Doorgaan naar hoofdcontent

Vreemde snuiter

Het is februari maar het lijkt wel maart. In de tuinen zijn winterbloeiers bezig met een inhaalslag. Boerenkrokus, sneeuwklokje en winterakoniet proberen nog wat herinneringen te geven aan vroeger tijden toen het echte voorjaarsbodes waren. Roodborst en Merel zingen alsof het april is. En binnenshuis gaan slaperige oogjes open, is het al tijd om wakker te worden?
Hopsnuituil (Hypena rostralis)
Op een vroege ochtend stommelt een grijsharige bioloog de trap af. De ogen half gesloten, bijna op de tast naar de waterkoker en de ontbijttafel. Plots staat hij stil, een scheef gezakte bril wordt recht gezet, een muesli bakje voor zijn vrouw verdwijnt in de vensterbank. Vlak voor zijn neus stijgt een klein, bruin wezentje op. Voorzichtig fladderend, nog wat onzeker over de koers en dan tevreden neer strijkend. De vleugeltjes worden gevouwen, de facetoogjes bijna nog dik van de slaap.

Hopsnuituil, Hypena rostralis

Zonder er ruchtbaarheid aan te geven had het vlindertje een veilig plekje voor de winter gezocht. Misschien wel meegelift met een grote kuipplant, misschien zelfs doelbewust het groenste huis van de Remmingaweg opgezocht. Met uitgestrekte vleugeltjes niet veel groter dan drie centimeter maar wacht even tot het beestje een rustig plekje opzoekt. Loop er achter aan en volg het tot een hoekje van een keukenkastje. Zodra de vleugeltjes gevouwen zijn wordt een bont mozaïek van witte, bruine en zwarte lijntjes zichtbaar. Maar het meest opvallend is het kopje met de grote, zwarte kijkers. Op zijn neus staat een versiering waar een neushoorn trots op zou zijn. Licht gebogen en met een haak naar achteren.

Hop, Boeremapark (Haren)

Hop, Vennebroek (Paterswolde)

Hopwortelboorder, dame,  (foto 5 juli 2008, Haren)

Hopwortelboorder, heer (foto 23 juni 2010, Vennebroek, Paterswolde)

Onze wintergast is een Hopsnuituil. Een niet algemeen nachtvlindertje waarvan de rupsen uitsluitend leven op Hop. Voor zover bekend is er echter in de directe omgeving geen Hop te vinden. In het Boeremapark (Haren) staat wel Hop maar dat is zeker 500 meter verder. Omdat er in mei 2011 ook al eens een soortgenoot gezien werd op de vlinderlamp lijkt het er toch op dat op een verborgen plekje toch een groene hopslinger zich een plaatsje veroverd heeft.  Dat wordt ook bevestigd door een waarneming van een andere liefhebber van een hoppige maaltijd: een dame Hopwortelboorder (juli 2008). In stemmig oranje gekleed en wachtend op een geel gekuifde witte heer die helaas die avond niet op kwam dagen. Deze vlinders zijn notoire slechte vliegers en zeker niet van plan om de afstand tussen het park en onze tuin te gaan vliegen als er niet ergens een spoortje geurstof van een heerlijk hopblaadje in de lucht zou hangen.

Vraatsporen Hopprachtmot (Cosmopterix zieglerella, Vennenbroek, Paterswolde)

Hop is bepaald geen delicatesse. Blad en vruchten zitten vol bittere lupuline. Wij zijn één van de weinige dieren die er onbekommerd van genieten als we weer eens een koel glas bier naar binnen laten glijden. In Nederland zijn het maar een paar insecten die er wel raad mee weten. Naast de twee genoemde macro nachtvlinders is het vooral de Hopprachtmot die als rups er buitensporig van kan genieten. 

Komt u ook een Hopsnuituil tegen? Weest niet bevreesd, de hoorn op zijn kop is alleen maar versiering. Maak een foto en meldt uw bijzondere waarneming bij Waarneming.nl of Telmee.nl.

