 |
| Bijschrift toevoegen |
In 2018 werd met veel pas en meetwerk een prachtige ecologisch tuintje met een vijvertje bij ons aangelegd. Feitelijk niet veel meer dan een paar meter brede rechthoekige bak met opstaande houten wandjes. Omdat onze tuin in alles diervriendelijk moest zijn werden met stenen en stammetjes niveauverschillen in het water gecreëerd. En toen werd het zaak om bewoners te zoeken. Langs de randen was plaats voor inheemse soorten als dotterbloem, wateraardbei en waterdrieblad. Een lokale boerensloot leverde (heel veel) slakken, bootsmannetjes, wat libellenlarven en een enkele stekelbaars. Maar ook de eerste kikkervisjes kwamen mee. Sommigen werden opgegeten maar enkelen verlieten zonder staart het water. Voorjaar 2019 werd gestart zonder gekwaak maar dat bleek ook onmogelijk. Het waren bruine kikkers en die knorren heel zacht. Terwijl we een nieuw klomp dril van een collega kregen ontdekten we dat onze eigen kikkers ongemerkt ook eieren hadden afgezet. En dat hebben we geweten. Aan het eind van de zomer hopte het letterlijk overal. Niet allemaal zullen ze de winter overleefd hebben. Nu zitten er minstens acht kikkers, enkele knorretjes samen met een paar hoogzwangere dames.
Reacties
Een reactie posten