Doorgaan naar hoofdcontent

Bermtoerisme in Haren

Witte Kluifjeszwam
Met de blik op oneindig zoeft een fietser over het ongelijke fietspad richting Glimmen. Een tiener volgt, de blik op het scherm van een smartphone, de oren dicht gestopt met microfoons. Niemand heeft oog voor de berm. Pas als er een bioloog in de door onze Engelse vrienden zo treffend genoemde "bottum-up" houding als bermtoerist opduikt wordt de aandacht getrokken. Iets verloren? Nee, hij kijkt naar bermpaddenstoeltjes....

Gele Knotszwam
Poedergast
Half oktober is ideaal voor de echte bermtoerist. Overal is wel wat te beleven. Langs schelpenpaadjes, in Haren bijvoorbeeld bij het Scharlakenbos, staan grillige Witte Kluifjeszwammen. Geen echte hoed, een diep gegroefde steel en een bijna mismaakt kapsel als kop. Aan de andere kant van de weg Gele Knotszwammen tussen het gras. Even de blik van het verdwijnpunt naar beneden richten en je ziet de gele lucifertjes op verschillende plaatsen tussen het gele gras staan. Verder op blijkt het feest al voorbij voor de Grofplaatrussula's. Niets is er meer over van de eens zo stevige stoel, de roodbruine kleur is nu diepzwart, de hoed is recht door de steel gezakt. Maar alles in de natuur gaat door, zelfs deze zielige en wat vieze resten zijn weer voedsel voor een volgende soort: de Poedergast. Een kleine plaatjeszwam die alleen rotte Grofplaatrussula's lust.
Eikhaas

Bermtoerisme kan actief maar ook passief bedreven worden. aan de Nieuwlandsweg bijvoorbeeld. Even van de fiets afstappen is wel handig maar even stil staan is al voldoende. Grote, Oranje Bekerzwammen liggen als klodders verf in het gazon. De dodelijk giftige Groene Knolamanieten zijn al over het mooiste heen maar vallen goed op. Verder op zijn lange banen in het gras getekend door honderden Bruine Bundelridderzwammen. Een eik heeft zijn voet getooid met een eveneens bruine toef van Eikhaasjes. Helaas zal hem dat slecht bekomen, Dit is een soort Elfenbankje die witrot veroorzaakt. Wat meer verborgen, bijna in de houtwal, staan nog enkele Varkensoren, bleekgeel gekleurde Bekerzwammen.
Varkensoor

Bermen, zeker als deze wat open zijn,niet al te droog en voorzien van een paar mooie bomen, kunnen ongekend rijk zijn. In de zomer schreef ik al over Gronings bermbeheer voor bloemen maar bermen hebben meer te bieden dan alleen een zomers boeket.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Oranje boomalg

Oranje boomalg, Trentepohlia aurea Een jaar natuurpresentaties in 150 woorden - dag 120 Een boom als leefgemeenschap. Alles is er te vinden, van producent tot consument. Haarwortels, knoppen en bladeren,  elk stukje boom wordt begraasd. Maar kijk eens naar een vierkante centimeter schors. Dan blijkt dat er veel meer plantaardige producenten zijn dan alleen de eik of een vleugelnoot. Eén van de meest bizarre plantjes die op schors groeit is de oranje boomalg. Stampvol worteltjeskleurstof (caroteen) lijkt deze groenalg zijn familie vergeten. Maar haal het oranje er uit en er blijft een draadvormig groen wiertje over. Op o.a. eik vindt het een ideaal biotoop om te groeien. Vergroeid met buitenste schors doet het zijn eerste best om zijn eigen kostje bij elkaar te scharrelen door fotosynthese. Luchtvervuiling had hem bijna de das omgedaan maar net op tijd werd het iets beter in ons overvolle landje. Ook een nauw verwante soort, de Portugese rode alg, breidt zich sterk uit. Niet alle

Alpenvlinders

Tschiertschen, Joch alp Bijna twee uur in de middag, de zon staat hoog aan de hemel. Even op de rug, de ogen dicht, de neus vol bloemengeuren, luisterend naar het klingelen van koeienbellen lager op de helling. Het leven is goed op de alpenweiden boven Tschiertschen. Inner Urden, Mattjischhorn, Jochalp, Ochsenalp, nu zijn het alleen nog maar vakantie herinneringen. Koninginnepage Als de ogen weer open gaan is de lucht vol gefladder. Alles beweegt, kleuren flitsen langs het zwerk. Verdwazing lijkt toe te slaan maar na even knipperen met de ogen kom je weer terug op de berg. Het zijn tientallen, nee honderden vlinders die bezig zijn met hun dagelijkse werkzaamheden. Fladderend van bloem naar bloem voor een slok nectar. Of alleen maar denken aan de verdediging van hun territorium en tegelijkertijd de dames overtuigen van hun uitzonderlijke capaciteiten. Zoals die mooie Koninginnepage die steeds maar weer op het pad ging zitten. Gele Luzernevlinder Zuidelijke luzern

Bloedzuigers, onbekend en bijzonder

Gewone bloedzuiger (Haemopis sanguisuga) met Groene Kikker (Orvelte) Bloedzuigers, alleen het woord al jaagt velen de stuipen op het lijf. Beelden van grote glibberige monsters die met honderden komen opzetten om het laatste druppeltje levensbloed op te zuigen. Voldoende reden om eens naast een boerensloot te gaan zitten en op zoek te gaan naar deze spannende creaturen. Een paar halen met een net zijn vaak al voldoende om enkele te verschalken. Gezoomde clepsine (Hemiclepsis marginata), Kardinge Wat dan vooral opvalt is dat ze wel glibberig zijn maar helemaal niet groot. Enkele centimeters, daar houdt het meestal wel mee op. Dan maar eens proberen of ze nu echt geïnteresseerd zijn in mijn bloed. Even een vinger er voor houden en ze grijpen zich met hun zuigschijf aan mond en achterlijf al snel vast. Maar in plaats van schrapen om door het vel te komen gaan ze alleen maar aan de wandel, terug naar het water.veel van onze Nederlandse bloedzuigers zijn vooral op zoek naar slak