Doorgaan naar hoofdcontent

Ballooërveld in feeststemming

Ballooërveld

Na weken van minimale blog activiteiten eindelijk weer tijd voor een geïllustreerde impressie van, in dit geval, Drentse, topnatuur. Augustus is over de helft en dat betekent genieten van bloeiende heide en dieren die daar juist nu te vinden zijn. Inspirerend voorbeeld is het Ballooërveld, gelegen op een schiereiland van potklei en keileem tussen Loonerdiep en Rolderdiep in het Nationaal Park en Landschap Drentsche Aa.

Kleine vos, Ballooërveld

Kleine vuurvlinder, Ballooërveld

Heideviltbij, parasiet op Heidezijdebij, Ballooërveld
Ondanks de grijze lucht op zaterdagmorgen zoemt en gonst het op de heide. Vooral in de beschut gelegen tankgrachten is het een drukte van belang. Gamma-uilen scheren van plant naar plant. Kleine vossen, Kleine vuurvlinders en Hooibeestjes wapperen als oranje vlaggetjes boven de vegetatie. Honingbijen, solitaire bijen en hommels zorgen voor de muzikale noot. Allen hebben maar één ding in hun kop: zoveel mogelijk nectar verzamelen. Soms als eigen voedsel, vaak voor het toekomstige geslacht.


Paardenbijter, Ballooërveld

Blauwe glazenmaker, Ballooërveld

Tijgerspin, Ballooërveld


Waar veel leven is zijn ook roofdieren prominent aanwezig. Bruinrode heidelibellen, Blauwe glazenmakers en Paardenbijters maken jacht op alles wat in hun bekje past. Van vlinder tot vlieg verdwijnt met gezwinde spoed naar binnen. Tijgerspinnen zijn veel minder opvallend maar daarom niet minder dodelijk. Zij wachten op langs springende sprinkhanen. De poten gestrekt om bij de minste beroering van het ladderweb toe te slaan.

Distelgalboorvlieg, Ballooërveld

Eurygaster maura, een schildwants, Ballooërveld
Op de heide moet je eigenlijk niet rondlopen, kruipen is veel leuker. Dan vallen ook de kleinste diertjes of natuurverschijnselen op. Langs het fietspad stonden enkele akkerdistels en dat betekent zoeken naar sporen van de Distelgalboorvlieg. Een prachtig bont vliegje die zijn leven begint in een distelstengel. Vlakbij loopt een zeldzame schildwants rond. Eurygaster maura komt alleen voor op warme, zandige plaatsen en daar is een heideveld ideaal voor.

Ga ook eens genieten van de bloeiende heide. Het kan nog tot eind augustus.

Reacties

  1. wat een heerlijke mooie maar vooral ook leerzame serie weer ,ik zal je advies zeker ter harte nemen dat is na het zien van deze blog niet moeilijk meer.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hoi Kees,

    Gisteren nog op de Merskenheide geweest maar jij ziet toch veel meer als ik. Ieder zijn vak zullen we maar denken. Zal de volgende keer weer eens beter opletten (eeuwig voornemen).

    Groeten, Robert

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Mmmm ik ruik de hei! Heb er zelf de laatste dagen alleen maar gewandeld en gefietst, en het wordt idd tijd om er te gaan kruipen, want al deze leuke beestjes heb ik dus niet gezien. Mooie blogserie.
    Groetjes Loes

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Super, ik moet er ook snel heen, en ga je tip opvolgen: kruipen! Mooie foto's. Groet Annemarie

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Mooi om weer eens een blog van jouw hand te zien en te lezen.
    Een mooi kijk- en leesblog heb je gemaakt, inderdaad begint de hei
    nu steeds mooier te worden en het is altijd boeiend om te zien en
    te lezen wat jij in de natuurgebieden allemaal tegenkomt.
    Een interessante blog met prachtige foto's.
    Natuurkieker Coby

