Doorgaan naar hoofdcontent

Utopia, op Texel werkelijkheid

Utopia, voor vogels gedroomde werkelijkheid
Toen Thomas More in 1516 het eiland Utopia beschreef had hij niet direct een dromende Lepelaar op Texel in gedachten. Beelden van een smakelijke garnaal, een mooi gevederde dame of een lange reis naar Zuid-Europa zijn toch wat anders dan de ideale staat van deze Engelse humanist. Utopia voor vogels is echter werkelijkheid geworden dankzij inspanningen van Natuurmonumenten.

Utopia, Texel, laat in de middag

In het verlengde van de Lancasterdijk, noordoostelijk van het Texelse Oosterend, is in 2011 met hulp van het Waddenfonds in 2010 een nieuwe natte natuurparel aangelegd. Plassen, natte weilanden voor rustende wadvogels en bijzondere planten, grint strandjes voor broedende sterns en steltlopers. De naam komt van de naastgelegen boerderij Utopia en is bijzonder passend voor dit vogelparadijs.

Leven op Utopia

Kluut met jong, Utopia

Kluut met jong, Utopia


Bontbekplevier, Utopia

Tureluur, Utopia

Kluten, grutto's, scholekster, visdieven en dwergsterns hebben inmiddels bezit genomen van de stranden. Nu nog met enkelen maar komende jaren wordt het broeden op snavelafstand. Geen betere plaats te vinden voor je kroost, tweehonderd meter vliegen en je zit midden in de voedselrijke Waddenzee. En dreigt er onraad? Eén piepje is voldoende om de jongen onzichtbaar te laten verdwijnen tussen het gras naast het strand.

Vogelaars op de Lancasterdijk, KNNV Groningen bezoekt Texel

Vogelaars kunnen zich als ongestrafte voyeurs zich in rijen opstellen op de Waddendijk. Telescoop of telelens, het interesseert de broeders, slapers en eters totaal niet. Een kijkwand of hut is niet nodig.

Vertrek vanaf Utopia

Utopia voor vogels, op Texel te beleven.

Reacties

  1. Hoi Kees,
    Op dit moment zit ik op Texel en kan vanuit mijn hotelkamer zo Utopia zien liggen. Wat is Texel prachtig. Op verschillende blogs zag ik de laatste weken zulke mooie berichten voorbij komen. Dus ben ik gegaan, ondanks de slechte weersvoorspellingen. Het heeft vandaag de hele dag geregend tot 5 uur, maar ik heb genoten. Ik herken je foto's helemaal. Geweldig de grote aantallen steltlopers. Grappig hoe de kleintjes schuilen onder moeder kluut. Ik ben vooral bij Wagejot geweest, zit je net iets dichter bij de vogels.
    Groeten, Gonnie

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Utopia.... mooie naam, en zo te zien paradijs voor de vogels maar ook voor ons ;-)

    groetjes
    Loes

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Heel, heel erg mooi dit Kees, wat een zalige plaatjes heb jij weer weten te schieten. Dat kleintje zo onder moeders "rok" geweldig...

    BeantwoordenVerwijderen
  4. prachtige serie..Mooi die lepelaar en die kluutjes. Ik moet er echt ook eens naartoe,gaaf hoor.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Oranje boomalg

Oranje boomalg, Trentepohlia aurea Een jaar natuurpresentaties in 150 woorden - dag 120 Een boom als leefgemeenschap. Alles is er te vinden, van producent tot consument. Haarwortels, knoppen en bladeren,  elk stukje boom wordt begraasd. Maar kijk eens naar een vierkante centimeter schors. Dan blijkt dat er veel meer plantaardige producenten zijn dan alleen de eik of een vleugelnoot. Eén van de meest bizarre plantjes die op schors groeit is de oranje boomalg. Stampvol worteltjeskleurstof (caroteen) lijkt deze groenalg zijn familie vergeten. Maar haal het oranje er uit en er blijft een draadvormig groen wiertje over. Op o.a. eik vindt het een ideaal biotoop om te groeien. Vergroeid met buitenste schors doet het zijn eerste best om zijn eigen kostje bij elkaar te scharrelen door fotosynthese. Luchtvervuiling had hem bijna de das omgedaan maar net op tijd werd het iets beter in ons overvolle landje. Ook een nauw verwante soort, de Portugese rode alg, breidt zich sterk uit. Niet alle

Alpenvlinders

Tschiertschen, Joch alp Bijna twee uur in de middag, de zon staat hoog aan de hemel. Even op de rug, de ogen dicht, de neus vol bloemengeuren, luisterend naar het klingelen van koeienbellen lager op de helling. Het leven is goed op de alpenweiden boven Tschiertschen. Inner Urden, Mattjischhorn, Jochalp, Ochsenalp, nu zijn het alleen nog maar vakantie herinneringen. Koninginnepage Als de ogen weer open gaan is de lucht vol gefladder. Alles beweegt, kleuren flitsen langs het zwerk. Verdwazing lijkt toe te slaan maar na even knipperen met de ogen kom je weer terug op de berg. Het zijn tientallen, nee honderden vlinders die bezig zijn met hun dagelijkse werkzaamheden. Fladderend van bloem naar bloem voor een slok nectar. Of alleen maar denken aan de verdediging van hun territorium en tegelijkertijd de dames overtuigen van hun uitzonderlijke capaciteiten. Zoals die mooie Koninginnepage die steeds maar weer op het pad ging zitten. Gele Luzernevlinder Zuidelijke luzern

Bloedzuigers, onbekend en bijzonder

Gewone bloedzuiger (Haemopis sanguisuga) met Groene Kikker (Orvelte) Bloedzuigers, alleen het woord al jaagt velen de stuipen op het lijf. Beelden van grote glibberige monsters die met honderden komen opzetten om het laatste druppeltje levensbloed op te zuigen. Voldoende reden om eens naast een boerensloot te gaan zitten en op zoek te gaan naar deze spannende creaturen. Een paar halen met een net zijn vaak al voldoende om enkele te verschalken. Gezoomde clepsine (Hemiclepsis marginata), Kardinge Wat dan vooral opvalt is dat ze wel glibberig zijn maar helemaal niet groot. Enkele centimeters, daar houdt het meestal wel mee op. Dan maar eens proberen of ze nu echt geïnteresseerd zijn in mijn bloed. Even een vinger er voor houden en ze grijpen zich met hun zuigschijf aan mond en achterlijf al snel vast. Maar in plaats van schrapen om door het vel te komen gaan ze alleen maar aan de wandel, terug naar het water.veel van onze Nederlandse bloedzuigers zijn vooral op zoek naar slak