Heggemus (foto Wikipedia) |
Voor mij is de eerste zingende heggemus van het jaar altijd weer een bijzonder fenomeen. Merels en roodborstjes zijn bijna het gehele jaar te horen. Koolmezen beginnen al in december politieke reclame te maken met hun lied C-D-U; C-D-U etc. Maar voor de heggemus moet het toch echt januari zijn voordat ze wat hogere regionen opzoeken en nadrukkelijk laten weten dat ze er echt nog zijn. Als het vanaf half april druk wordt in vogelland komen ze niet meer boven het kabaal uit met hun ijle zang. En zo gebeurde ik dat ik vanmorgen weer eens naar het station wandelde op weg om alweer een college te verzorgen voor een groep blije cursisten. Vlak voor de laatste oversteek zitten twee heggemus territoria in laag struikgewas met daartussen een enkel hoger boompje. In plaats van keurig te antwoorden leek het wel een wedstrijd hard tetteren. De één probeerde nog sneller dan de ander zijn deuntje af te raffelen. En ondertussen stond er een bioloog blij te genieten op nog geen meter afstand.
Reacties
Een reactie posten