 |
| Taxus, symbool van eeuwig leven voor de Kelten |
'Here Druid priests their altars placed,
and sun and moon adored.
A tree - the sacred Yew,
symbol of immortality -
Beside their altar grew.'
Gedachteloos loopt een man langs een donkergroene haag. Zijn oog mist de lichtend rode bessen, zijn oor het mythisch gefluister in de takken. Hoe anders was het tweeduizend jaar geleden. Druïde Mag Ruith kon zich verplaatsen op een wiel van taxushout. Het symbool van de zon verenigd met de boom van het eeuwig leven. Geen bron werd gebruikt zonder in diepe eerbied een taxus ernaast aan te planten. Geen plaats van rechtspraak bestond zonder dat er een oeroude taxus er zijn schaduw op had laten vallen. Geen dode werd begraven zonder hem een takje taxus mee te geven om hem de weg te wijzen naar het hiernamaals. Twaalfhonderd jaar later werd de eerste Engelse grondwet, de Magna Charta, getekend onder een taxus. Vergeten is deze kennis, magische woorden vervlogen in de wind. Alleen taxusnaalden worden nog gewaardeerd als medicijn.
Reacties
Een reactie posten