Doorgaan naar hoofdcontent

Posts

Posts uit mei, 2013 tonen

Helgoland, leven op de rand

Leven op de rand, Drieteenmeeuwen op Helgoland Geluk op een paar vierkante decimeter. Tientallen meters boven de woeste branding van een onstuimige Noordzee. De ene wand zacht rood natuursteen, de ander met vrij uitzicht over de golven. Als vloerbedekking slechts wat strootjes en een stukje Lepelblad, dat is waar de Helgolandse Drieteenmeeuwen helemaal blij van worden. Helgoland, noordpunt vanaf de Klippenweg Helgoland, een klip in de woeste branding van de Duitse Bocht met voor de kust het bijna even kleine zandeiland Düne. Op een rustige dag drie uur varen vanaf Bremerhaven maar met windkracht zes en een zware vloedstroom op de boeg kan het zo een uur langer worden. Meer dan 280 miljoen jaar geleden omhoog gedrukt door een onderaardse zoutkoepel en na de laatste ijstijd een stenen vuist in de Noordzee. Oorlogsgeweld in de 20ste eeuw betekende bijna het einde voor het slechts twee kilometer lange eiland maar Helgoland liet zich niet zomaar opblazen. Nu is het een gewild Kur

Nachtvlinderestafette, een kijkje op het scherm

Na de succesvolle start van de Nachtvlinderestafette in 2012 hebben de Stichting Natuurkampeerterreinen, de Vlinderstichting en Natuurpresentaties op veler verzoek besloten om de "estafette" dit jaar opnieuw aan te bieden. Op 29 april is de Nachtvlinderestafette vertrokken voor een lange tocht, kriskras door Nederland met aanlegplaatsen op 39 natuurkampeerterreinen. Nachtvlinders, een mysterieuze wereld (Landgoed Old Putten, Elburg) Jong en oud kijken vol spanning wat er op het licht afkomt (Landgoed Old Putten, Elburg) Ruim 160 kampeerders en toeschouwers van buiten hebben vooral de eerste nachten ervaren hoe koud het was dit voorjaar. Op Camping De Roos (Beerze) wilde het niet warmer worden dan een magere twee graden, Landgoed Old Putten (Elburg) en Natuurkampeerterrein Morgenrood (Oisterwijk) troffen het nauwelijks beter. Pas op Eerste Pinksterdag werd op Kampeerterrein Hoeve De Gastmolen (Vaals) in de donkere uurtjes een temperatuur boven de tien gra

Invasie van Smaragdlibellen

De Olde Maten Nederland blijft verrassen met onbekende plekjes. De Olde Maten bijvoorbeeld. Iedereen kent Nationaal Park Wieden en Weerribben maar wie steekt de N334 over om terecht te komen in het bijna dichtgegroeide veenweidegebied van De Olde Maten? Toch lag juist hier het Zwartewaterklooster, een nonnen gemeenschap die na de beeldenstorm van de aardbodem verdween. Wat bleef is een schilderachtig, kleinschalig gebied tussen Hasselt en Zwartsluis wat nu beheerd wordt door Staatsbosbeheer. Langs de enige toegangsweg door De Olde Maten staat een gammele observatiehut. De tand des tijds is er grondig mee bezig geweest en met twee personen moet je bijna zeebenen hebben om er in rond te lopen. Door de lage kijkgaten is slechts een Wilde Eend te zien. Voor het echte spektakel op 10 mei kan je beter buiten blijven. Jonge Smaraglibel, Olde Maten Jonge Smaragdlibel, Olde Maten Jonge Smaragdlibel Nymfenhuidje Smaragdlibel,  Olde Maten Uit het bruine, sombere vee

Turks fruit, deel 5 (slot), een gemengd boeket

Tulipa orphanidea, Adrasan Turks fruit, een bundel impressies van een tweeweekse reis met Hamba Kahle Natuurreizen en de Vereniging voor Veldbiologie (KNNV) door Zuidwest Turkije. Dit laatste verhaal biedt een potpourri van bijzondere Turkse flora en fauna, even kleurrijk en aantrekkelijk als zoet Turks fruit. Nederland en Turkije hebben inmiddels 400 jaar handelsgeschiedenis opgebouwd. Onze historie is zelfs zo vervlochten dat niemand zich realiseert dat de Hollandse tulp afkomstig is uit het Ottomaanse rijk. Een "Tulipan" was toen nog een bijzonder hoofddeksel wat volgens de zeevarende kooplieden sterk leek op een tulpenbloem. Lycische pijpbloem (Aristolochia lycica), Adrasan Cytisus hypocystis Voor reizende plantenliefhebbers is het een zegen dat we verlost zijn van die dure diarolletjes. Met meer dan tienduizend plantensoorten in Anatolië wist je bij voorbaat dat je nooit genoeg mee kon nemen. Nu kun je onbeperkt blijven schieten, van bizarre en nerge

Turks fruit, deel 4, bijzondere erwtjes

Kroontjeskruid, Coronilla varia, Adrasan Turks fruit, een bundel impressies van een tweeweekse reis met Hamba Kahle Natuurreizen en de Vereniging voor Veldbiologie (KNNV) door Zuidwest Turkije. In het vierde verhaal gaat de aandacht naar de grond, kleine, kruipende erwtjes (Vlinderbloemigen) en hun vruchten. Medicago maritima, Menderes delta Medicago orbicularis, Adrasan Medicago rigidula, Adrasan Mediterrane streken zijn bekend  om hun grote aantallen vlinderbloemigen. Hebben wij maar een paar Rupsklavers (Hopklaver en Luzerne), zij grossieren in tientallen soorten. Elk met een vrijwel identiek hoofdje gele bloemen maar met totaal verschillende vruchten. De meeste zijn letterlijk overal te vinden, van wegrandjes tot grazige stukken in de maquis vegetaties. De mooiste is misschien wel Medicago orbicularis met grote, ronde en schijnbaar platgedrukte vruchten. Helaas zijn er wel erg veel met tonvormige, gedraaide en gestekelde vruchten. Blamey en Wilson geven