Een jaar natuurpresentaties in woorden - dag 336
Links de Oost-Aziatische cicade Hishimonus hamatus, rechts de Australische
Rhyzobius forestieri
Ik heb al vaker geschreven over bijzondere tuinwaarnemingen. Het blijft altijd de vraag of ze werkelijk zo bijzonder zijn. Ons binnenstadmilieu is ideaal voor warmte minnaars uit verre oorden maar juist daar zijn er maar weinigen gespitst op het allerkleinste. Velen noteren nacht na nacht vlinders maar ook zweefvliegen scoren hoog op de schaal van interesse. Hoe leuk het kan zijn om zoveel mogelijk te noteren bleek ook gisteravond weer. Twee continenten melden zich ongevraagd op het nachtvlinderlaken. Australië en Azië mengden zich tussen honderden Europeanen of reeds ingeburgerde Aziatische veelkleurige lieveheersbeestjes. Cicade kenner Marco de Haas ging een dag later bijna uit zijn bol toen hij een foto van een Japans-Chinese dwergcicade met de prachtige naam Hishimonus hamatus zag. Formeel moet er nog wel een "cf-je" (cum forma, gelijkend op) want alleen met een mannetje is deze Hishimonus met zekerheid te herkennen. In ieder geval is het de tweede Nederlandse vondst nadat de soort in 2013 opdook in Slovenië. Gezien de voorkeur van zowel de volwassen als de jonge cicades voor allerlei sierstruiken zal het bijna zeker een toevallige import betreffen. De Australiër bleek nog kleiner, een miniatuur lieveheersbeestje met de naam Rhyzobius forestieri. Slechts enkele millimeters en volledig bezet met witte haartjes. Het beestje is hier op uitnodiging van de heren en dames tuinders die groot ontzag hebben voor zijn vraatzucht als het gaat om schildluizen. Ontsnappen was echter niet de bedoeling. Grote vraag is nu hoe de concurrentie met de, ook schildluizen etende, vierstippelig lieveheersbeestje gaat verlopen.
Reacties
Een reactie posten