Bruine Wapendrager op Vennebroek

Bruine Wapendrager

Bijna middernacht op het Landgoed Vennebroek en alles zwijgt. Een laatste kikker kwaakt en dan verstomt ook dat geluid. Het nachtelijk duister bedekt alles als een zwarte regenjas. Maar daaronder: een brandend licht. Wenkend om dichterbij te komen. Als uit het verleden komt een Bruine Wapendrager binnen. Herinnerend aan een tijd dat Groningse jonkers in de zeventiende eeuw een eerste havezathe bouwden aan de oostzijde van de zandrug naar Eelde. Bruin gekuifd en gehuld in een witte mantel. De harige handschoenen bijna devoot naar voren gestrekt. Samen met een gezelschap van Dromedarissen en Lievelingen neemt hij plaats bij het verwarmend licht. Een ereplaats wordt hem aangeboden: de vingertop van Gulliver Medema.

Sinds 2010 doet de Vlinderwerkgroep van KNNV Groningen / KNNV Oost-Groningen nachtvlinderonder-
zoek in het natuurreservaat Vennebroek / Friesche Veen. Natuurmonumenten, eigenaar en beheerder, zal de gegevens gaan gebruiken om haar beheer nog beter aan te passen op alle natuurlijke bewoners van dit schitterende gebied. Inmiddels zijn ruim 465 soorten genoteerd. Sommige met fantastische namen als Hyena, Dromedaris, Kameel en Witte Tijger. Anderen met Latijnse namen die alleen bij ingewijden het hart sneller doet kloppen. Omwonenden maar ook bezoekers van de Nationale Nachtvlindernacht 2010 hebben inmiddels kennis kunnen maken met deze onvermoede pronkjuwelen van landgoed en veenplas. Op 2 september 2011 is de volgende Nachtvlindernacht, opnieuw een kans om eens mee te gaan met de nachtelijke onderzoekers. De Bruine Wapendrager heeft zich dan inmiddels teruggetrokken maar Gouduilen en misschien zelfs een Windepijlstaart zijn dan mogelijk te zien.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Oranje boomalg

Oranje boomalg, Trentepohlia aurea Een jaar natuurpresentaties in 150 woorden - dag 120 Een boom als leefgemeenschap. Alles is er te vinden, van producent tot consument. Haarwortels, knoppen en bladeren, elk stukje boom wordt begraasd. Maar kijk eens naar een vierkante centimeter schors. Dan blijkt dat er veel meer plantaardige producenten zijn dan alleen de eik of een vleugelnoot. Eén van de meest bizarre plantjes die op schors groeit is de oranje boomalg. Stampvol worteltjeskleurstof (caroteen) lijkt deze groenalg zijn familie vergeten. Maar haal het oranje er uit en er blijft een draadvormig groen wiertje over. Op o.a. eik vindt het een ideaal biotoop om te groeien. Vergroeid met buitenste schors doet het zijn eerste best om zijn eigen kostje bij elkaar te scharrelen door fotosynthese. Luchtvervuiling had hem bijna de das omgedaan maar net op tijd werd het iets beter in ons overvolle landje. Ook een nauw verwante soort, de Portugese rode alg, breidt zich sterk uit. Niet alle

Meer lezen

Alpenvlinders

Tschiertschen, Joch alp Bijna twee uur in de middag, de zon staat hoog aan de hemel. Even op de rug, de ogen dicht, de neus vol bloemengeuren, luisterend naar het klingelen van koeienbellen lager op de helling. Het leven is goed op de alpenweiden boven Tschiertschen. Inner Urden, Mattjischhorn, Jochalp, Ochsenalp, nu zijn het alleen nog maar vakantie herinneringen. Koninginnepage Als de ogen weer open gaan is de lucht vol gefladder. Alles beweegt, kleuren flitsen langs het zwerk. Verdwazing lijkt toe te slaan maar na even knipperen met de ogen kom je weer terug op de berg. Het zijn tientallen, nee honderden vlinders die bezig zijn met hun dagelijkse werkzaamheden. Fladderend van bloem naar bloem voor een slok nectar. Of alleen maar denken aan de verdediging van hun territorium en tegelijkertijd de dames overtuigen van hun uitzonderlijke capaciteiten. Zoals die mooie Koninginnepage die steeds maar weer op het pad ging zitten. Gele Luzernevlinder Zuidelijke luzern

Meer lezen

Bloedzuigers, onbekend en bijzonder

Gewone bloedzuiger (Haemopis sanguisuga) met Groene Kikker (Orvelte) Bloedzuigers, alleen het woord al jaagt velen de stuipen op het lijf. Beelden van grote glibberige monsters die met honderden komen opzetten om het laatste druppeltje levensbloed op te zuigen. Voldoende reden om eens naast een boerensloot te gaan zitten en op zoek te gaan naar deze spannende creaturen. Een paar halen met een net zijn vaak al voldoende om enkele te verschalken. Gezoomde clepsine (Hemiclepsis marginata), Kardinge Wat dan vooral opvalt is dat ze wel glibberig zijn maar helemaal niet groot. Enkele centimeters, daar houdt het meestal wel mee op. Dan maar eens proberen of ze nu echt geïnteresseerd zijn in mijn bloed. Even een vinger er voor houden en ze grijpen zich met hun zuigschijf aan mond en achterlijf al snel vast. Maar in plaats van schrapen om door het vel te komen gaan ze alleen maar aan de wandel, terug naar het water.veel van onze Nederlandse bloedzuigers zijn vooral op zoek naar slak

Meer lezen

Natuurblog Natuurpresentaties

Zoeken in deze blog