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Wat staat de hei prachtig in bloei. En wat een mooie foto's van de insekten, vooral de blauwe glazenmaker is een beauty. De tijgerspin staat nog op mijn wensenlijstje, komt die op ieder heidegebied voor? Ik ga komende week de Westerheide bekijken en hoop dat ook daar wat macrofoto's te kunnen maken.
    groetjes Ghita

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Ja het is nu echt weer tijd voor de heide. Hij bloeit nu weer uitbundig. Prachtige foto's van de libellen. Wantsen zijn er in veel variaties, deze is wel uniek dus. Leuk.
    groeten, gonnie

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Oranje boomalg

Oranje boomalg, Trentepohlia aurea Een jaar natuurpresentaties in 150 woorden - dag 120 Een boom als leefgemeenschap. Alles is er te vinden, van producent tot consument. Haarwortels, knoppen en bladeren,  elk stukje boom wordt begraasd. Maar kijk eens naar een vierkante centimeter schors. Dan blijkt dat er veel meer plantaardige producenten zijn dan alleen de eik of een vleugelnoot. Eén van de meest bizarre plantjes die op schors groeit is de oranje boomalg. Stampvol worteltjeskleurstof (caroteen) lijkt deze groenalg zijn familie vergeten. Maar haal het oranje er uit en er blijft een draadvormig groen wiertje over. Op o.a. eik vindt het een ideaal biotoop om te groeien. Vergroeid met buitenste schors doet het zijn eerste best om zijn eigen kostje bij elkaar te scharrelen door fotosynthese. Luchtvervuiling had hem bijna de das omgedaan maar net op tijd werd het iets beter in ons overvolle landje. Ook een nauw verwante soort, de Portugese rode alg, breidt zich sterk uit. Niet alle

Alpenvlinders

Tschiertschen, Joch alp Bijna twee uur in de middag, de zon staat hoog aan de hemel. Even op de rug, de ogen dicht, de neus vol bloemengeuren, luisterend naar het klingelen van koeienbellen lager op de helling. Het leven is goed op de alpenweiden boven Tschiertschen. Inner Urden, Mattjischhorn, Jochalp, Ochsenalp, nu zijn het alleen nog maar vakantie herinneringen. Koninginnepage Als de ogen weer open gaan is de lucht vol gefladder. Alles beweegt, kleuren flitsen langs het zwerk. Verdwazing lijkt toe te slaan maar na even knipperen met de ogen kom je weer terug op de berg. Het zijn tientallen, nee honderden vlinders die bezig zijn met hun dagelijkse werkzaamheden. Fladderend van bloem naar bloem voor een slok nectar. Of alleen maar denken aan de verdediging van hun territorium en tegelijkertijd de dames overtuigen van hun uitzonderlijke capaciteiten. Zoals die mooie Koninginnepage die steeds maar weer op het pad ging zitten. Gele Luzernevlinder Zuidelijke luzern

Bloedzuigers, onbekend en bijzonder

Gewone bloedzuiger (Haemopis sanguisuga) met Groene Kikker (Orvelte) Bloedzuigers, alleen het woord al jaagt velen de stuipen op het lijf. Beelden van grote glibberige monsters die met honderden komen opzetten om het laatste druppeltje levensbloed op te zuigen. Voldoende reden om eens naast een boerensloot te gaan zitten en op zoek te gaan naar deze spannende creaturen. Een paar halen met een net zijn vaak al voldoende om enkele te verschalken. Gezoomde clepsine (Hemiclepsis marginata), Kardinge Wat dan vooral opvalt is dat ze wel glibberig zijn maar helemaal niet groot. Enkele centimeters, daar houdt het meestal wel mee op. Dan maar eens proberen of ze nu echt geïnteresseerd zijn in mijn bloed. Even een vinger er voor houden en ze grijpen zich met hun zuigschijf aan mond en achterlijf al snel vast. Maar in plaats van schrapen om door het vel te komen gaan ze alleen maar aan de wandel, terug naar het water.veel van onze Nederlandse bloedzuigers zijn vooral op zoek naar slak