Reacties

  1. heel apart maar ook heel mooi om de hopsnuituil in huis tegen te komen terwijl er geen hopplant in de buurt is.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat weer een interessant blog Kees en het lijkt alsof de vlinders weten dat ze bij jouw zeer
    welkom zijn. Of zou het toch gewoon zo zijn dat jij ze juist weet te zien door jouw
    buitengewone opmerkzaamheid voor al die kleine wezentjes.
    Hoe dan ook het is weer een onderhoudend en leerzaam blog met prachtige foto's.
    Natuurkieker Coby

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hoi Kees,
    weer een heel leuk blog en net wat Coby hierboven zegt:
    Het is weer leerzaam en de foto's zijn heel mooi.
    Komt inderdaad omdat ze weten dat ze bij jou terecht kunnen ;-)
    Groetjes, Helma

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Voor mij zou er een motje zitten. Leuk dat je dat allemaal weet. De hop zie ik niet vaak, dus ook zijn bezoekers zal ik niet vaak treffen. Daarom extra leuk om ze hier zo uitgelegd te krijgen.
    Groeten, Gonnie

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Hai Kees,

    Nachtvlinders blijven toch prachtige fenomenen hoor. Prachtig zoals jij ze regelmatig vertoond en er over schrijft.
    Fascinerend.

    groet,
    René

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Hoi, Kees,

    Goed dat je je bril recht gezet had, anders ontgaat je zoiets.
    Hopelijk heb je niet vergeten Stella haar ontbijt te brengen!

    Groet,
    Ubel.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Oranje boomalg

Oranje boomalg, Trentepohlia aurea Een jaar natuurpresentaties in 150 woorden - dag 120 Een boom als leefgemeenschap. Alles is er te vinden, van producent tot consument. Haarwortels, knoppen en bladeren,  elk stukje boom wordt begraasd. Maar kijk eens naar een vierkante centimeter schors. Dan blijkt dat er veel meer plantaardige producenten zijn dan alleen de eik of een vleugelnoot. Eén van de meest bizarre plantjes die op schors groeit is de oranje boomalg. Stampvol worteltjeskleurstof (caroteen) lijkt deze groenalg zijn familie vergeten. Maar haal het oranje er uit en er blijft een draadvormig groen wiertje over. Op o.a. eik vindt het een ideaal biotoop om te groeien. Vergroeid met buitenste schors doet het zijn eerste best om zijn eigen kostje bij elkaar te scharrelen door fotosynthese. Luchtvervuiling had hem bijna de das omgedaan maar net op tijd werd het iets beter in ons overvolle landje. Ook een nauw verwante soort, de Portugese rode alg, breidt zich sterk uit. Niet alle

Alpenvlinders

Tschiertschen, Joch alp Bijna twee uur in de middag, de zon staat hoog aan de hemel. Even op de rug, de ogen dicht, de neus vol bloemengeuren, luisterend naar het klingelen van koeienbellen lager op de helling. Het leven is goed op de alpenweiden boven Tschiertschen. Inner Urden, Mattjischhorn, Jochalp, Ochsenalp, nu zijn het alleen nog maar vakantie herinneringen. Koninginnepage Als de ogen weer open gaan is de lucht vol gefladder. Alles beweegt, kleuren flitsen langs het zwerk. Verdwazing lijkt toe te slaan maar na even knipperen met de ogen kom je weer terug op de berg. Het zijn tientallen, nee honderden vlinders die bezig zijn met hun dagelijkse werkzaamheden. Fladderend van bloem naar bloem voor een slok nectar. Of alleen maar denken aan de verdediging van hun territorium en tegelijkertijd de dames overtuigen van hun uitzonderlijke capaciteiten. Zoals die mooie Koninginnepage die steeds maar weer op het pad ging zitten. Gele Luzernevlinder Zuidelijke luzern

Bloedzuigers, onbekend en bijzonder

Gewone bloedzuiger (Haemopis sanguisuga) met Groene Kikker (Orvelte) Bloedzuigers, alleen het woord al jaagt velen de stuipen op het lijf. Beelden van grote glibberige monsters die met honderden komen opzetten om het laatste druppeltje levensbloed op te zuigen. Voldoende reden om eens naast een boerensloot te gaan zitten en op zoek te gaan naar deze spannende creaturen. Een paar halen met een net zijn vaak al voldoende om enkele te verschalken. Gezoomde clepsine (Hemiclepsis marginata), Kardinge Wat dan vooral opvalt is dat ze wel glibberig zijn maar helemaal niet groot. Enkele centimeters, daar houdt het meestal wel mee op. Dan maar eens proberen of ze nu echt geïnteresseerd zijn in mijn bloed. Even een vinger er voor houden en ze grijpen zich met hun zuigschijf aan mond en achterlijf al snel vast. Maar in plaats van schrapen om door het vel te komen gaan ze alleen maar aan de wandel, terug naar het water.veel van onze Nederlandse bloedzuigers zijn vooral op zoek naar slak