Doorgaan naar hoofdcontent

IJzige Grimsel


Grimselpas, ijzig mooi
De waterscheiding tussen Noordzee en Middellandse Zee wordt gevormd door de ijzige Grimselpas op de grens van de Zwitserse kantons Bern en Wallis. Ten noorden daarvan heerst de Rijn, zuidelijk neemt de Rhone het smeltwater mee.

Grimselpas, Totensee

Grimsel klinkt in het Nederlands al grimmig maar Totensee is nog een graadje erger. Toch is dat de naam van het inktzwarte ijsmeer midden op de pas. Op 2165 meter hoogte liggen hier zelfs midden in de zomer nog ijsbergen afkomstig van voortdurend actieve gletsjers. Minder spectaculair als het IJslandse Jokulsarlon met zijn beroemde ijskastelen maar toch indrukwekkend in koude schoonheid.

Grimselpas, Klein Alpenklokje / Kleine Kwastjesbloem - Soldanella pusilla

Grimselpas, Klein Alpenklokje / Kleine Kwastjesbloem - Soldanella pusilla

Rond het meer is het graniet gepolijst door het vele smeltwater. Waar de sneeuw als laatste gesmolten is bloeien in juli de eerste bloemen van het Klein Alpenklokje, ook wel Kleine Kwastjesbloem genoemd. Onder de isolerende sneeuwlaag zijn de goed geïsoleerde blaadjes al uitgelopen. Zodra de deken teruggeslagen wordt lopen de slapende bloemknopjes uit en ontvouwen hun tere pracht.

Grimselpas, Melige primula - Primula farinosa

Een tweede voorjaarsbode is de Melige Primula. Een dwerg sleutelbloem die kiest voor paars in plaats van het voor ons meer bekende geel. Duidelijk groter en forser maar werkend volgens de zelfde aanpak. Zorg er voor dat alles klaar staat als de sneeuw verdwijnt. Platte bladrozetten zorgen voor een zo groot mogelijk oppervlak om de eerste zonnestralen op te vangen en om te zetten in warmte en suikers.

Grimselpas, Klein Hoefblad - Tussilago farfara

Klein Hoefblad is de meest bekende plant die het hier aan durft. In de van smeltwater doordrenkte bodem schieten bladeren en bloemen overal uit de grond. Snelheid is zijn troefkaart. Binnen enkele dagen is de plant uitgebloeid, vormt zaad en voldoende suikers om tot een volgende zomer te kunnen overleven en verdwijnt dan weer onder de grond.

Grimselpas, Plataanbladige boterbloem - Ranunculus platanifolius

Grimselpas, Geel viooltje - Viola lutea

Net onder de pas wordt het leven al een stuk aangenamer. Apollovlinders vliegen rond de Plataanbladige boterbloem met zijn witte bloemen. Tussen de rotsblokken liggen vrolijke linten van Geel Viooltje. Nog verder naar beneden beginnen de alpenweiden waar de Marmotten elkaar fluitend het laatste nieuws vertellen
.
Grimselpas

IJzige Grimsel, een prachtig stuk natuur tussen Noord- en Zuid-Europa.

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Oranje boomalg

Oranje boomalg, Trentepohlia aurea Een jaar natuurpresentaties in 150 woorden - dag 120 Een boom als leefgemeenschap. Alles is er te vinden, van producent tot consument. Haarwortels, knoppen en bladeren,  elk stukje boom wordt begraasd. Maar kijk eens naar een vierkante centimeter schors. Dan blijkt dat er veel meer plantaardige producenten zijn dan alleen de eik of een vleugelnoot. Eén van de meest bizarre plantjes die op schors groeit is de oranje boomalg. Stampvol worteltjeskleurstof (caroteen) lijkt deze groenalg zijn familie vergeten. Maar haal het oranje er uit en er blijft een draadvormig groen wiertje over. Op o.a. eik vindt het een ideaal biotoop om te groeien. Vergroeid met buitenste schors doet het zijn eerste best om zijn eigen kostje bij elkaar te scharrelen door fotosynthese. Luchtvervuiling had hem bijna de das omgedaan maar net op tijd werd het iets beter in ons overvolle landje. Ook een nauw verwante soort, de Portugese rode alg, breidt zich sterk uit. Niet alle

Alpenvlinders

Tschiertschen, Joch alp Bijna twee uur in de middag, de zon staat hoog aan de hemel. Even op de rug, de ogen dicht, de neus vol bloemengeuren, luisterend naar het klingelen van koeienbellen lager op de helling. Het leven is goed op de alpenweiden boven Tschiertschen. Inner Urden, Mattjischhorn, Jochalp, Ochsenalp, nu zijn het alleen nog maar vakantie herinneringen. Koninginnepage Als de ogen weer open gaan is de lucht vol gefladder. Alles beweegt, kleuren flitsen langs het zwerk. Verdwazing lijkt toe te slaan maar na even knipperen met de ogen kom je weer terug op de berg. Het zijn tientallen, nee honderden vlinders die bezig zijn met hun dagelijkse werkzaamheden. Fladderend van bloem naar bloem voor een slok nectar. Of alleen maar denken aan de verdediging van hun territorium en tegelijkertijd de dames overtuigen van hun uitzonderlijke capaciteiten. Zoals die mooie Koninginnepage die steeds maar weer op het pad ging zitten. Gele Luzernevlinder Zuidelijke luzern

Bloedzuigers, onbekend en bijzonder

Gewone bloedzuiger (Haemopis sanguisuga) met Groene Kikker (Orvelte) Bloedzuigers, alleen het woord al jaagt velen de stuipen op het lijf. Beelden van grote glibberige monsters die met honderden komen opzetten om het laatste druppeltje levensbloed op te zuigen. Voldoende reden om eens naast een boerensloot te gaan zitten en op zoek te gaan naar deze spannende creaturen. Een paar halen met een net zijn vaak al voldoende om enkele te verschalken. Gezoomde clepsine (Hemiclepsis marginata), Kardinge Wat dan vooral opvalt is dat ze wel glibberig zijn maar helemaal niet groot. Enkele centimeters, daar houdt het meestal wel mee op. Dan maar eens proberen of ze nu echt geïnteresseerd zijn in mijn bloed. Even een vinger er voor houden en ze grijpen zich met hun zuigschijf aan mond en achterlijf al snel vast. Maar in plaats van schrapen om door het vel te komen gaan ze alleen maar aan de wandel, terug naar het water.veel van onze Nederlandse bloedzuigers zijn vooral op zoek naar slak