvakkers. Voor de eerste hap moet er eerst een eigen huis gebouwd worden. Eén kamer is voldoende, natuurlijk wel met voldoende ruimte om te vluchten als er weer eens een hongerige jonge kever langs komt. Larven van Gegroefde Waterkevers hebben wel een lange nek maar hun bekje is maar klein vergeleken bij de grootste rover van de sloot: de Geelgerande Waterkever. Razendsnel en voorzien van monsterachtige kaken is niets veilig voor deze slokop. Van muggenlarf tot jonge vis, alles is eetbaar.

Trek er ook eens op uit en ga op zoek naar bijzondere, jonge, zespotige insecten.

Reacties

  1. Weer een boeiende en leerzame blog Kees van allemaal kleine beestjes waar je vaak aan voorbij loopt.
    Interessante tekst en prachtige foto's van avontuur in een kleine wereld.
    Natuurkieker Coby

    BeantwoordenVerwijderen
  2. heerlijk om dit zo te kunnen volgen,als ik weer kan zal ik deze raad zeker eens op proberen te volgen maar om zo,n mooie serie bij elkaar te krijgen zal ik nog wat meer inzicht moeten krijgen.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Mooie serie, helemaal interessant als je alle namen erbij kunt vermelden. Deze week in het gras gezeten, zonder van mijn plek af te komen zag ik van alles kruipen en wegvliegen.
    Wat zijn er toch een prachtige rupsen en wat worden ze ondergewaardeerd.
    groeten, Gonnie

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Prachtige foto's Kees, ik moet nog beter kijken want de waterkevers heb ik nog niet ontdekt. Ga ik beter opletten als ik langs de waterkant loopt.
    Groetjes Tinie

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Tsjonge Kees, wat maak jij toch prachtige series. Allemaal dieren die ik meestal misloop omdat ik op andere dingen let. Ik moet echt beter opletten. Schitterend gewoon.

    Groet,
    René

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Hoi Kees,

    Weer een boeiend verhaal met een paar fraaie macrofoto's bovendien. Doet me toch wel terugdenken aan die bloggerswandeling in 2012 in het Hunzedal; zou wel eens terugwillen wegens de grauwe klauwier.

    Groeten, Robert

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Hoi Kees,
    wat weer een boeiend blog over deze zes-potigen.
    Ik kom namen tegen waar ik nog nooit van gehoord had, maar ik leer
    nog steeds bij. Prachtige informatie en duidelijke foto's erbij.

    Groetjes, Helma

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Fantastic photographs, fantastic observation:) Greetings

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Oranje boomalg

Oranje boomalg, Trentepohlia aurea Een jaar natuurpresentaties in 150 woorden - dag 120 Een boom als leefgemeenschap. Alles is er te vinden, van producent tot consument. Haarwortels, knoppen en bladeren,  elk stukje boom wordt begraasd. Maar kijk eens naar een vierkante centimeter schors. Dan blijkt dat er veel meer plantaardige producenten zijn dan alleen de eik of een vleugelnoot. Eén van de meest bizarre plantjes die op schors groeit is de oranje boomalg. Stampvol worteltjeskleurstof (caroteen) lijkt deze groenalg zijn familie vergeten. Maar haal het oranje er uit en er blijft een draadvormig groen wiertje over. Op o.a. eik vindt het een ideaal biotoop om te groeien. Vergroeid met buitenste schors doet het zijn eerste best om zijn eigen kostje bij elkaar te scharrelen door fotosynthese. Luchtvervuiling had hem bijna de das omgedaan maar net op tijd werd het iets beter in ons overvolle landje. Ook een nauw verwante soort, de Portugese rode alg, breidt zich sterk uit. Niet alle

Alpenvlinders

Tschiertschen, Joch alp Bijna twee uur in de middag, de zon staat hoog aan de hemel. Even op de rug, de ogen dicht, de neus vol bloemengeuren, luisterend naar het klingelen van koeienbellen lager op de helling. Het leven is goed op de alpenweiden boven Tschiertschen. Inner Urden, Mattjischhorn, Jochalp, Ochsenalp, nu zijn het alleen nog maar vakantie herinneringen. Koninginnepage Als de ogen weer open gaan is de lucht vol gefladder. Alles beweegt, kleuren flitsen langs het zwerk. Verdwazing lijkt toe te slaan maar na even knipperen met de ogen kom je weer terug op de berg. Het zijn tientallen, nee honderden vlinders die bezig zijn met hun dagelijkse werkzaamheden. Fladderend van bloem naar bloem voor een slok nectar. Of alleen maar denken aan de verdediging van hun territorium en tegelijkertijd de dames overtuigen van hun uitzonderlijke capaciteiten. Zoals die mooie Koninginnepage die steeds maar weer op het pad ging zitten. Gele Luzernevlinder Zuidelijke luzern

Bloedzuigers, onbekend en bijzonder

Gewone bloedzuiger (Haemopis sanguisuga) met Groene Kikker (Orvelte) Bloedzuigers, alleen het woord al jaagt velen de stuipen op het lijf. Beelden van grote glibberige monsters die met honderden komen opzetten om het laatste druppeltje levensbloed op te zuigen. Voldoende reden om eens naast een boerensloot te gaan zitten en op zoek te gaan naar deze spannende creaturen. Een paar halen met een net zijn vaak al voldoende om enkele te verschalken. Gezoomde clepsine (Hemiclepsis marginata), Kardinge Wat dan vooral opvalt is dat ze wel glibberig zijn maar helemaal niet groot. Enkele centimeters, daar houdt het meestal wel mee op. Dan maar eens proberen of ze nu echt geïnteresseerd zijn in mijn bloed. Even een vinger er voor houden en ze grijpen zich met hun zuigschijf aan mond en achterlijf al snel vast. Maar in plaats van schrapen om door het vel te komen gaan ze alleen maar aan de wandel, terug naar het water.veel van onze Nederlandse bloedzuigers zijn vooral op zoek naar slak