Doorgaan naar hoofdcontent

Nachtvlinderestafette

Nachtvlinderestafette op Camping It Dreamlân


Langzaam rolt het duister over het Noord-Friese platteland. Een Blauwe Reiger protesteert luidruchtig maar de zon is onverbiddelijk. Dan flitsen twee sterke lampen op, de nacht wordt weer dag. Kinderen krioelen rond een laken in een pas gemaaid weiland bij camping “It Dreamlân”, Kollumerpomp. “Meneer, mag ik een potje”? “Ach, alweer een Haarbos”. Jong geleerd is hier het spreekwoord.


Nachtvlinderestafette voor jong en oud 
Dit is de Nachtvlinderestafette van de StichtingNatuurkampeerterreinen, onderdeel van het jaarthema "“Beleef de Nacht”. Samen met de Vlinderstichting en Natuurpresentaties worden bijna vijftien campings door het gehele land bezocht. Allen pareltjes van stilte en groen maar nu ook ontdekt als vlinderparadijzen. 

Wilgenhoutrups
Campinggasten stappen in een verborgen wereld met een ongekende variatie en kleur. Voorzien van enige basiskennis na een korte presentatie trekken ze naar het laken. Iedereen hoopt op een Avondrood of een reusachtige Ligusterpijlstaart. Maar ze worden verrast met een slome reus, een Wilgenhoutrups ploft letterlijk naast het laken in het gras. Wat suf laat hij zich op een vinger zetten, bekijken, fotograferen om dan tevreden onder de lamp in slaap te vallen.


Rietvink, mannetje
De show gaat door met een Olympische sporter. Wervelend over het laken, om het laken, onder het laken en alles in de hoogste versnelling. Iedereen herkent de mannelijke uitstraling van de mooie sprieten. Een Rietvink! Eindelijk slaat de vermoeidheid toe en mag iedereen ook het vriendelijke varkennssnuitje fotograferen.


Kameel
Brandvlerkvlinder























Rond twaalf uur vallen wat spetjes regen. Bliksemsnel verschijnt een paraplu om de lamp te beschermen. Nog steeds geen pijlstaarten maar als dank voor al het geduld trekt een parade van Kamelen, een Dromedaris en een Brandvlerkvlinder nog één keer over het laken.

De Nachtvlinderestafette vervolgt zijn weg door het land.  Voorst, Noordwolde (Fr), Lemelerveld, Haarlo, Buurse, Schipluiden, Wouwse Plantage, Dorst, Sint-Oedenrode, Mill en Aarle-Rixtel zijn aanlegplaatsen op deze bijzondere pelgrimage.

Reacties

  1. Een mooie eerste etappe van je Nachtvlinderestafette.
    Het is toch wel een bijzondere wereld die
    die nachtvkinderwereld.
    Leuk om er via jouw blogs kennis over op te doen.
    Ik ben benieuwd wat je ons verder nog gaat laten zien.
    Natuurkieker Coby

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Vroeger schaarde ik alles onder "motten" die
    ook nog eens je kleding opvraten. Sinds ik me meer met
    de natuur bezig hou en graag mag fotograferen
    zie ik pas hoeveel mooie nachtvlinders of er zijn.
    Ook de diverse info in sommige blogs maakt dat
    ik steeds meer leer over de natuur en er steeds meer
    respect voor krijg en heb.

    groetjes, Helma

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Net zoals Helma al schrijft. Pas sinds kort weet ik van het bestaan van nachtvlinders. Niet alleen maar motjes, maar echt mooie exemplaren. Daarom is deze actie wel erg interessant. Zo te zien was er voldoende belangstelling.
    Groeten, Gonnie

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Oranje boomalg

Oranje boomalg, Trentepohlia aurea Een jaar natuurpresentaties in 150 woorden - dag 120 Een boom als leefgemeenschap. Alles is er te vinden, van producent tot consument. Haarwortels, knoppen en bladeren,  elk stukje boom wordt begraasd. Maar kijk eens naar een vierkante centimeter schors. Dan blijkt dat er veel meer plantaardige producenten zijn dan alleen de eik of een vleugelnoot. Eén van de meest bizarre plantjes die op schors groeit is de oranje boomalg. Stampvol worteltjeskleurstof (caroteen) lijkt deze groenalg zijn familie vergeten. Maar haal het oranje er uit en er blijft een draadvormig groen wiertje over. Op o.a. eik vindt het een ideaal biotoop om te groeien. Vergroeid met buitenste schors doet het zijn eerste best om zijn eigen kostje bij elkaar te scharrelen door fotosynthese. Luchtvervuiling had hem bijna de das omgedaan maar net op tijd werd het iets beter in ons overvolle landje. Ook een nauw verwante soort, de Portugese rode alg, breidt zich sterk uit. Niet alle

Alpenvlinders

Tschiertschen, Joch alp Bijna twee uur in de middag, de zon staat hoog aan de hemel. Even op de rug, de ogen dicht, de neus vol bloemengeuren, luisterend naar het klingelen van koeienbellen lager op de helling. Het leven is goed op de alpenweiden boven Tschiertschen. Inner Urden, Mattjischhorn, Jochalp, Ochsenalp, nu zijn het alleen nog maar vakantie herinneringen. Koninginnepage Als de ogen weer open gaan is de lucht vol gefladder. Alles beweegt, kleuren flitsen langs het zwerk. Verdwazing lijkt toe te slaan maar na even knipperen met de ogen kom je weer terug op de berg. Het zijn tientallen, nee honderden vlinders die bezig zijn met hun dagelijkse werkzaamheden. Fladderend van bloem naar bloem voor een slok nectar. Of alleen maar denken aan de verdediging van hun territorium en tegelijkertijd de dames overtuigen van hun uitzonderlijke capaciteiten. Zoals die mooie Koninginnepage die steeds maar weer op het pad ging zitten. Gele Luzernevlinder Zuidelijke luzern

Bloedzuigers, onbekend en bijzonder

Gewone bloedzuiger (Haemopis sanguisuga) met Groene Kikker (Orvelte) Bloedzuigers, alleen het woord al jaagt velen de stuipen op het lijf. Beelden van grote glibberige monsters die met honderden komen opzetten om het laatste druppeltje levensbloed op te zuigen. Voldoende reden om eens naast een boerensloot te gaan zitten en op zoek te gaan naar deze spannende creaturen. Een paar halen met een net zijn vaak al voldoende om enkele te verschalken. Gezoomde clepsine (Hemiclepsis marginata), Kardinge Wat dan vooral opvalt is dat ze wel glibberig zijn maar helemaal niet groot. Enkele centimeters, daar houdt het meestal wel mee op. Dan maar eens proberen of ze nu echt geïnteresseerd zijn in mijn bloed. Even een vinger er voor houden en ze grijpen zich met hun zuigschijf aan mond en achterlijf al snel vast. Maar in plaats van schrapen om door het vel te komen gaan ze alleen maar aan de wandel, terug naar het water.veel van onze Nederlandse bloedzuigers zijn vooral op zoek naar slak