Doorgaan naar hoofdcontent

Lheebroekerzand , paddenstoelenfeest

Lheebroekerzand
Lheebroekerzand, zondag 15 december. Een klamme deken ligt plat op het gele Pijpenstrootje, kale berken reiken naar een grijze wolkenmassa. De zandige grond ingekerfd door tientallen banden, betreden door meer dan 25 mensenvoeten behorend bij een half zo groot aantal leden van KNNV Groningen.





De uiterste noordoosthoek van het Dwingelderveld was ruim honderd jaar geleden een dodelijk vermoeide zandvlakte. De toppen van de blanke duintjes begroeid met een enkele den, daartussen wat schamele heide, jeneverbessen en vooral heel veel stuifzand. Dertig jaar later trok een legioen werkloze Hollanders hier naar toe om de woeste grond te temmen. Strepen werden getrokken, de hei ging op de schop en duizenden sparren en dennen werden geplant. Nog eens tachtig jaar later mag de natuur weer zijn gang gaan. Oude jeneverbes struwelen worden gekoesterd, exoten verwijderd en heide mag weer kiemen.

Myxomyceet, een Slijmzwam (sporulerend), Lheebroekerzand

Half december is het rustig. Een enkel wolkje Kruisbekken is niet in staat de afwezige zon te verduisteren. Voor grote verrassingen en bijzondere vondsten moet de blik naar beneden gericht worden. Grote paddenstoelen zijn al dagen geleden gesneuveld door de ijzige beet van een eerste nachtvorst. Rossige en Leverkleurige melkzwammen proberen het nog vol te houden maar hebben het er zichtbaar moeilijk mee, Het zijn de houtpaddenstoelen die nu alle aandacht trekken. Van ontzettend kleine, sporulerende myxomyceten (slijmzwammen, geen echte paddenstoel) tot grote Doolhofzwammen.

Groene Schelpzwam, Lheebroekerzand

Waaiertje

Twee plaatjeszwammen op hout vallen bijzonder op. Beide met een klein, excentrisch geplaatst steeltje.
De Groene Schelpzwam is al op leeftijd. Van groen inmiddels wat bruingeel gekleurd maar nog steeds met fraai oranje-gele plaatjes. Op een grote Kastanje is zelfs een echte Jacobsladder van Groene Schelpzwammen te bewonderen. Niet tot in de hemel reikend maar wel al een eind op weg. Veel fijner van sculptuur is het Waaiertje. Uitgevouwen als de waaier van een adelijke dame en met vreemd, diep gespleten plaatjes aan de onderkant.

Fopelfenbankje, Lheebroekerzand

Winterhoutzwam, Lheebroekerzand

Overal op het Lheebroekerzand zijn Polyporaceae te vinden. Letterlijk "veelgatigen" maar in de volksmond vooral bekend als Elfenbankjes. Niet alleen de echte maar ook reuzen als Echte Tonderzwam en Berkenzwam. Veel interessanter is het Fopelfenbankje. Van boven sprekend een Gewoon Elfenbankje, van onder ..... een plaatjeszwam. De gaatjes zijn met elkaar vergroeid tot een fijnmazig netwerk van lamellen. Maar het kan nog vreemder. Elfenbanken zitten met een hoed aan het hout vast maar ook daar zijn uitzonderingen op te vinden. Wat te denken van een Winterhoutzwammen. Een beetje houtig, lang gesteeld en met een mooie, bruin glanzend hoedje. Alleen door even onder de hoed te kijken wordt het duidelijk dat het toch een echte "veelgatige" is.

Kabouterbadje in Aardappelbovist, Lheebroekerzand

Wasgele bekerzwam, Lheebroekerzand

Teruglopend weet de excursieleider nog een kabouterbadje te laten zien. Een half vergane Aardappelbovist is gevuld met regenwater. De randen van de badkuip omgekruld afgewerkt. Even verder komt echter ook voor hem een onverwachte vondst. Op een mestvaalt met vooral veel rogge-stro groeit de Wasgele Bekerzwam. Op zich niet zeldzaam maar wel bijzonder fraai gevormd. Zijn wetenschappelijke soortnaam verwijst naar graan ("cereale") maar het is niet echt een kieskeurige eter.

Lheebroekerzand, zonsondergang

Lheebroekerzand in de winter. Een bijzonder mooi gebied, gevarieerd en rijk aan bijzondere paddenstoelen.




