Doorgaan naar hoofdcontent

Welkom in Noord-Groningen!

Brandgans, Breebaart Polder
Nederland wordt overspoeld met vreemdelingen. Tientallen, honderden, duizenden, honderdduizenden. Niet uit het door sommigen zo gevreesde oosten maar uit het noorden. Zonder paspoort, zonder werkvergunning komen ze naar ons land voor een overdadig welkom. Vanaf Breebaart tot aan het Zwin, overal strijken ganzen, eenden, plevieren en ruiters neer. Vermoeid, hongerig en op de vlucht voor koning winter.
Bonte strandloper en Brandgans, Breebaart Polder

Sommigen komen in grote groepen. Vooral de brandganzen kunnen massale vluchten vormen. Luid keffend houden ze onderling contact en op elke stopplaats haken meer ganzen aan. In Noord-Groningen zijn ze bijzonder welkom in de Breebaartpolder (Termunten) van het Groninger Landschap, de Ruidhorn (Uithuizen)  van Natuurmonumenten of het Lauwersmeer van Staatsbosbeheer. Samen zorgen deze beheerders voor rust, ruimte en voedsel. Tot aan de vorst kunnen de ganzen hier opvetten. De absolute rust van vroeger is er echter niet meer nu ook de Zee-Arend ons land gevonden heeft.
Zilverplevier, Breebaart Polder

Kleiner maar in nog groter aantal komen de Bonte Strandlopers. In donkere, bijna dreigende wolken scheren ze laag over de golven om uiteindelijk voet aan land te zetten. Voortdurend druk rond stappend, jagend op kleine garnaaltjes maar ook met steeds een open oog voor een jonge slechtvalk. Tussen al dit gekrioel staat aan het strand van Breebaart een rustige, zilvergrauwe vogel. Op één poot, bijna twee keer zo groot en duidelijk niet van plan zijn rust te laten verstoren. Een Zilverplevier! Heel anders dan de verwante Goudplevieren zijn ze graag alleen. Maar dit blijkt  toch maar schijn. Ook deze plevier let goed op wat andere vogels doen en als het spannend wordt komen toch, heel loom, de vleugels uit de kast.
Regenwulp. Breebaart Polder

Een andere eenling in Breebaart is een Regenwulp. Een gestreepte kop, een rechtere snavel en een kleiner postuur geven direct het onderscheid met zijn grote broer. Maar rust is er niet bij, voortdurend rondstappend en speurend wordt er gegeten. Breebaart en Noord-Groningen bieden een rijke dis voor deze bijzondere vogels.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Oranje boomalg

Oranje boomalg, Trentepohlia aurea Een jaar natuurpresentaties in 150 woorden - dag 120 Een boom als leefgemeenschap. Alles is er te vinden, van producent tot consument. Haarwortels, knoppen en bladeren,  elk stukje boom wordt begraasd. Maar kijk eens naar een vierkante centimeter schors. Dan blijkt dat er veel meer plantaardige producenten zijn dan alleen de eik of een vleugelnoot. Eén van de meest bizarre plantjes die op schors groeit is de oranje boomalg. Stampvol worteltjeskleurstof (caroteen) lijkt deze groenalg zijn familie vergeten. Maar haal het oranje er uit en er blijft een draadvormig groen wiertje over. Op o.a. eik vindt het een ideaal biotoop om te groeien. Vergroeid met buitenste schors doet het zijn eerste best om zijn eigen kostje bij elkaar te scharrelen door fotosynthese. Luchtvervuiling had hem bijna de das omgedaan maar net op tijd werd het iets beter in ons overvolle landje. Ook een nauw verwante soort, de Portugese rode alg, breidt zich sterk uit. Niet alle

Alpenvlinders

Tschiertschen, Joch alp Bijna twee uur in de middag, de zon staat hoog aan de hemel. Even op de rug, de ogen dicht, de neus vol bloemengeuren, luisterend naar het klingelen van koeienbellen lager op de helling. Het leven is goed op de alpenweiden boven Tschiertschen. Inner Urden, Mattjischhorn, Jochalp, Ochsenalp, nu zijn het alleen nog maar vakantie herinneringen. Koninginnepage Als de ogen weer open gaan is de lucht vol gefladder. Alles beweegt, kleuren flitsen langs het zwerk. Verdwazing lijkt toe te slaan maar na even knipperen met de ogen kom je weer terug op de berg. Het zijn tientallen, nee honderden vlinders die bezig zijn met hun dagelijkse werkzaamheden. Fladderend van bloem naar bloem voor een slok nectar. Of alleen maar denken aan de verdediging van hun territorium en tegelijkertijd de dames overtuigen van hun uitzonderlijke capaciteiten. Zoals die mooie Koninginnepage die steeds maar weer op het pad ging zitten. Gele Luzernevlinder Zuidelijke luzern

Bloedzuigers, onbekend en bijzonder

Gewone bloedzuiger (Haemopis sanguisuga) met Groene Kikker (Orvelte) Bloedzuigers, alleen het woord al jaagt velen de stuipen op het lijf. Beelden van grote glibberige monsters die met honderden komen opzetten om het laatste druppeltje levensbloed op te zuigen. Voldoende reden om eens naast een boerensloot te gaan zitten en op zoek te gaan naar deze spannende creaturen. Een paar halen met een net zijn vaak al voldoende om enkele te verschalken. Gezoomde clepsine (Hemiclepsis marginata), Kardinge Wat dan vooral opvalt is dat ze wel glibberig zijn maar helemaal niet groot. Enkele centimeters, daar houdt het meestal wel mee op. Dan maar eens proberen of ze nu echt geïnteresseerd zijn in mijn bloed. Even een vinger er voor houden en ze grijpen zich met hun zuigschijf aan mond en achterlijf al snel vast. Maar in plaats van schrapen om door het vel te komen gaan ze alleen maar aan de wandel, terug naar het water.veel van onze Nederlandse bloedzuigers zijn vooral op zoek naar slak