Doorgaan naar hoofdcontent

Vogels rond Sint Magnus

Blauwe Kiekendief, Anloo
Het is twee graden, het zonnetje heeft plaats gemaakt voor een klamme mist. Achter de es waakt Sint Magnus vanuit de oudste kerk van Drenthe in Anloo. Uit het niets verschijnt een grote vogel. Traag klapwiekend, de ogen naar beneden gericht, trekt ze haar rondjes. Een Blauwe Kiekendief! Alleen in de winter komt zij genieten van Drentse muisjes. Een Torenvalk doet het vromer, eerst een gebed tot Sint Magnus en dan pas toeslaan.

Pimpelmees, Anloo
Aan de andere kant van de es begint het wold zoals het vroeger genoemd werd. Kromme eikenbomen verraden dat ook hier geriefhout gewonnen is. Uitgestrekte percelen met lariks staan daarachter. Ogenschijnlijk een aanslag op het oude landschap maar voor Sijsjes een geweldige verrijking. Afgaand op het geluid zijn er honderden in de boomtoppen bezig met de oogst van larikszaadjes. Kruisbek moet volgens Waarneming.nl ook van de partij zijn maar zijn voor ons niet te ontdekken. Pimpelmezen, Staartmezen, Koolmezen en Markopmezen zitten een verdieping lager, op zoek naar verborgen leven tussen schors en naald.

Grote Bonte Specht, Anloo
Boswachterij Anloo wordt al geruime tijd natuurlijk beheerd en dat is goed te merken aan de vele Grote Bonte Spechten. Overal is hun wat krassende geluid te horen. Zacht geklop verraad hun speurtocht naar smakelijke larven. En dan schiet een groene flits weg uit een bosberm. Zoekend speuren vier ogen en twee verrekijkers door het bos. Niets te zien totdat  er toch maar doorgelopen wordt: dan klinkt het wat spottende gelach van deze mooie vogel. De Groene Specht kan zelfs op deze koude dag nog voldoende mieren vinden voor een goed gevulde lunch. Zijn zwarte soortgenoot staat wel op het informatiebord maar laat zich vandaag niet zien.

Houtwallen steken als rafels aan het bos, de definitieve grens van es, wold en madeland. Dit is het domein van Geelgors, Keep en Vink als er weer eens teveel wandelaars van het gebied komen genieten. Als de rust is weer gekeerd gaan ze verder met het voedsel zoeken tussen oogstrestanten op de es. Anloo, in elk seizoen de moeite waard.
Boswachterij Anloo


Reacties

  1. Een mooie sfeertekening van een prachtig landschap. Groet, Sytze

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Oranje boomalg

Oranje boomalg, Trentepohlia aurea Een jaar natuurpresentaties in 150 woorden - dag 120 Een boom als leefgemeenschap. Alles is er te vinden, van producent tot consument. Haarwortels, knoppen en bladeren,  elk stukje boom wordt begraasd. Maar kijk eens naar een vierkante centimeter schors. Dan blijkt dat er veel meer plantaardige producenten zijn dan alleen de eik of een vleugelnoot. Eén van de meest bizarre plantjes die op schors groeit is de oranje boomalg. Stampvol worteltjeskleurstof (caroteen) lijkt deze groenalg zijn familie vergeten. Maar haal het oranje er uit en er blijft een draadvormig groen wiertje over. Op o.a. eik vindt het een ideaal biotoop om te groeien. Vergroeid met buitenste schors doet het zijn eerste best om zijn eigen kostje bij elkaar te scharrelen door fotosynthese. Luchtvervuiling had hem bijna de das omgedaan maar net op tijd werd het iets beter in ons overvolle landje. Ook een nauw verwante soort, de Portugese rode alg, breidt zich sterk uit. Niet alle

Alpenvlinders

Tschiertschen, Joch alp Bijna twee uur in de middag, de zon staat hoog aan de hemel. Even op de rug, de ogen dicht, de neus vol bloemengeuren, luisterend naar het klingelen van koeienbellen lager op de helling. Het leven is goed op de alpenweiden boven Tschiertschen. Inner Urden, Mattjischhorn, Jochalp, Ochsenalp, nu zijn het alleen nog maar vakantie herinneringen. Koninginnepage Als de ogen weer open gaan is de lucht vol gefladder. Alles beweegt, kleuren flitsen langs het zwerk. Verdwazing lijkt toe te slaan maar na even knipperen met de ogen kom je weer terug op de berg. Het zijn tientallen, nee honderden vlinders die bezig zijn met hun dagelijkse werkzaamheden. Fladderend van bloem naar bloem voor een slok nectar. Of alleen maar denken aan de verdediging van hun territorium en tegelijkertijd de dames overtuigen van hun uitzonderlijke capaciteiten. Zoals die mooie Koninginnepage die steeds maar weer op het pad ging zitten. Gele Luzernevlinder Zuidelijke luzern

Bloedzuigers, onbekend en bijzonder

Gewone bloedzuiger (Haemopis sanguisuga) met Groene Kikker (Orvelte) Bloedzuigers, alleen het woord al jaagt velen de stuipen op het lijf. Beelden van grote glibberige monsters die met honderden komen opzetten om het laatste druppeltje levensbloed op te zuigen. Voldoende reden om eens naast een boerensloot te gaan zitten en op zoek te gaan naar deze spannende creaturen. Een paar halen met een net zijn vaak al voldoende om enkele te verschalken. Gezoomde clepsine (Hemiclepsis marginata), Kardinge Wat dan vooral opvalt is dat ze wel glibberig zijn maar helemaal niet groot. Enkele centimeters, daar houdt het meestal wel mee op. Dan maar eens proberen of ze nu echt geïnteresseerd zijn in mijn bloed. Even een vinger er voor houden en ze grijpen zich met hun zuigschijf aan mond en achterlijf al snel vast. Maar in plaats van schrapen om door het vel te komen gaan ze alleen maar aan de wandel, terug naar het water.veel van onze Nederlandse bloedzuigers zijn vooral op zoek naar slak