Reacties

  1. dit is wel heel bijzonder en heel leerzaam. wat is het toch mooi.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Prachtig blogje wederom, Kees.
    Fantastische foto van het waaiertje. Knap gedaan.

    groet,
    René

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hoi, Kees,
    Ja, het was echt genieten vond ik. Mooie blog heb je er van gemaakt.
    De mijne is wat korter.
    Groet, Ubel.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Echt de paddestoelen van dit moment! En wat zijn ze mooi! En een kabouterbadje.... hihihihi, ook een manier om naar de aardappelbovist te kijken ;). Leuk blog!
    groet Albertine

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Een bekend natuurgebied voor mij maar met vondsten waar ik vermoedelijk aan
    voorbij zou zijn gelopen.
    Een mooie paddenstoelenblog met boeiende informatie en fraaie foto's die me
    duidelijk maken dat er ook in bekende gebieden nog veel voor me verborgen blijft.
    Natuurkieker Coby

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Ik ken het gebied niet Kees, maar wat ik hier zie is absoluut een aanrader.
    De Wasgele bekerzwam kende ik helemaal nog niet en wat is dat een mooie zwam zeg!
    Echt prachtig om te zien. Jij laat ook hele mooie niet alledaagse zwammen de revue passeren.

    Groetjes, Helma

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Oranje boomalg

Oranje boomalg, Trentepohlia aurea Een jaar natuurpresentaties in 150 woorden - dag 120 Een boom als leefgemeenschap. Alles is er te vinden, van producent tot consument. Haarwortels, knoppen en bladeren,  elk stukje boom wordt begraasd. Maar kijk eens naar een vierkante centimeter schors. Dan blijkt dat er veel meer plantaardige producenten zijn dan alleen de eik of een vleugelnoot. Eén van de meest bizarre plantjes die op schors groeit is de oranje boomalg. Stampvol worteltjeskleurstof (caroteen) lijkt deze groenalg zijn familie vergeten. Maar haal het oranje er uit en er blijft een draadvormig groen wiertje over. Op o.a. eik vindt het een ideaal biotoop om te groeien. Vergroeid met buitenste schors doet het zijn eerste best om zijn eigen kostje bij elkaar te scharrelen door fotosynthese. Luchtvervuiling had hem bijna de das omgedaan maar net op tijd werd het iets beter in ons overvolle landje. Ook een nauw verwante soort, de Portugese rode alg, breidt zich sterk uit. Niet alle

Alpenvlinders

Tschiertschen, Joch alp Bijna twee uur in de middag, de zon staat hoog aan de hemel. Even op de rug, de ogen dicht, de neus vol bloemengeuren, luisterend naar het klingelen van koeienbellen lager op de helling. Het leven is goed op de alpenweiden boven Tschiertschen. Inner Urden, Mattjischhorn, Jochalp, Ochsenalp, nu zijn het alleen nog maar vakantie herinneringen. Koninginnepage Als de ogen weer open gaan is de lucht vol gefladder. Alles beweegt, kleuren flitsen langs het zwerk. Verdwazing lijkt toe te slaan maar na even knipperen met de ogen kom je weer terug op de berg. Het zijn tientallen, nee honderden vlinders die bezig zijn met hun dagelijkse werkzaamheden. Fladderend van bloem naar bloem voor een slok nectar. Of alleen maar denken aan de verdediging van hun territorium en tegelijkertijd de dames overtuigen van hun uitzonderlijke capaciteiten. Zoals die mooie Koninginnepage die steeds maar weer op het pad ging zitten. Gele Luzernevlinder Zuidelijke luzern

Bloedzuigers, onbekend en bijzonder

Gewone bloedzuiger (Haemopis sanguisuga) met Groene Kikker (Orvelte) Bloedzuigers, alleen het woord al jaagt velen de stuipen op het lijf. Beelden van grote glibberige monsters die met honderden komen opzetten om het laatste druppeltje levensbloed op te zuigen. Voldoende reden om eens naast een boerensloot te gaan zitten en op zoek te gaan naar deze spannende creaturen. Een paar halen met een net zijn vaak al voldoende om enkele te verschalken. Gezoomde clepsine (Hemiclepsis marginata), Kardinge Wat dan vooral opvalt is dat ze wel glibberig zijn maar helemaal niet groot. Enkele centimeters, daar houdt het meestal wel mee op. Dan maar eens proberen of ze nu echt geïnteresseerd zijn in mijn bloed. Even een vinger er voor houden en ze grijpen zich met hun zuigschijf aan mond en achterlijf al snel vast. Maar in plaats van schrapen om door het vel te komen gaan ze alleen maar aan de wandel, terug naar het water.veel van onze Nederlandse bloedzuigers zijn vooral op zoek naar slak