Doorgaan naar hoofdcontent

Lauwersmeer in bonte voorjaarstooi

Lauwersmeer
Donkere wolken pakken zich samen boven de witte sluizen en de wilgenbosjes van het Lauwersmeer. Laatste zonnestralen geven een onverwacht kleurenspektakel in het natte landschap. Contrasten verscherpen, kleuren verdiepen. Toeristen en vogelspotters zitten bijna allemaal thuis maar onder deze dreigende wolken blijkt een bijzondere voorjaarstooi verscholen te liggen. met o.a. een een guirlande van Dotterbloemen langs het gele riet van de Zoutkamperril.

Op de donkere slikplaten pronken duizenden vogels  met nieuwe veren of een bijzondere opsmuk. Wij mogen meekijken maar weten dat deze show niet voor ons bedoeld is. Eerst komen vijf lepelaars het toneel op. Dicht tegen de coulissen aangedrukt en zo ver mogelijk van het publiek verwijderd. Op hun witte borstveren hebben ze een grote, gele halve maan getekend. Objectief gezien niet meer dan een forse vetvlek maar voor hun mooier dan een diamanten halssnoer.

Kemphaan, hen

Kemphaan

Kemphaan

Dan verschijnt een grote groep van laagvliegende, dwarrelende vogels. Onrustig fouragerend en rusteloos. Het zijn Kemphanen op weg naar hun broedgebieden in Scandinavië. De hennen in een bruin gestippeld kostuum, de hanen allen verschillend. Zwarte koppen, witte koppen, oranje, chocolade bruin en alle kleuren die daartussen mogelijk zijn. Zorgvuldig worden de veren dicht tegen het lijf gehouden, nu is het zaak om nog even de groep samen te houden. Straks in de arena mogen alle remmen los en kunnen de hennen hun keus gaan maken.

Tureluur

Kleine plevier

Wintertaling


Brandganzen

Tussen dit bont gewemel lopen statige zwart-witte Kluten maar ook kleinere Bonte Strandlopersen een enkele Tureluur met knaloranje poten. Een Kleine Plevier vraagt om aandacht met een geel geringd oog. Af en toe even bijdraaiend maar voortdurend kijkend naar de lens om eens goed te benadrukken dat hij wel klein maar toch wel de moeite waard is. Met groene accenten getekende Wintertalingen slobberen rustig door, keurig in paartjes genieten ze van de dagelijkse kost. Zelfs de lucht is gevuld met duizenden Brandganzen, af en toe even landend voor een Lauwers snack en dan weer haastig verder naar het nu nog ijzige noorden.

Rouwkwikstaart

Op een paaltje kijkt een Rouwkwikstaart wat verwondert naar dit bijzondere gebied, hij lijkt te twijfelen, zal  hij blijven of toch maar doortrekken? Voor ons blijft het elke dag weer genieten in dit bijzondere Nationaal Park Lauwersmeer waar Staatsbosbeheer steeds weer nieuwe gasten welkom mag heten.








Reacties

  1. Hoi Kees
    erg mooie serie van die watervogels.
    groetjes Herman,

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ja er is overal toch wel weer iets bijzonders op te sporen.
    Het Lauwersmeergebied heeft heel veel te bied.
    Leuk de Kemphanen en prachtig vastgelegd. Veel verschillende
    vogels heb je daar gezien met als fraaie uitsmijter de Rouwkwikstaart,
    mooie waarneming!
    Natuurkieker Coby

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hoi, Kees,
    Mooie serie, het wordt tijd dat ik ook weer eens die kant op ga. Ezumakeeg of zo.
    Groet, Ubel.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. mooie serie. ik moet echt eens een keer die kant op

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Oranje boomalg

Oranje boomalg, Trentepohlia aurea Een jaar natuurpresentaties in 150 woorden - dag 120 Een boom als leefgemeenschap. Alles is er te vinden, van producent tot consument. Haarwortels, knoppen en bladeren,  elk stukje boom wordt begraasd. Maar kijk eens naar een vierkante centimeter schors. Dan blijkt dat er veel meer plantaardige producenten zijn dan alleen de eik of een vleugelnoot. Eén van de meest bizarre plantjes die op schors groeit is de oranje boomalg. Stampvol worteltjeskleurstof (caroteen) lijkt deze groenalg zijn familie vergeten. Maar haal het oranje er uit en er blijft een draadvormig groen wiertje over. Op o.a. eik vindt het een ideaal biotoop om te groeien. Vergroeid met buitenste schors doet het zijn eerste best om zijn eigen kostje bij elkaar te scharrelen door fotosynthese. Luchtvervuiling had hem bijna de das omgedaan maar net op tijd werd het iets beter in ons overvolle landje. Ook een nauw verwante soort, de Portugese rode alg, breidt zich sterk uit. Niet alle

Alpenvlinders

Tschiertschen, Joch alp Bijna twee uur in de middag, de zon staat hoog aan de hemel. Even op de rug, de ogen dicht, de neus vol bloemengeuren, luisterend naar het klingelen van koeienbellen lager op de helling. Het leven is goed op de alpenweiden boven Tschiertschen. Inner Urden, Mattjischhorn, Jochalp, Ochsenalp, nu zijn het alleen nog maar vakantie herinneringen. Koninginnepage Als de ogen weer open gaan is de lucht vol gefladder. Alles beweegt, kleuren flitsen langs het zwerk. Verdwazing lijkt toe te slaan maar na even knipperen met de ogen kom je weer terug op de berg. Het zijn tientallen, nee honderden vlinders die bezig zijn met hun dagelijkse werkzaamheden. Fladderend van bloem naar bloem voor een slok nectar. Of alleen maar denken aan de verdediging van hun territorium en tegelijkertijd de dames overtuigen van hun uitzonderlijke capaciteiten. Zoals die mooie Koninginnepage die steeds maar weer op het pad ging zitten. Gele Luzernevlinder Zuidelijke luzern

Bloedzuigers, onbekend en bijzonder

Gewone bloedzuiger (Haemopis sanguisuga) met Groene Kikker (Orvelte) Bloedzuigers, alleen het woord al jaagt velen de stuipen op het lijf. Beelden van grote glibberige monsters die met honderden komen opzetten om het laatste druppeltje levensbloed op te zuigen. Voldoende reden om eens naast een boerensloot te gaan zitten en op zoek te gaan naar deze spannende creaturen. Een paar halen met een net zijn vaak al voldoende om enkele te verschalken. Gezoomde clepsine (Hemiclepsis marginata), Kardinge Wat dan vooral opvalt is dat ze wel glibberig zijn maar helemaal niet groot. Enkele centimeters, daar houdt het meestal wel mee op. Dan maar eens proberen of ze nu echt geïnteresseerd zijn in mijn bloed. Even een vinger er voor houden en ze grijpen zich met hun zuigschijf aan mond en achterlijf al snel vast. Maar in plaats van schrapen om door het vel te komen gaan ze alleen maar aan de wandel, terug naar het water.veel van onze Nederlandse bloedzuigers zijn vooral op zoek naar slak