De oude, aan Sint Magnus gewijde, kerk van Anloo doet nog steeds wonderen voor het idyllische dorp in het hart van het beekdallandschap Drentsche Aa. Graaf Magnus Erlendsson, geboren op de Schotse Orkney Eilanden, is ruim honderd jaar na de bouw van het schip van deze kerk overleden op 16 april 1117. Tijdens zijn leven was het een godvrezend man maar pas na zijn dood zou zijn mystieke kracht zich openbaren. Onvruchtbare grond begon te bloeien en zieken werden plotseling genezen. In Anloo gaat de verering van Magnus mogelijk terug tot een Germaanse verering van de bron van het Anloërdiepje. Een plaats voor offers werd na de kerstening getooid met een eerste kerkgebouw. Wat er vervolgens gebeurde is verborgen in de nevelen van de vroege Middeleeuwen.
De Magnuskerk geeft nu karakter aan Anloo. Centrum van het dorp met een enorme aantrekkingskracht op toeristen en daarmee inkomstenbron voor de lokale horeca. Om het nog aantrekkelijker te maken is het oorspronkelijke landschap vrijwel intact gebleven. Direct tegenover de voordeur van de kerk begint een aangegeven wandelroute. Als twee armen omsluit deze het Anloërdiepje. Beginnend aan de noordzijde en teruglopend langs de zuidzijde. Zandpaden volgen de lijnen van houtwallen. Voortdurend zijn er nieuwe doorkijkjes op het diepje.
En wilt u dichterbij? Vlak voor het einde van de eerste arm is er een mogelijkheid om een klein pad linksaf het weiland in te gaan. Met een bruggetje steekt u het smalle riviertje over en gaat dan meteen weer rechts. Volg het diepje door het bronbosje en over een smalle plank. Ratelaar, Breedbladige Orchis en Kamgras staan nu volop in bloei. Let bij het laatste stuk ook op de prachtige Beekjuffers die als in een spel dartelen boven het water.
Vanaf de Gasterense Duinen voert het pad langs de andere oever weer terug. Oude, knoestige eiken laten zien dat het oude houtwalbeheer hier nog lang doorgegaan is. Vlak voor de weg naar Gasteren kunt u weer door de weilanden teruglopen naar de lokkende toren van Sint Magnus en zijn gerieflijke terrasjes.
De Magnuskerk geeft nu karakter aan Anloo. Centrum van het dorp met een enorme aantrekkingskracht op toeristen en daarmee inkomstenbron voor de lokale horeca. Om het nog aantrekkelijker te maken is het oorspronkelijke landschap vrijwel intact gebleven. Direct tegenover de voordeur van de kerk begint een aangegeven wandelroute. Als twee armen omsluit deze het Anloërdiepje. Beginnend aan de noordzijde en teruglopend langs de zuidzijde. Zandpaden volgen de lijnen van houtwallen. Voortdurend zijn er nieuwe doorkijkjes op het diepje.
En wilt u dichterbij? Vlak voor het einde van de eerste arm is er een mogelijkheid om een klein pad linksaf het weiland in te gaan. Met een bruggetje steekt u het smalle riviertje over en gaat dan meteen weer rechts. Volg het diepje door het bronbosje en over een smalle plank. Ratelaar, Breedbladige Orchis en Kamgras staan nu volop in bloei. Let bij het laatste stuk ook op de prachtige Beekjuffers die als in een spel dartelen boven het water.
Reacties
Een reactie posten